Strona główna
18 maja
2015 r.
Tezy orzeczeń
Naczelnego i wojewódzkich sądów administracyjnych
Operat szacunkowy jako dowód w postępowaniu
odszkodowawczym.
II SA/Gl 1005/14 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2015 r.
Jeżeli prywatny operat szacunkowy nie tylko nie
zawiera wskazania, że został przygotowany dla ustalenia opłaty adiacenckiej, ale precyzyjnie określa, że sporządzony
został jedynie dla potrzeb negocjacji, o których mowa w art. 98 ust. 3 u.g.n., to narusza to 156 ust. 3 u.g.n.,
z którego wynika, że operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla
którego został sporządzony. Implikuje to możliwość zastosowania innej metodyki
dokonywania wyliczeń, a tym samym uniemożliwia dokonywanie jakichkolwiek
porównań.
Z
uzasadnienia:
... skarżący zarzucili organom pominięcie dowodu z prywatnej opinii
sporządzonej na ich zlecenie przez rzeczoznawcę W. J. oraz nieuwzględnienie
wniosku o zwrócenie się o opinię do organizacji zawodowej rzeczoznawców.
Odnośnie zarzutu dotyczącego prywatnej opinii W. J. podzielić należy
przekonanie organów, wyrażone przez organ I instancji w obszernym protokole z
dnia 23 stycznia 2014 r., a przez organ II instancji w uzasadnieniu zaskarżonej
decyzji, iż opinia ta nie mogła stanowić dowodu w sprawie. Jak trafnie wskazało
Kolegium zgodnie z art. 156 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami operat
szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został sporządzony.
Także pkt 6 standardu VII.1 Standardów Zawodowych
Rzeczoznawców Majątkowych stanowi, że określenie celu wyceny następuje poprzez
wskazanie przeznaczenia dla jakiego operat szacunkowy został opracowany i w
jakim wyłącznie może być wykorzystany. Operat sporządzony na potrzeby ustalenia
opłaty adiacenckiej przez rzeczoznawcę - E. G. -
zawiera na stronie 1 wskazanie właściwego celu, dla którego został sporządzony.
Natomiast prywatny operat skarżących nie tylko nie zawiera wskazania, że został
przygotowany dla ustalenia opłaty adiacenckiej ale
precyzyjnie określa, że sporządzony został jedynie dla potrzeb negocjacji, o
których mowa w art. 98 ust. 3 ustawy. Implikuje to możliwość zastosowania innej
metodyki dokonywania wyliczeń, a tym samym uniemożliwia dokonywanie
jakichkolwiek porównań. Odnośnie z kolei zarzutu, iż organ nie zwrócił się do
organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych o dodatkową opinię podzielić
należy przekonanie Kolegium, iż w sytuacji gdy operat szacunkowy oraz
wyjaśnienia złożone przez biegłego na żądanie organu, co do których organ nie
posiada wątpliwości, w dalszym ciągu są przez stronę kwestionowane, to na
stronę przechodzi ciężar przeprowadzenia przeciwdowodu z opinii organizacji
zawodowej rzeczoznawców majątkowych. Jak wynika z akt sprawy o taką opinię skarżący w
trakcie postępowania nie wystąpili. ,,,,
Strona główna