Do
strony głównej – doradztwo w sprawie wywłaszczenia w trybie specustawy
kolejowej
Tekst aktualny na 15 kwietnia 2015 r.
Dz.U.2013.1594
2014.03.31 zm. przen. Dz.U.2013.1152 art. 1
2014.06.04 zm. Dz.U.2014.644 art. 1
2014.08.07 zm. Dz.U.2014.962 art. 1
2014.12.11 zm. Dz.U.2014.768 art. 9
2015.02.25 zm. Dz.U.2015.200 art. 1
USTAWA
z dnia 28 marca 2003 r.
o transporcie kolejowym(1)
(tekst jednolity)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Przepisy ustawy określają:
1) zasady korzystania z infrastruktury kolejowej, zarządzania
infrastrukturą kolejową i jej utrzymania;
2) zasady prowadzenia ruchu kolejowego i wykonywania przewozów
kolejowych;
3) warunki techniczne eksploatacji pojazdów kolejowych;
3a) warunki zapewnienia interoperacyjności systemu kolei na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
4) zasady i instrumenty regulacji transportu kolejowego;
5) (2) szczególne zasady i warunki przygotowania
inwestycji dotyczących linii kolejowych, w tym warunki lokalizacji i nabywania
nieruchomości na ten cel oraz organy właściwe w tych sprawach;
6) czas pracy pracowników kolei wykonujących interoperacyjne usługi
transgraniczne;
7) zasady ochrony praw pasażerów w transporcie kolejowym.
Art. 2. (3) Przepisy ustawy
stosuje się także do:
1) (4) metra, z wyjątkiem rozdziałów 2,
2b, 4a-9 i 12, art. 13 ust. 1, art. 14a, art. 23 ust. 3-5 oraz art. 23a-23j;
przepisy rozdziału 10 stosuje się odpowiednio;
2) bocznic kolejowych, z wyjątkiem rozdziałów 2b, 5a-8 i 10, art. 23
ust. 3-5, art. 23a-23j, art. 25a-25f oraz art. 25ga-25ta;
3) infrastruktury kolejowej obejmującej linie kolejowe o szerokości
torów mniejszej niż 1435 mm i przewoźników kolejowych korzystających z tej
infrastruktury kolejowej, z wyjątkiem rozdziałów 4a, 5b-8, art. 5 ust. 3-6,
art. 9, art. 13 ust. 1, art. 23 ust. 3-5, art. 23a-23j oraz art. 59-64.
Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) linii tramwajowych;
2) kolejowego transportu wewnątrzzakładowego;
3) transportu linowego i linowo-terenowego, z wyjątkiem art. 10 ust.
4.
Art. 3a. Przepisów rozporządzenia (WE) nr
1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r.
dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz. Urz. UE L 315 z
03.12.2007, str. 14), zwanego dalej "rozporządzeniem nr
1371/2007/WE", z wyjątkiem przepisów art. 4, art. 5, art. 8 ust. 1, art.
9, art. 11, art. 12, art. 16, art. 19, art. 20 ust. 1, art. 21 ust. 2, art. 22,
art. 23, art. 24, art. 26, art. 27, art. 28 i art. 29 tego rozporządzenia, nie
stosuje się do miejskich, podmiejskich i regionalnych kolejowych przewozów
osób.
Art. 4. Użyte w ustawie określenia
oznaczają:
1) infrastruktura kolejowa - linie kolejowe oraz inne budowle,
budynki i urządzenia wraz z zajętymi pod nie gruntami, usytuowane na obszarze
kolejowym, przeznaczone do zarządzania, obsługi przewozu osób i rzeczy, a także
utrzymania niezbędnego w tym celu majątku zarządcy infrastruktury;
1a) droga kolejowa - nawierzchnia kolejowa wraz z podtorzem i budowlami
inżynieryjnymi oraz gruntem, na którym jest usytuowana;
2) linia kolejowa - droga kolejowa mająca początek i koniec wraz z
przyległym pasem gruntu, na którą składają się odcinki linii, a także budynki,
budowle i urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego wraz z
zajętymi pod nie gruntami;
2a) linia kolejowa o znaczeniu państwowym - istniejąca lub projektowana
linia kolejowa, której budowa, utrzymanie i eksploatacja uzasadniona jest
ważnymi względami gospodarczymi, społecznymi, ekologicznymi lub obronnymi;
2b) linia kolejowa o znaczeniu obronnym - linię kolejową, o znaczeniu
państwowym, której utrzymanie i eksploatację uzasadniają względy obronności
państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych
w czasie podwyższenia gotowości obronnej państwa i w czasie wojny, planowaną do
objęcia osłoną techniczną;
2c) linia kolejowa o znaczeniu wyłącznie obronnym - linię kolejową, o
znaczeniu państwowym, dla której jedynym kryterium zaliczenia do linii o
znaczeniu państwowym są względy obronności państwa, w tym potrzeby Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych we wszystkich stanach
gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
3) przyległy pas gruntu - grunty wzdłuż linii kolejowych, usytuowane
po obu ich stronach, przeznaczone do zapewnienia bezpiecznego prowadzenia ruchu
kolejowego;
3a) pas gruntu pod linię kolejową - powierzchnię gruntu wykorzystywaną
do budowy lub przebudowy linii kolejowej określoną w decyzji o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej;
4) sieć kolejowa - układ połączonych ze sobą linii kolejowych, stacji
i terminali kolejowych oraz wszystkich rodzajów stałego wyposażenia niezbędnego
do zapewnienia bezpiecznej i ciągłej eksploatacji systemu kolei, będący
własnością zarządcy infrastruktury lub zarządzany przez zarządcę
infrastruktury;
4a) plan transportowy - plan zrównoważonego rozwoju publicznego
transportu zbiorowego opracowany przez organizatora publicznego transportu
zbiorowego i ogłoszony zgodnie z ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym
transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13 i Nr 228, poz. 1368);
5) odcinek linii kolejowej - część linii kolejowej zawartą między
stacjami węzłowymi albo między punktem początkowym lub końcowym linii kolejowej
i najbliższą stacją węzłową;
6) pojazd kolejowy - pojazd dostosowany do poruszania się na własnych
kołach po torach kolejowych, z napędem lub bez napędu;
6a) (uchylony);
6b) dysponent - podmiot będący właścicielem pojazdu kolejowego lub
posiadający prawo do korzystania z niego jako środka transportu, wpisany do
krajowego rejestru pojazdów kolejowych;
6c) podmiot odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu kolejowego (ECM(5))
- podmiot obowiązany do zagwarantowania utrzymania pojazdu kolejowego, wpisany
do krajowego rejestru pojazdów kolejowych, w szczególności przewoźnika
kolejowego, zarządcę infrastruktury lub dysponenta;
6d) podmiot zamawiający - podmiot, który zamawia zaprojektowanie,
budowę, odnowienie lub modernizację podsystemu, w szczególności przewoźnika
kolejowego, zarządcę infrastruktury lub dysponenta;
6e) krajowy rejestr pojazdów kolejowych (NVR(6)) - rejestr
pojazdów kolejowych dopuszczonych do eksploatacji na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
6f) pojazd kolejowy specjalny - pojazd kolejowy przeznaczony do
utrzymania, naprawy lub budowy infrastruktury kolejowej, lub przeznaczony do
prowadzenia działań ratowniczych;
6g) (7) krajowy rejestr infrastruktury (RINF) - rejestr
infrastruktury kolejowej, a także bocznic kolejowych eksploatowanych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) zarządca infrastruktury - podmiot wykonujący działalność
polegającą na zarządzaniu infrastrukturą kolejową, na zasadach określonych w
ustawie; funkcje zarządcy infrastruktury kolejowej lub jej części mogą
wykonywać różne podmioty;
8) obszar kolejowy - powierzchnia gruntu określona działkami
ewidencyjnymi, na której znajduje się droga kolejowa, budynki, budowle i
urządzenia przeznaczone do zarządzania, eksploatacji i utrzymania linii
kolejowej oraz przewozu osób i rzeczy;
8a) dworzec kolejowy - usytuowany na obszarze kolejowym obiekt
budowlany lub zespół obiektów budowlanych do obsługi podróżnych lub usług
towarzyszących tej obsłudze, który może również obejmować urządzenia do wykonywania
czynności związanych z prowadzeniem ruchu pociągów;
9) przewoźnik kolejowy - przedsiębiorcę, który na podstawie licencji
wykonuje przewozy kolejowe lub świadczy usługę trakcyjną;
9a) usługa trakcyjna - działalność przewoźnika kolejowego polegającą na
zapewnieniu pojazdu kolejowego z napędem wraz z obsługą maszynistów do
wykonywania przewozu kolejowego albo zapewnienie obsługi maszynistów do prowadzenia
pojazdu kolejowego z napędem;
10) bocznica kolejowa - droga kolejowa połączona z linią kolejową i
służąca do wykonywania załadunku i wyładunku wagonów lub wykonywania czynności
utrzymaniowych pojazdów kolejowych lub postoju pojazdów kolejowych oraz
przemieszczania i włączania pojazdów kolejowych do ruchu po sieci kolejowej; w
skład bocznicy kolejowej wchodzą również urządzenia sterowania ruchem kolejowym
oraz inne urządzenia związane z bezpieczeństwem ruchu kolejowego, które są na
niej usytuowane;
10a) użytkownik
bocznicy kolejowej - podmiot działający w obrębie bocznicy kolejowej, będący
jej właścicielem lub władającym na podstawie innego tytułu prawnego;
11) trasa pociągu - określenie, w rozkładzie jazdy, położenia pociągu w
funkcji czasu jazdy, służące do oceny wykorzystania zdolności przepustowej
linii kolejowej;
12) zdolność przepustowa - możliwość eksploatacyjno-ruchową linii
kolejowej lub jej części do wykonania na niej przejazdów pociągów w określonym
czasie;
13) typ pojazdu kolejowego - pojazd kolejowy o określonych powtarzalnych
rozwiązaniach konstrukcyjnych;
14) (8) typ budowli - budowlę przeznaczoną do prowadzenia
ruchu kolejowego o określonych powtarzalnych parametrach technicznych i
eksploatacyjnych;
14a) (9)typ
urządzenia - urządzenie lub system przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego
o określonych powtarzalnych parametrach technicznych i eksploatacyjnych;
15) (10) świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu -
dokument uprawniający do eksploatacji odpowiednio typu pojazdu kolejowego, typu
budowli albo typu urządzenia;
15a) (11) certyfikat zgodności typu - dokument wystawiony
przez jednostkę organizacyjną uprawnioną do przeprowadzenia badań technicznych
koniecznych do uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu
potwierdzający przeprowadzenie tych badań z wynikiem pozytywnym;
15b) (12) certyfikat zgodności z typem - dokument
wystawiony przez jednostkę organizacyjną uprawnioną do przeprowadzenia badań
technicznych koniecznych do stwierdzania zgodności z typem, potwierdzający, że
dane urządzenie, budowla albo pojazd kolejowy są zgodne z typem, który
uprzednio uzyskał świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu;
16) (13) (uchylony);
16a) (14) (uchylony);
17) świadectwo sprawności technicznej pojazdu kolejowego - dokument
potwierdzający, że pojazd kolejowy jest sprawny technicznie;
18) świadectwo bezpieczeństwa - dokument potwierdzający zdolność
bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego i wykonywania przewozów kolejowych,
wydawany podmiotom zwolnionym z obowiązku uzyskania certyfikatu bezpieczeństwa
i autoryzacji bezpieczeństwa;
18a) certyfikat
bezpieczeństwa - dokument potwierdzający posiadanie przez przewoźnika
kolejowego zaakceptowanego systemu zarządzania bezpieczeństwem oraz zdolność
spełniania przez niego wymagań bezpieczeństwa;
18b) autoryzacja bezpieczeństwa - dokument potwierdzający ustanowienie
przez zarządcę infrastruktury systemu zarządzania bezpieczeństwem oraz zdolność
spełniania przez niego wymagań niezbędnych do bezpiecznego projektowania,
eksploatacji i utrzymania infrastruktury kolejowej;
19) umowa o świadczenie usług publicznych - umowa o świadczenie usług
publicznych w zakresie publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu ustawy z
dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym;
19a) organizator
publicznego transportu kolejowego - organizator publicznego transportu
zbiorowego w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym
transporcie zbiorowym w zakresie odnoszącym się do pasażerskich przewozów
kolejowych;
19b) operator
publicznego transportu kolejowego - operator publicznego transportu zbiorowego
w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie
zbiorowym w zakresie odnoszącym się do pasażerskich przewozów kolejowych;
19c) przewóz
o charakterze użyteczności publicznej - przewóz o charakterze użyteczności
publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym
transporcie zbiorowym;
19d) umowa o udostępnienie infrastruktury
kolejowej - umowa zawarta pomiędzy zarządcą infrastruktury a przewoźnikiem
określająca trasy przejazdów, zasady korzystania z infrastruktury oraz standard
jakości dostępu do infrastruktury;
20) (uchylony);
20a) wojewódzkie
przewozy pasażerskie - wojewódzkie przewozy pasażerskie w rozumieniu ustawy z
dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym;
21) (uchylony);
22) przewóz technologiczny - przejazd wykonywany na potrzeby zarządcy
infrastruktury w celu jej budowy, naprawy, utrzymania, nadzoru bądź usuwania
awarii;
22a) pasażerski
przewóz okazjonalny - jednorazowy przewóz w zakresie pasażerskiego transportu
kolejowego mający na celu zaspokojenie potrzeb przewozowych nieprzewidzianych w
realizowanych na danej linii przewozach w ramach umowy o świadczenie usług
publicznych lub na podstawie decyzji o przyznaniu otwartego dostępu;
23) rozkład jazdy pociągów - plan, według którego mają się odbywać
przejazdy pociągów na danej sieci kolejowej lub jej części w czasie, w którym
on obowiązuje;
24) umowa ramowa - umowę zawartą pomiędzy przewoźnikiem kolejowym i
zarządcą infrastruktury w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii
kolejowych obejmującą okres dłuższy niż rok, bez określenia szczegółowych tras
pociągów;
25) transport wewnątrzzakładowy - transport wykonywany w ramach procesu
produkcji przedsiębiorstwa bez udziału przewoźnika kolejowego oraz bez
należących do niego pojazdów kolejowych, w tym na obszarze górniczym - kopalń
odkrywkowych oraz zwałowisk odpadów;
26) system kolei - wyróżniona cechami funkcjonalnymi i technicznymi sieć
kolejowa i pojazdy kolejowe przeznaczone do ruchu po tej sieci;
26a) transeuropejski system kolei - sieć
kolejową określoną w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 661/2010/UE z
dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju
transeuropejskiej sieci transportowej (Dz. Urz. UE L 204 z 05.08.2010, str. 1)
oraz pojazdy kolejowe przeznaczone do poruszania się po tej sieci kolejowej;
27) (uchylony);
28) (uchylony);
29) interoperacyjność systemu kolei - zdolność systemu kolei do
zapewnienia bezpiecznego i nieprzerwanego ruchu pociągów, spełniającego warunki
techniczne, ruchowe, eksploatacyjne i prawne, których zachowanie zapewnia dotrzymanie
zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei i umożliwia
efektywne poruszanie się po transeuropejskiej sieci kolejowej;
30) składnik interoperacyjności - podstawowe składniki, grupy
składników, podzespoły lub zespoły, które są włączone lub które mają być
włączone do podsystemu, od którego pośrednio lub bezpośrednio zależy
interoperacyjność systemu kolei; składnikiem interoperacyjności jest również
oprogramowanie;
30a) szczególny
przypadek - część systemu kolei, dla którego, tymczasowo lub na stałe, ustalono
odrębne przepisy w technicznych specyfikacjach interoperacyjności ze względu na
istniejące ograniczenia geograficzne, topograficzne lub miejskie, lub ze
względu na konieczność zapewnienia zgodności z istniejącym systemem kolei;
30b) punkty otwarte - wskazane w technicznych
specyfikacjach interoperacyjności warunki techniczne odnoszące się do
zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei, do których stosuje
się przepisy krajowe;
31) podsystem - część systemu kolei o charakterze strukturalnym bądź
funkcjonalnym, dla której ustalono odrębne zasadnicze wymagania dotyczące
interoperacyjności systemu kolei;
32) zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei -
wymagania określone w dyrektywie w sprawie interoperacyjności systemu kolei we
Wspólnocie, dotyczące składników interoperacyjności, podsystemów i ich powiązań,
które powinny być spełnione w transeuropejskim systemie kolei w celu zapewnienia
interoperacyjności systemu kolei;
33) techniczne specyfikacje interoperacyjności - specyfikacje obejmujące
podsystemy lub ich części w celu spełnienia zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei, ogłaszane przez Komisję Europejską w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej;
33a) specyfikacje europejskie - wspólne
techniczne specyfikacje, europejskie aprobaty techniczne lub krajowe normy
stanowiące transpozycję norm europejskich;
34) certyfikat weryfikacji WE podsystemu - dokument wydany przez
notyfikowaną jednostkę certyfikującą potwierdzający, że podsystem jest zgodny z
zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei;
34a) (15) pośredni certyfikat
weryfikacji WE podsystemu - dokument wydany przez notyfikowaną jednostkę
certyfikującą potwierdzający, że podsystem w całości albo w części, na etapie
projektowania lub budowy, jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei;
34b) certyfikat WE zgodności lub
przydatności do stosowania składnika interoperacyjności - dokument wydany przez
notyfikowaną jednostkę certyfikującą potwierdzający, że składnik
interoperacyjności jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei lub potwierdzający, że składnik interoperacyjności
jest przydatny do stosowania;
34c) notyfikowana jednostka certyfikująca
- podmiot odpowiedzialny za ocenę zgodności lub przydatności do stosowania
składnika interoperacyjności oraz odpowiedzialny za prowadzenie procedur
weryfikacji WE podsystemów;
34d) notyfikowana jednostka kontrolująca -
podmiot odpowiedzialny za dokonanie sprawdzenia spełniania warunków zgodności
lub przydatności do stosowania certyfikowanego uprzednio składnika
interoperacyjności lub podsystemu w celu ustalenia utrzymywania ich zgodności z
zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei;
34e) notyfikowane laboratorium -
podmiot odpowiedzialny za przeprowadzenie badań lub pomiarów niezbędnych do realizacji
procedur oceny zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności oraz procedur weryfikacji WE podsystemów, w celu ustalenia
zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu
kolei;
35) deklaracja weryfikacji WE podsystemu - oświadczenie producenta albo
jego upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę na terytorium państw
członkowskich Unii Europejskiej, podmiotu zamawiającego, wykonawcy modernizacji,
importera, inwestora, dysponenta, zarządcy infrastruktury albo przewoźnika
kolejowego stwierdzające, na jego wyłączną odpowiedzialność, że podsystem jest
zgodny z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei;
35a) (16) pośrednia deklaracja
weryfikacji WE podsystemu - oświadczenie producenta albo jego upoważnionego
przedstawiciela mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, podmiotu zamawiającego, wykonawcy modernizacji, importera,
inwestora, dysponenta, zarządcy infrastruktury albo przewoźnika kolejowego
stwierdzające, na jego wyłączną odpowiedzialność, że podsystem w całości albo w
części, na etapie projektowania lub budowy, jest zgodny z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei;
35b) deklaracja WE zgodności lub
przydatności do stosowania składnika interoperacyjności - oświadczenie
producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę na
terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, podmiotu zamawiającego,
wykonawcy modernizacji, importera, inwestora, dysponenta, zarządcy
infrastruktury albo przewoźnika kolejowego stwierdzające, na jego wyłączną
odpowiedzialność, że składnik interoperacyjności jest zgodny z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei lub potwierdzający, że
składnik interoperacyjności jest przydatny do stosowania;
35c) (17) deklaracja zgodności z
typem - oświadczenie producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela
mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
podmiotu zamawiającego, wykonawcy modernizacji, importera, inwestora, dysponenta,
zarządcy infrastruktury, użytkownika bocznicy albo przewoźnika kolejowego
stwierdzające, na jego wyłączną odpowiedzialność, że dany pojazd kolejowy,
urządzenie albo budowla są zgodne odpowiednio z typem pojazdu, urządzenia albo
budowli, który już otrzymał zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji albo
świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu;
36) dopuszczenie do eksploatacji - czynności faktyczne i prawne
konieczne do przekazania podsystemu lub pojazdu kolejowego do użytkowania
zgodnie z jego przeznaczeniem, kończące się wydaniem zezwolenia na dopuszczenie
do eksploatacji;
36a) (18) dopuszczenie do
eksploatacji typu - czynności faktyczne i prawne konieczne do dopuszczenia
odpowiednio typu pojazdu kolejowego, typu budowli albo typu urządzenia do
użytkowania, kończące się wydaniem świadectwa dopuszczenia do eksploatacji
typu;
36b) zezwolenie na dopuszczenie do
eksploatacji - dokument uprawniający zarządcę infrastruktury, przewoźnika kolejowego,
producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela, importera, podmiot
zamawiający, wykonawcę modernizacji, inwestora, albo dysponenta do eksploatacji
podsystemu lub pojazdu kolejowego wprowadzanego po raz pierwszy do użytkowania;
36c) terminal kolejowy - budynek lub
budowlę wraz z urządzeniami specjalistycznymi umożliwiające załadunek, wyładunek
lub zestawianie pociągów towarowych lub integrację usług towarowego transportu
kolejowego z innymi rodzajami transportu;
37) środki publiczne - środki publiczne w rozumieniu przepisów o
finansach publicznych;
37a) państwo członkowskie Unii
Europejskiej - państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz państwo członkowskie
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronę umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym i Konfederację Szwajcarską;
38) Agencja - Europejską Agencję Kolejową ustanowioną rozporządzeniem nr
881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r.
ustanawiającym Europejską Agencję Kolejową (Dz. Urz. UE L 164 z 29.04.2004; Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 214);
39) system zarządzania bezpieczeństwem - organizację i działanie
przyjęte przez zarządcę infrastruktury i przewoźnika kolejowego dla zapewnienia
bezpieczeństwa;
40) wspólne wskaźniki bezpieczeństwa (CSI) - informacje statystyczne odnoszące
się do wypadków i incydentów kolejowych, skutków wypadków, bezpieczeństwa
technicznego infrastruktury kolejowej i zarządzania bezpieczeństwem;
41) wspólne metody oceny bezpieczeństwa (CSM) - metody oceny
bezpieczeństwa ustalone w celu opisania sposobu oceny poziomu bezpieczeństwa,
spełniania wymagań bezpieczeństwa oraz zgodności z innymi wymaganiami dotyczącymi
bezpieczeństwa;
42) wspólne cele bezpieczeństwa (CST) - minimalne poziomy
bezpieczeństwa, które powinny być osiągnięte przez różne części transeuropejskiego
systemu kolei i przez system kolei jako całość, wyrażone w kryteriach
akceptacji ryzyka;
43) (19) modernizacja - większe prace modyfikacyjne
wykonywane w podsystemie lub w jego części, poprawiające całkowite osiągi
podsystemu;
44) (20) odnowienie - większe prace wymienne w podsystemie
lub w części podsystemu, które nie zmieniają całkowitych osiągów podsystemu;
45) wypadek - niezamierzone nagłe zdarzenie lub ciąg takich zdarzeń z
udziałem pojazdu kolejowego, powodujące negatywne konsekwencje dla zdrowia
ludzkiego, mienia lub środowiska; do wypadków zalicza się w szczególności:
a) kolizje,
b) wykolejenia,
c) zdarzenia na przejazdach,
d) zdarzenia z udziałem osób spowodowane przez pojazd kolejowy będący w
ruchu,
e) pożar pojazdu kolejowego;
46) poważny wypadek - wypadek spowodowany kolizją, wykolejeniem pociągu
lub innym podobnym zdarzeniem:
a) z przynajmniej jedną ofiarą śmiertelną lub przynajmniej pięcioma
ciężko rannymi lub
b) powodujący znaczne zniszczenie pojazdu kolejowego, infrastruktury
kolejowej lub środowiska, które mogą zostać natychmiast oszacowane przez
komisję badającą wypadek na co najmniej 2 miliony euro,
mający oczywisty wpływ na regulacje bezpieczeństwa kolei lub na
zarządzanie bezpieczeństwem;
47) incydent - każde zdarzenie inne niż wypadek lub poważny wypadek,
związane z ruchem pociągów i mające wpływ na jego bezpieczeństwo;
48) postępowanie - proces mający na celu zapobieganie wypadkom i
incydentom obejmujący zbieranie i analizę informacji, wyciąganie wniosków
dotyczących przyczyn wypadków i incydentów oraz w uzasadnionych przypadkach opracowanie
zaleceń dotyczących bezpieczeństwa;
49) interoperacyjne usługi transgraniczne - usługi, których świadczenie
wiąże się z przekroczeniem granic Rzeczypospolitej Polskiej i wymaga przynajmniej
dwóch certyfikatów bezpieczeństwa od przedsiębiorstw kolejowych;
50) otwarty dostęp - uprawnienie do wykonywania kolejowych przewozów
pasażerskich na podstawie decyzji o przyznaniu otwartego dostępu.
Rozdział 2
Infrastruktura kolejowa
Art. 5. 1. Zarządzanie infrastrukturą
kolejową polega na:
1) budowie i utrzymaniu infrastruktury kolejowej;
2) prowadzeniu ruchu pociągów na liniach kolejowych;
3) utrzymywaniu infrastruktury kolejowej w stanie zapewniającym
bezpieczne prowadzenie ruchu kolejowego;
4) udostępnianiu tras pociągów dla przejazdu pociągów na liniach
kolejowych i świadczeniu usług z tym związanych;
5) zarządzaniu nieruchomościami wchodzącymi w skład infrastruktury
kolejowej.
2. Zarządca infrastruktury, zwany dalej "zarządcą",
zarządza infrastrukturą kolejową oraz zapewnia jej rozwój i modernizację.
3. Zarządca nie jest uprawniony do wykonywania przewozów
kolejowych, z wyjątkiem wykonywania przewozów technologicznych dla własnych
potrzeb, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego, po uzyskaniu opinii
Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, może, w drodze decyzji,
zezwolić zarządcy na:
1) wykonywanie przewozu osób pod warunkiem prowadzenia odrębnej
rachunkowości w zakresie zarządzania infrastrukturą kolejową oraz wykonywania
przewozów kolejowych;
2) wykonywanie przewozu osób i rzeczy na wyodrębnionej organizacyjnie
linii kolejowej bez wymagania prowadzenia odrębnej rachunkowości, o której mowa
w pkt 1, pod warunkiem nieudostępniania tej linii przewoźnikom kolejowym.
5. W razie zagrożenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego lub
bezpieczeństwa przewozu osób i rzeczy zarządca obowiązany jest podjąć działania
likwidujące to zagrożenie, włącznie ze wstrzymaniem lub ograniczeniem ruchu
kolejowego na całości lub części linii kolejowej.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady
współdziałania Ministra Obrony Narodowej z zarządcami i przewoźnikami
kolejowymi w zakresie dostosowania infrastruktury kolejowej do wymogów
obronności państwa, uwzględniając wymagania związane z obronnością państwa.
Art. 5a. Do zadań z zakresu zarządzania
infrastrukturą kolejową o znaczeniu obronnym, przepisów ustawy z dnia 19
grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 19,
poz. 100, z późn. zm.) nie stosuje się.
Art. 5b. Na wniosek organizatora publicznego
transportu kolejowego zarządca przygotowuje i przedstawia informacje:
1) niezbędne do opracowania projektu planu transportowego;
2) dotyczące przepustowości infrastruktury danej trasy i standardu
jakości dostępu danej linii kolejowej oraz zakres planowanych remontów oraz
inwestycji infrastruktury kolejowej służące do określenia warunków umowy o
świadczenie usług publicznych.
Art. 5c. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb udzielania przez zarządcę
infrastruktury organizatorowi publicznego transportu kolejowego informacji, o
których mowa w art. 5b, mając na uwadze potrzebę zapewnienia danych niezbędnych
do opracowania planu transportowego oraz do określenia warunków umowy o
świadczenie usług publicznych, a także konieczność przeprowadzenia właściwych
analiz.
Art. 6. 1. Linie kolejowe dzielą się
na:
1) linie o znaczeniu państwowym;
2) linie pozostałe.
2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wykaz linii kolejowych,
które ze względów gospodarczych, społecznych, obronnych lub ekologicznych mają
znaczenie państwowe, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze zarządzenia, wykaz linii
kolejowych o znaczeniu wyłącznie obronnym.
4. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 3, nie podlega ogłoszeniu.
Art. 7. 1. Połączenie linii kolejowych
zarządzanych przez różnych zarządców następuje na podstawie zawartej między
nimi umowy.
2. Połączenie linii kolejowych nie może naruszać zasad
bezpieczeństwa ruchu kolejowego oraz bezpiecznego przewozu osób i rzeczy.
3. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na
zarządców, w drodze decyzji, obowiązek połączenia linii kolejowych, jeżeli
wymagają tego względy obronne lub inne ważne względy państwa, pod warunkiem
zapewnienia niezbędnych środków finansowych na budowę, eksploatację i
utrzymanie tego połączenia.
Art. 8. Grunty zajęte pod infrastrukturę
kolejową są zwolnione od opłat z tytułu użytkowania wieczystego.
Art. 9. 1. Likwidacji linii kolejowej
lub odcinka linii kolejowej dokonuje zarządca na warunkach określonych w ust.
2-6.
2. Zarządca, który po przyznaniu tras pociągów, w trybie określonym
w art. 29, stwierdzi, że wpływy za udostępnianie infrastruktury kolejowej nie
pokrywają kosztów udostępniania infrastruktury kolejowej na tych trasach:
1) powiadamia zainteresowanych przewoźników kolejowych o zamiarze
likwidacji linii kolejowej lub odcinka linii kolejowej w następnym rozkładzie
jazdy pociągów, jeżeli rezultaty analizy wniosków o przyznanie tras pociągów,
które zostaną zgłoszone, potwierdzą deficytowość tej linii kolejowej lub tego
odcinka linii kolejowej;
2) informuje właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego, na
obszarze których zlokalizowana jest linia kolejowa lub odcinek linii kolejowej
o zamiarze ich likwidacji;
3) występuje z wnioskiem do ministra właściwego do spraw transportu o
wyrażenie zgody na likwidację linii kolejowej lub odcinka linii kolejowej; w
przypadku linii kolejowej o znaczeniu państwowym ze względów obronnych zgoda
powinna być wyrażona w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.
3. Postępowanie likwidacyjne może być wstrzymane, jeżeli właściwy
miejscowo organ samorządu terytorialnego lub wskazany przez niego
przedsiębiorca:
1) zapewni środki finansowe na pokrycie kosztów niepokrytych
przychodami z udostępniania przewoźnikom kolejowym linii kolejowej lub odcinka
linii kolejowej;
2) zawrze umowę o nieodpłatne przejęcie linii kolejowej lub odcinka
linii kolejowej w zarządzanie w celu jej dalszej eksploatacji;
3) przystąpi do spółki wojewódzkich przewozów pasażerskich, która
przejmie, w celu dalszej eksploatacji, przewidzianą do likwidacji linię
kolejową lub odcinek linii kolejowej, jako wkład niepieniężny.
4. W przypadku gdy nie została wstrzymana likwidacja linii
kolejowej lub odcinka linii kolejowej w trybie, o którym mowa w ust. 3, zgodę
na likwidację linii kolejowej lub odcinka linii kolejowej wydaje w terminie 3
miesięcy od dnia skierowania wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3:
1) dla linii kolejowych lub odcinków linii kolejowych o znaczeniu
państwowym - Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, biorąc pod uwagę względy
gospodarcze, społeczne, obronne lub ekologiczne;
2) dla pozostałych linii kolejowych lub odcinków linii kolejowych -
minister właściwy do spraw transportu, w drodze decyzji.
5. Jeżeli przychody ze sprzedaży gruntów i środków trwałych
należących do likwidowanych linii kolejowych lub odcinków linii kolejowych, o
których mowa w art. 6 ust. 1, będą mniejsze od kosztów likwidacji, różnicę
pokrywa budżet państwa.
6. Wysokość środków budżetowych na likwidację linii kolejowych
lub odcinków linii kolejowych, o których mowa w ust. 5, w danym roku określa
ustawa budżetowa.
Rozdział 2a (uchylony).
Art. 9a. (uchylony).
Art. 9b. (uchylony).
Art. 9c. (uchylony).
Art. 9d. (uchylony).
Art. 9e. (uchylony).
Art. 9f. (uchylony).
Art. 9g. (uchylony).
Art. 9h. (uchylony).
Art. 9i. (uchylony).
Art. 9j. (uchylony).
Art. 9k. (uchylony).
Art. 9l. (uchylony).
Art. 9m. (uchylony).
Rozdział 2b (21)
Szczególne zasady i warunki przygotowania
inwestycji dotyczących linii kolejowych
Art. 9n. 1. Przepisy niniejszego rozdziału
określają szczególne zasady i warunki przygotowania inwestycji dotyczących
linii kolejowych, w tym warunki lokalizacji i nabywania nieruchomości na ten
cel oraz organy właściwe w tych sprawach.
2. Jeżeli roboty budowlane realizowane w ramach inwestycji
dotyczącej linii kolejowej zlokalizowane są na terenach zamkniętych, o których
mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i
kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 oraz z 2013 r. poz. 805 i
829) i nie wykraczają poza te tereny, inwestor może złożyć wniosek o uzyskanie
decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej w trybie niniejszego rozdziału
albo o uzyskanie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego w trybie
ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.).
Art. 9o. 1. (22) Decyzję o
ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wydaje wojewoda, na wniosek PKP Polskich
Linii Kolejowych Spółki Akcyjnej, zwanych dalej "PLK S.A.", lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.
2. Do postępowania w sprawach o wydanie decyzji o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960
r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), zwanej
dalej "Kodeksem postępowania administracyjnego", z zastrzeżeniem
przepisów niniejszej ustawy.
2a. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie czyni zadość
wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, wojewoda wzywa wnioskodawcę do
usunięcia braków w terminie 14 dni, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków
spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
3. Wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii
kolejowej zawiera w szczególności:
1) (23) mapę w skali co najmniej
1:5000, przedstawiającą istniejące uzbrojenie terenu, proponowany
przebieg linii kolejowej, z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla planowanych
obiektów budowlanych, opracowaną na kopii mapy zasadniczej lub w przypadku
z wykorzystaniem treści mapy zasadniczej, a w
razie jej braku - innej mapy sytuacyjno-wysokościowej w tej samej skali, zaś
dla terenów zamkniętych z wykorzystaniem treści
mapy, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo
geodezyjne i kartograficzne;
2) określenie zmian w dotychczasowym przeznaczeniu, zagospodarowaniu
i uzbrojeniu terenu, przy czym przez uzbrojenie terenu należy rozumieć
wybudowane urządzenia, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21
sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz.
651, z późn. zm.);
3) mapy z projektami podziału nieruchomości, w przypadku konieczności
dokonania podziału nieruchomości, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami;
3a) (24) wykaz nieruchomości lub ich części, które planowane
są do przejęcia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego,
zawierający oznaczenia działek według katastru nieruchomości lub map z
projektami podziału nieruchomości oraz powierzchnie tych działek;
4) opinie:
a) ministra właściwego do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji
lokalizowanych na obszarach, którym został nadany status uzdrowiska albo status
obszaru ochrony uzdrowiskowej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lipca 2005
r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej
oraz gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 651 i 742),
b) dyrektora właściwego urzędu morskiego - w odniesieniu do morskich
portów i przystani wraz z obszarami pasa technicznego oraz pasa ochronnego,
c) właściwego organu nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych,
d) dyrektora właściwego regionalnego zarządu gospodarki wodnej - w
odniesieniu do inwestycji obejmujących wykonanie urządzeń wodnych oraz w
odniesieniu do wykonywania obiektów budowlanych lub robót na obszarach
bezpośredniego zagrożenia powodzią,
e) dyrektora właściwej regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe - w odniesieniu do gruntów leśnych stanowiących własność
Skarbu Państwa, będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe,
f) właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków - w odniesieniu do
dóbr kultury chronionych na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r.
o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z późn.
zm.),
g) właściwego wojewody, marszałka województwa oraz starosty w zakresie
zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu
publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 i art. 48 ust. 1 ustawy z
dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - w
odniesieniu do terenów nieobjętych aktualnymi planami zagospodarowania
przestrzennego,
h) właściwych miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta
(burmistrza, prezydenta miasta) - w odniesieniu do ochrony samorządowych
obiektów infrastruktury,
i) (25) właściwego zarządcy drogi publicznej - w
odniesieniu do drogi publicznej, która krzyżuje się z linią kolejową,
j) (26) właściwego zarządcy infrastruktury kolejowej - w
odniesieniu do projektowanej linii kolejowej, która krzyżuje się z linią
kolejową tego zarządcy lub jest lokalizowana w obszarze kolejowym jego linii.
4. (27) Właściwy organ, na wniosek PLK S.A. lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego,
wydaje opinie, o których mowa w ust. 3 pkt 4, w terminie nie dłuższym niż 30
dni od dnia otrzymania wniosku o wydanie opinii. Niewydanie opinii w tym
terminie traktuje się jako brak zastrzeżeń do wniosku o wydanie decyzji o
ustaleniu lokalizacji linii kolejowej.
5. Opinie, o których mowa w ust. 3 pkt 4, zastępują uzgodnienia,
pozwolenia, opinie bądź stanowiska właściwych organów wymagane odrębnymi
przepisami.
6. Wojewoda wysyła zawiadomienie o wszczęciu postępowania o
wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wnioskodawcy,
właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych wnioskiem o
wydanie tej decyzji na adres wskazany w katastrze nieruchomości oraz zawiadamia
pozostałe strony o wszczęciu tego postępowania w drodze obwieszczeń w urzędzie
wojewódzkim i urzędach gmin właściwych ze względu na przebieg linii kolejowej,
na stronach internetowych tych gmin oraz urzędu wojewódzkiego, a także w prasie
lokalnej. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości
jest skuteczne.
6a. (28) W przypadku nieruchomości o
nieuregulowanym stanie prawnym oraz w sytuacji, gdy właściciel lub użytkownik
wieczysty nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku,
zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6, dokonuje się w drodze obwieszczenia w
urzędzie wojewódzkim i urzędach gmin właściwych ze względu na przebieg linii
kolejowej, w Biuletynie Informacji Publicznej na stronach podmiotowych tych
gmin oraz urzędu wojewódzkiego, a także w prasie lokalnej.
7. Decyzję o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wydaje się w
terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.
8. Z dniem zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6, nieruchomości
stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego,
objęte wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, nie
mogą być przedmiotem obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem ust. 10.
9. Czynność prawna dokonana z naruszeniem ust. 8 jest nieważna.
10. Przepisu ust. 8 nie stosuje się do gruntów wnoszonych przez
Polskie Koleje Państwowe Spółkę Akcyjną, zwane dalej "PKP S.A.", w
formie wkładu niepieniężnego do PLK S.A. na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z
dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa
państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 84, poz. 948, z
późn. zm.).
Art. 9p. Decyzji o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej nie wydaje się w przypadku robót budowlanych:
1) polegających na remoncie, przebudowie lub rozbudowie linii
kolejowej, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu i
użytkowania obiektu budowlanego oraz nie zmieniają jego formy
architektonicznej, a także nie są zaliczone do przedsięwzięć wymagających
przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony
środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 i 1238) lub
2) niewymagających pozwolenia na budowę.
Art. 9q. 1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej zawiera w szczególności:
1) linie rozgraniczające teren;
2) warunki techniczne realizacji inwestycji;
3) warunki wynikające z prawnie chronionych potrzeb ochrony
środowiska, ochrony zabytków i dóbr kultury współczesnej oraz potrzeb
obronności państwa;
4) wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich;
5) zatwierdzenie podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 9s ust.
1 1;
6) (29) określenie ograniczeń w korzystaniu z
nieruchomości w celu zapewnienia prawa do wejścia na teren nieruchomości dla
prowadzenia inwestycji kolejowej, w tym dokonania związanej z nią budowy lub
przebudowy układu drogowego lub urządzeń wodnych, lub założenia i
przeprowadzania na nich ciągów drenażowych przewodów i urządzeń służących do
przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności
i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów
i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, a także prac
związanych z konserwacją, utrzymaniem lub usuwaniem awarii;
7) (30) oznaczenie nieruchomości lub ich części, według
katastru nieruchomości lub map z projektami podziału nieruchomości, które stają
się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.
1a. (31) Do ograniczeń, o których mowa
w ust. 1 pkt 6, stosuje się odpowiednio przepisy art. 124 ust. 4-7 oraz art.
124a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
2. Wojewoda doręcza decyzję o ustaleniu lokalizacji linii
kolejowej wnioskodawcy oraz wysyła zawiadomienie o jej wydaniu właścicielom lub
użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie tej decyzji
na adres wskazany w katastrze nieruchomości. Pozostałe strony zawiadamia w
drodze obwieszczeń w urzędzie wojewódzkim i urzędach gmin właściwych ze względu
na przebieg linii kolejowej, na stronach internetowych tych gmin oraz urzędu wojewódzkiego,
a także w prasie lokalnej. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w
katastrze nieruchomości jest skuteczne.
2a. (32) W przypadku nieruchomości o
nieuregulowanym stanie prawnym albo w sytuacji, gdy właściciel lub użytkownik
wieczysty nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku,
zawiadomienia o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej
dokonuje się w drodze obwieszczenia w urzędzie wojewódzkim i urzędach gmin
właściwych ze względu na przebieg linii kolejowej, w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronach podmiotowych tych gmin oraz urzędu wojewódzkiego, a
także w prasie lokalnej.
3. W zawiadomieniu o wydaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej zamieszcza się informację o miejscu, w którym strony mogą
zapoznać się z treścią decyzji.
4. (33) Przepisy ust. 2 i 3 2-3 stosuje się odpowiednio do doręczania
doręczenia i zawiadamiania stron o wydaniu
decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wydanej przez organ drugiej
instancji.
5. Organem odwoławczym od decyzji wojewody o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej jest minister właściwy do spraw budownictwa,
lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.
6. Decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej określa termin
wydania nieruchomości lub opróżnienia lokali i innych pomieszczeń. Termin ten
nie może być krótszy niż 30 dni od dnia, kiedy decyzja o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej stała się ostateczna.
Art. 9r. 1. Odwołanie strony od decyzji
o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej rozpatruje się w terminie 21 dni, a skargę
do sądu administracyjnego - w terminie 60 dni, licząc od dnia wpłynięcia
odwołania do właściwego organu lub skargi do sądu.
2. W postępowaniu przed organem odwoławczym oraz przed sądem
administracyjnym nie można uchylić decyzji w całości ani stwierdzić jej
nieważności, gdy wadą dotknięta jest tylko część decyzji dotycząca odcinka
linii kolejowej, nieruchomości lub działki.
Art. 9s. 1. Decyzją o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej zatwierdza się podział nieruchomości. Mapy z
projektami podziału nieruchomości stanowią integralną część decyzji o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej.
2. Linie rozgraniczające teren ustalone decyzją o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej stanowią linie podziału nieruchomości.
3. Nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren, o
którym mowa w ust. 2, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa z dniem,
w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stała się ostateczna.
3. (34) Nieruchomości, o których mowa
w art. 9q ust. 1 pkt 7, stają się z mocy prawa własnością:
1) Skarbu Państwa - w przypadku wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej złożonego przez PLK S.A.,
2) jednostki samorządu terytorialnego - w przypadku wniosku o wydanie
decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej złożonego przez tę jednostkę
- z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej
stała się ostateczna.
3a. Jeżeli na nieruchomości, o której mowa w ust. 3, lub prawie
użytkowania wieczystego tej nieruchomości zostały ustanowione ograniczone prawa
rzeczowe, z dniem w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej
stała się ostateczna, prawa te wygasają.
3b. (35) PLK S.A. nabywają z mocy prawa z dniem, w
którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stała się ostateczna,
prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych określonych nabytych z mocy prawa przez Skarb Państwa, określonych
w ust. 3 oraz, z wyłączeniem
nieruchomości, o których mowa w ust. 3e, oraz prawo własności budynków,
innych urządzeń i lokali znajdujących się na tych nieruchomościach.
3c. Nie pobiera się pierwszej opłaty i opłat rocznych z tytułu
nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w trybie niniejszego
rozdziału, a nabycie prawa własności budynków, innych urządzeń i lokali
znajdujących się na nieruchomościach, o których mowa w ust. 3b, następuje
nieodpłatnie.
3d. Dochód z tytułu nabycia praw, o których mowa w ust. 3b, jest
zwolniony od podatku dochodowego.
3e. (36) Nieruchomości, na których
planowana jest budowa lub przebudowa dróg krajowych, określone decyzją o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej, z dniem w którym decyzja ta stała się ostateczna,
wojewoda oddaje w trwały zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.
4. Do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania w
przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 3a, stosuje się odpowiednio przepisy o
gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 9y i 9z.
5. Decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stanowi
podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej i w katastrze nieruchomości
praw, o których mowa w ust. 3 i 3b.
6. (37) Przepisu
ust Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje
się do nieruchomości będących przedmiotem własności albo użytkowania
wieczystego PKP S.A. lub PLK S.A.
7. Do dnia uzyskania pozwolenia na budowę, nieruchomości, o
których mowa w ust. 3, mogą być użytkowane nieodpłatnie przez dotychczasowych właścicieli
lub osoby, które posiadały inne tytuły prawne do nieruchomości, z zastrzeżeniem
art. 9w.
8. (38) Z dniem, w którym decyzja o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej stała się ostateczna, PLK S.A. lub właściwa jednostka samorządu terytorialnego
uzyskuje prawo do dysponowania nieruchomościami, o których mowa w ust. 3, na
cele budowlane w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo
budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409), z
późn. zm.(39)), zwanej dalej "Prawem budowlanym", z
uwzględnieniem art. 9w ust. 4.
Art. 9t. 1. (uchylony).
2. (40) Jeżeli w przypadku, o którym mowa w art. 9s
ust. 3, została przejęta część nieruchomości, a pozostała część nie nadaje się
do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele, PLK S.A. nabywają, w
drodze umowy, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości,
w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa tę część nieruchomości:
1) PLK S.A. nabywają, w drodze umowy, na wniosek właściciela lub
użytkownika wieczystego nieruchomości, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa tę
część nieruchomości;
2) jednostka samorządu terytorialnego nabywa, w drodze umowy, na
wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości tę część
nieruchomości.
3. (41) Z dniem zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2
pkt 1, nabyta na rzecz Skarbu Państwa
nieruchomość należy do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa. Z tym dniem
starosta na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami gospodaruje przedmiotową nieruchomością.
4. Notariusz sporządzający umowę, o której mowa w ust. 2, w
terminie 7 dni od dnia jej zawarcia, przesyła wypis aktu notarialnego tej umowy
właściwemu staroście.
5. Cena nabycia nieruchomości, o której mowa w ust. 2, nie może
być wyższa od wartości rynkowej praw do tej nieruchomości, oszacowanej przez
rzeczoznawcę majątkowego, ustalonej dla dotychczasowego sposobu
zagospodarowania.
6. (42) Zapłaty ceny nabycia nieruchomości, o której
mowa w ust. 3 2 pkt 2 lub ust. 3,
dokonują na rzecz zbywcy PLK S.A. albo jednostka
samorządu terytorialnego w ciągu 30 dni od dnia zawarcia umowy, o której
mowa w ust. 2.
Art. 9u. Do egzekucji obowiązków wynikających
z decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stosuje się przepisy o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 9w. 1. (43) Wojewoda
nadaje decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej rygor natychmiastowej
wykonalności na wniosek PLK S.A. lub właściwej
jednostki samorządu terytorialnego, uzasadniony interesem społecznym lub
gospodarczym.
2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor
natychmiastowej wykonalności, jeżeli jest to niezbędne do wykazania prawa do
dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu Prawa budowlanego.
3. Decyzja, o której mowa w ust. 1:
1) (44) przyznaje PLK S.A. albo jednostce samorządu terytorialnego prawo do
dysponowania nieruchomością na cele budowlane;
2) zobowiązuje do niezwłocznego wydania nieruchomości, opróżnienia
lokali i innych pomieszczeń;
3) (45) uprawnia do faktycznego objęcia
nieruchomości w posiadanie przez PLK S.A. albo
jednostkę samorządu terytorialnego;
4) (46) uprawnia wojewodę do wydania decyzji o pozwoleniu
na budowę.
3a. (47) W przypadku, o którym mowa w
ust. 3 pkt 4, projekt budowlany zawiera projekt zagospodarowania działki lub
terenu, sporządzony na mapie z naniesionymi projektami podziałów nieruchomości
wynikającymi z decyzji, o której mowa w ust. 1.
4. (48) W przypadku gdy decyzja, o której mowa w ust.
1, dotyczy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo budynkiem, w
którym został wyodrębniony lokal mieszkalny, PLK S.A. albo jednostka samorządu terytorialnego są obowiązane, w terminie
faktycznego objęcia nieruchomości w posiadanie, do wskazania lokalu zamiennego
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw
lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005
r. Nr 31, poz. 266, z późn. zm. ), z zastrzeżeniem ust . 5 2014 r. poz. 150).
5. (49) W przypadku gdy faktyczne objęcie
nieruchomości w posiadanie następuje po upływie terminu, o którym mowa w art.
9q ust. 6, PLK S.A. albo jednostka samorządu
terytorialnego nie mają obowiązku wskazania lokalu zamiennego.
6. Osoba, której wskazano lokal zamienny jest obowiązana do jego
opróżnienia najpóźniej w dniu upływu terminu, o którym mowa w art. 9q ust. 6.
Art. 9x. 1. Decyzja o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej stanowi podstawę do wydania przez wojewodę decyzji
o wygaśnięciu trwałego zarządu ustanowionego na nieruchomości przeznaczonej na
pas gruntu pod linię kolejową, stanowiącej własność Skarbu Państwa lub
jednostki samorządu terytorialnego.
2. (50) Jeżeli przeznaczona na pas linii kolejowej
nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa została uprzednio
wydzierżawiona, wynajęta lub użyczona, decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej
stanowi podstawę do wypowiedzenia przez PLK S.A. albo
jednostkę samorządu terytorialnego umowy dzierżawy, najmu lub użyczenia
ze skutkiem natychmiastowym. Za straty poniesione na skutek rozwiązania umowy
przysługuje odszkodowanie od PLK S.A. albo jednostki
samorządu terytorialnego.
3. (uchylony).
4. Jeżeli przeznaczona na pas gruntu pod linię kolejową
nieruchomość gruntowa stanowiąca własność Skarbu Państwa albo jednostki
samorządu terytorialnego została oddana w użytkowanie wieczyste, użytkowanie to
wygasa za odszkodowaniem, z dniem w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej stała się ostateczna, ustalonym według zasad określonych w
przepisach o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 9y oraz art. 9z.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do użytkowania
wieczystego nabytego w sposób inny niż w drodze umowy zawartej w formie aktu
notarialnego.
6. Przepisów ust. 4 i 5 nie stosuje się do nieruchomości będących
w użytkowaniu wieczystym PKP S.A. lub PLK S.A.
Art. 9y. 1. (51) Za
nieruchomości oraz ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa
w art. 9s ust. 3 i 3a oraz art. 9x ust. 4, przysługuje odszkodowanie w
wysokości uzgodnionej między PLK S.A. a dotychczasowym właścicielem lub
użytkownikiem od podmiotu, na rzecz którego
wydawana jest decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, przysługuje
odszkodowanie dotychczasowym właścicielom lub użytkownikom wieczystym
nieruchomości, a także osobą, której osobom,
którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości.
2. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia, w którym decyzja o
ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stała się ostateczna, nie dojdzie do
uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, wysokość odszkodowania ustala wojewoda w
drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania.
2. (52) Wysokość odszkodowania ustala
wojewoda w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o
ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stała się ostateczna.
3. (53) Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust.
1 i 2, ustala się na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez
rzeczoznawcę majątkowego, według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o
ustaleniu lokalizacji linii kolejowej przez organ pierwszej instancji oraz
według jej wartości w dniu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, albo w dniu
wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. Odszkodowanie podlega
waloryzacji na dzień wypłaty, według zasad obowiązujących w przypadku
zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.
3a. W przypadku, o którym mowa w art. 9s ust. 3a, wysokość
odszkodowania przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi
wieczystemu zmniejsza się o kwotę równą wartości wygaśniętych ograniczonych
praw rzeczowych.
3b. Suma wysokości odszkodowania przysługującego dotychczasowemu
właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu, z wyłączeniem kwot, o których mowa
w ust. 3e i 3f, i wysokości odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych
praw rzeczowych ustanowionych na tej nieruchomości lub na prawie użytkowania
wieczystego nie może przekroczyć wartości nieruchomości lub wartości prawa
użytkowania wieczystego.
3c. Jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 9s ust. 3,
lub na prawie użytkowania wieczystego tych nieruchomości jest ustanowiona
hipoteka, wysokość odszkodowania z tytułu wygaśnięcia hipoteki ustala się w
wysokości świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, wraz z
odsetkami zabezpieczonymi tą hipoteką. Odszkodowanie to podlega zaliczeniu na
spłatę świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką wraz z
odsetkami.
3d. Odszkodowanie z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw
rzeczowych w wysokości ustalonej na dzień, o którym mowa w ust. 3, wypłaca się
osobom, którym te prawa przysługiwały.
3e. Jeżeli dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty
nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej
odpowiednio wyda tę nieruchomość lub wyda nieruchomość i opróżni lokal oraz
inne pomieszczenia niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 28 dni od
dnia:
1) doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji, o którym mowa w art.
9q ust. 2,
2) doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej rygoru natychmiastowej wykonalności albo
3) w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stała się
ostateczna
- wysokość
odszkodowania powiększa się o kwotę równą 5% wartości nieruchomości lub
wartości prawa użytkowania wieczystego.
3f. W przypadku gdy decyzja o ustaleniu lokalizacji linii
kolejowej dotyczy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo
budynkiem, w którym został wyodrębniony lokal mieszkalny, wysokość
odszkodowania przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi
wieczystemu zamieszkałemu w tym budynku albo lokalu powiększa się o kwotę
10.000 zł w odniesieniu do tej nieruchomości.
4. (54) Odszkodowanie jest wypłacane przez PLK S.A.
w terminie 14 dni od dnia, w którym: decyzja
o ustaleniu odszkodowania, o której mowa w ust. 2, stała się ostateczna.
1) PLK
S.A. uzgodniły wysokość odszkodowania z dotychczasowym właścicielem lub
użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także z osobą, której przysługują
ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa w ust. 1;
2) decyzja
o ustaleniu odszkodowania, o której mowa w ust. 2, stała się ostateczna.
5. Jeżeli przejęcie nieruchomości, o których mowa w art. 9s ust.
3, dotyczy przejęcia terenu, na którym zlokalizowane są obiekty infrastruktury
służące wykonywaniu przez jednostki samorządu terytorialnego zadań własnych,
zrealizowane przy wykorzystaniu środków pochodzących z budżetu Unii
Europejskiej lub innych źródeł zagranicznych, odszkodowanie powiększa się o
kwotę podlegających zwrotowi środków pochodzących z dofinansowania wraz z
odsetkami należnymi zgodnie z przepisami regulującymi zasady zwrotu
dofinansowania. Odszkodowanie w części przenoszącej odszkodowanie należne na
zasadach wynikających z ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami przyznaje się pod warunkiem rozwiązującym dokonania przez
jednostkę samorządu terytorialnego, w trybie i terminie wynikającym z
właściwych przepisów, zwrotu dofinansowania wraz z należnymi odsetkami.
6. Do finansowania wypłaty odszkodowań, o których mowa w ust. 1 i
2, wypłaty ceny nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 9t, oraz
pozostałych kosztów związanych z jej nabyciem, kosztów wynikających z
realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 9w ust. 4, a także wypłaty
należności oraz jednorazowych odszkodowań, o których mowa w art. 5a ust. 2
ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z
2013 r. poz. 1205), stosuje się art. 38 ust. 1 pkt 3 i ust. 2.
Art. 9ya. (55)
1. W przypadku gdy realizacja inwestycji kolejowej wymaga przejścia przez
tereny wód płynących bądź dróg publicznych, PLK S.A. lub właściwa jednostka
samorządu terytorialnego są uprawnione do ich nieodpłatnego zajęcia na czas
realizacji inwestycji.
2. Decyzję o zezwoleniu na nieodpłatne zajęcie pasa
drogowego, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o
drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260, z późn. zm.), wydaje zarządca
drogi w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
3. Jeżeli decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej
został nadany rygor natychmiastowej wykonalności decyzję o zezwoleniu na
nieodpłatne zajęcie pasa drogowego wydaje się niezwłocznie.
4. PLK S.A. albo jednostka samorządu
terytorialnego nie później niż w terminie 30 dni przed planowanym zajęciem terenu
wód płynących uzgadnia w drodze pisemnego porozumienia z odpowiednimi organami,
o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z
2012 r. poz. 145, z późn. zm.) zakres, warunki i termin tego zajęcia.
5. W przypadku gdy decyzji o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej został nadany rygor natychmiastowej wykonalności,
porozumienie, o którym mowa w ust. 4, zawiera się niezwłocznie.
6. Za szkody powstałe w wyniku działań, o których
mowa w ust. 1, przysługuje od PLK S.A. albo jednostki samorządu terytorialnego
odszkodowanie, ustalone na zasadach wynikających z Kodeksu cywilnego.
Art. 9yb. (56)
1. Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe (Lasy Państwowe)
zarządzające nieruchomościami, o których mowa w art. 9q ust. 1 pkt 7, na podstawie
ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2014 r. poz. 1153) są
obowiązane do dokonania nieodpłatnie wycinki drzew i krzewów oraz ich
uprzątnięcia w terminie ustalonym w odrębnym porozumieniu między Lasami
Państwowymi a PLK S.A. lub właściwą jednostką samorządu terytorialnego.
2. Drewno pozyskane z wycinki drzew i krzewów, o
której mowa w ust. 1, staje się nieodpłatnie własnością Lasów Państwowych.
3. Koszty wycinki drzew i krzewów w wieku do 20
lat oraz ich uprzątnięcia ponoszą PLK S.A. lub właściwa jednostka samorządu
terytorialnego.
Art. 9yc. (57)
1. Do gruntów rolnych i leśnych objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o
ochronie gruntów rolnych i leśnych.
2. Do usuwania drzew i krzewów znajdujących się
na nieruchomościach objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, z
wyjątkiem drzew i krzewów wpisanych do rejestru zabytków, nie stosuje się
przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013
r. poz. 627, z późn. zm.) w zakresie obowiązku uzyskiwania zezwoleń na ich
usunięcie oraz opłat z tym związanych.
Art. 9z. (58) 1. Stronie odwołującej się od decyzji
ustalającej wysokość odszkodowania, na jej wniosek, wypłaca się kwotę określoną
w tej decyzji. Wypłata tej kwoty nie ma wpływu na prowadzone postępowanie
odwoławcze.
2. Przepisu ust. 1 zdanie pierwsze nie stosuje
się, jeżeli stroną odwołującą się od decyzji ustalającej wysokość odszkodowania
jest podmiot, na wniosek którego została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji
linii kolejowej.
Art. 9aa. (uchylony).
Art. 9ab. (uchylony).
Art. 9ac. 1. Wojewoda wydaje pozwolenie
na budowę linii kolejowej lub poszczególnych odcinków tej linii oraz wszystkich
obiektów związanych z jej budową, przebudową i rozbudową, położonych w
granicach województwa, na zasadach i w trybie przepisów Prawa budowlanego oraz
doręcza je wnioskodawcy, a pozostałe strony zawiadamia o jego wydaniu, w drodze
obwieszczenia, w urzędzie wojewódzkim i urzędach gmin właściwych ze względu na
przebieg linii kolejowej, na stronach internetowych tych gmin oraz urzędu
wojewódzkiego, a także w prasie lokalnej.
1a. (59) Przepisy ust. 1 dotyczące sposobu
powiadomienia stron stosuje się odpowiednio do zawiadomienia o wszczęciu postępowania
o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Przepis
ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy postępowanie dotyczy nieruchomości
o nieuregulowanym stanie prawnym oraz w sytuacji, gdy właściciel lub użytkownik
wieczysty nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku.
2. Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o pozwoleniu
na budowę linii kolejowej, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej
decyzji został złożony po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się
ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę linii kolejowej. Art. 158 § 2 Kodeksu
postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o pozwoleniu na
budowę linii kolejowej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, sąd
administracyjny po upływie 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy linii kolejowej
może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wyszczególnionych
w art. 145 lub w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.
4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do decyzji o
ustaleniu lokalizacji linii kolejowej.
Art. 9ad. 1. W sprawach nieuregulowanych
w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o
gospodarce nieruchomościami.
2. (uchylony).
3. (60) W sprawach dotyczących lokalizacji linii
kolejowych, realizowanych w trybie niniejszego rozdziału, przepisów o
zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuje się, z zastrzeżeniem art. 9n ust. 2
i art. 9o ust. 3 pkt 4 lit. g.
Art. 9ae. (61) Nie
można uzależnić wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub
decyzji o pozwoleniu na budowę linii kolejowej od spełnienia świadczeń lub
warunków nieprzewidzianych obowiązującymi przepisami.
Rozdział 3
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego
Art. 10. 1. Centralnym organem
administracji rządowej będącym krajową władzą bezpieczeństwa i krajowym regulatorem
transportu kolejowego w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej z zakresu
bezpieczeństwa i regulacji transportu kolejowego, właściwym w sprawach:
1) regulacji transportu kolejowego,
2) licencjonowania transportu kolejowego,
3) nadzoru technicznego nad eksploatacją i utrzymaniem linii
kolejowych oraz pojazdów kolejowych,
4) bezpieczeństwa ruchu kolejowego,
5) nadzoru nad przestrzeganiem praw pasażerów w transporcie kolejowym,
6) licencji i świadectw maszynistów
- jest Prezes
Urzędu Transportu Kolejowego, zwany dalej "Prezesem UTK".
2. Właściwość Prezesa UTK w sprawach z zakresu regulacji
transportu kolejowego, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy metra.
3. Prezes UTK jest organem wyspecjalizowanym w rozumieniu ustawy
z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138,
poz. 935, z późn zm.), wykonującym kontrolę wyrobów przeznaczonych do stosowania
w infrastrukturze kolejowej, na bocznicach kolejowych, kolejach wąskotorowych
oraz w metrze, związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu, a także
wykonywaniem przewozów osób i towarów oraz eksploatacją pojazdów szynowych.
4. Prezes UTK jest organem wyspecjalizowanym także w zakresie
kontroli zgodności z zasadniczymi wymaganiami wprowadzonych do obrotu kolei
linowych do przewozu osób.
Art. 11. 1. Prezes Urząd Transportu
Kolejowego jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych
w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do
spraw transportu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa UTK.
2. Nadzór nad Prezesem UTK sprawuje minister właściwy do spraw
transportu.
3. Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Prezesa UTK,
powołuje 2 wiceprezesów Urzędu Transportu Kolejowego, spośród osób wyłonionych
w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw
transportu odwołuje wiceprezesów Urzędu Transportu Kolejowego, na wniosek
Prezesa UTK.
4. Stanowisko Prezesa UTK może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni
staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do
właściwości Prezesa UTK.
5. Informację o naborze na stanowisko Prezesa UTK ogłasza się
przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie
urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji
Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 6, nie może być krótszy niż
10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
7. Nabór na stanowisko Prezesa UTK przeprowadza zespół, powołany
przez ministra właściwego do spraw transportu, liczący co najmniej 3 osoby,
których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów.
W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do
wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz
kompetencje kierownicze.
8. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w
ust. 7, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem
zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
9. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8, mają
obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o
stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.
10. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów,
których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu.
11. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół
zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę
kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w
ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia
kandydata;
6) skład zespołu.
12. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie
informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji
Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru
zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca
zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o
niewyłonieniu kandydata.
13. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii
Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest
bezpłatne.
14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w
ust. 3, powołuje Prezes UTK.
15. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których
mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 4-13.
Art. 12. 1. Prezes UTK wykonuje swoje
zadania przy pomocy Urzędu Transportu Kolejowego.
2. W skład Urzędu Transportu Kolejowego wchodzą oddziały
terenowe.
3. Minister właściwy do spraw transportu nadaje, w drodze
zarządzenia, statut określający organizację Urzędu Transportu Kolejowego oraz
wyznacza siedziby oddziałów terenowych.
4. Szczegółową organizację oraz podział zadań w Urzędzie
Transportu Kolejowego określa Prezes UTK w regulaminie organizacyjnym.
Art. 13. 1. Do zadań Prezesa UTK, w
zakresie regulacji transportu kolejowego, należy:
1) zatwierdzanie i koordynowanie opłat za korzystanie z przyznanych tras
pociągów infrastruktury kolejowej pod względem zgodności z zasadami ustalania
tych opłat;
2) nadzór nad zapewnieniem niedyskryminującego dostępu przewoźników
kolejowych do infrastruktury kolejowej, w tym przewoźników mających siedzibę w
jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej;
3) nadzór nad równoprawnym traktowaniem przez zarządców wszystkich
przewoźników kolejowych, w szczególności w zakresie rozpatrywania wniosków o
udostępnienie tras pociągów i naliczania opłat;
4) nadzór nad poprawnością ustalania przez zarządcę opłat
podstawowych za korzystanie z infrastruktury kolejowej oraz opłat dodatkowych
za świadczenie usług dodatkowych;
5) rozpatrywanie skarg przewoźników kolejowych dotyczących:
a) regulaminu, o którym mowa w art. 32,
b) przydzielania tras pociągów i opłat za korzystanie z infrastruktury
kolejowej;
6) zbieranie i analizowanie informacji dotyczących rynku przewozów
kolejowych;
6a) opiniowanie projektów planów transportowych w zakresie przewozów
pasażerskich w transporcie kolejowym;
6b) opiniowanie projektów umów o świadczenie usług publicznych;
6c) nadzór nad zawieraniem umów o udostępnienie infrastruktury
kolejowej;
7) współdziałanie z właściwymi organami w zakresie:
a) przeciwdziałania stosowaniu praktyk monopolistycznych przez zarządców
i przewoźników kolejowych,
b) koordynowania funkcjonowania rynku transportu kolejowego,
c) przestrzegania praw pasażerów;
8) nakładanie kar pieniężnych na zasadach określonych w ustawie;
9) wydawanie decyzji w sprawie otwartego dostępu;
10) rozpatrywanie spraw dotyczących pasażerskich przewozów
okazjonalnych.
1a. Do zadań Prezesa UTK, w zakresie nadzoru nad podmiotami,
których działalność ma wpływ na bezpieczeństwo ruchu kolejowego i
bezpieczeństwo eksploatacji kolei, należy:
1) wydawanie, przedłużanie ważności, zmiana i cofanie autoryzacji
bezpieczeństwa, certyfikatów bezpieczeństwa i świadectw bezpieczeństwa, o
których mowa w art. 18, oraz prowadzenie i aktualizacja rejestrów tych
dokumentów;
2) wydawanie, przedłużanie ważności, zawieszanie, przywracanie i
cofanie licencji maszynisty, aktualizacja danych zawartych w licencji
maszynisty, wydawanie wtórników licencji maszynisty oraz prowadzenie i
aktualizacja rejestru tych dokumentów;
3) (62) pełnienie funkcji organu certyfikującego
określonego w art. 3 ust. 2 lit. c rozporządzenia Komisji (UE) nr 445/2011 z
dnia 10 maja 2011 r. w sprawie systemu certyfikacji podmiotów odpowiedzialnych
za utrzymanie w zakresie obejmującym wagony towarowe oraz zmieniającego
rozporządzenie (WE) nr 653/2007 (Dz. Urz. UE L 122 z 11.05.2011, str. 22, z
późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem (UE) nr 445/2011";
3a) (63) przyznawanie, odmowa przyznania, cofanie,
zawieszanie i zmiana zakresu uprawnień dla jednostki organizacyjnej do
wykonywania badań technicznych koniecznych do uzyskania świadectw dopuszczenia
do eksploatacji typu, stwierdzenia zgodności z typem oraz wydawania
certyfikatów zgodności typu i certyfikatów zgodności z typem, a także kontrola
spełniania przez jednostki organizacyjne uprawnione do wykonywania tych czynności
wymagań określonych w art. 22g ust. 2;
4) kontrola spełniania warunków lub wymagań zawartych w autoryzacjach
bezpieczeństwa, certyfikatach bezpieczeństwa, świadectwach bezpieczeństwa oraz
kontrola zgodności działania zarządców lub przewoźników kolejowych z przepisami
Unii Europejskiej i prawa krajowego w zakresie bezpieczeństwa transportu
kolejowego;
5) nadzór nad ośrodkami szkolenia i egzaminowania maszynistów oraz
kandydatów na maszynistów, zwanymi dalej "ośrodkami szkolenia i
egzaminowania", oraz podmiotami uprawnionymi do przeprowadzania badań
lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia
wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania
licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich
ważności;
5a) prowadzenie i aktualizacja:
a) rejestru ośrodków szkolenia i egzaminowania,
b) listy podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i
psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych,
fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz
świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności;
6) kontrola spełniania przez zarządców, przewoźników kolejowych oraz
użytkowników bocznic kolejowych obowiązków w zakresie bezpieczeństwa transportu
kolejowego, a w szczególności:
a) warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji, określonych w
przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 7,
b) warunków technicznych eksploatacji pojazdów kolejowych, określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 20, w tym ważności świadectw sprawności
technicznej, o których mowa w art. 24, i dokumentów, które powinny znajdować
się w pojeździe kolejowym będącym w ruchu, określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 25 ust. 1,
c) (64) warunków, jakie są obowiązani spełniać maszyniści, a
także osoby zatrudnione na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem
i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów
kolejowych, o których mowa w art. 22b ust. 1 i art. 22d ust. 1;
7) nadzór nad zachowaniem bezpieczeństwa w transporcie kolejowym oraz
prawidłowym utrzymaniem i eksploatacją linii kolejowych oraz bocznic
kolejowych;
8) analiza raportów w sprawie bezpieczeństwa, o których mowa w art. 17a
ust. 4;
9) monitorowanie, promowanie, wprowadzanie w życie oraz rozwijanie
regulacji bezpieczeństwa, łącznie z systemem krajowych zasad bezpieczeństwa.
1b. Do zadań Prezesa UTK należy także inicjowanie projektów aktów
prawnych i ich zmian oraz udział w ich przygotowaniu w zakresie bezpieczeństwa
ruchu kolejowego i bezpieczeństwa eksploatacji kolei.
2. Do zadań Prezesa UTK w zakresie spójności systemu kolejowego,
w tym nadzoru nad rozwiązaniami technicznymi, które mają wpływ na
bezpieczeństwo ruchu kolejowego i bezpieczeństwo systemu kolei, należy:
1) wydawanie zezwoleń na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów
strukturalnych składających się na system kolei;
2) (65) wydawanie zezwoleń na
dopuszczenie do eksploatacji nowego lub zmodernizowanego taboru kolejowego
jako podsystemu strukturalnego, nieobjętego pojazdów
kolejowych zgodnych z technicznymi specyfikacjami interoperacyjności,
zwanymi dalej "TSI", oraz pojazdów
kolejowych niezgodnych z TSI;
3) (66) wydawanie, odmowa wydania i cofanie świadectw
dopuszczenia do eksploatacji typu oraz prowadzenie i aktualizacja rejestru tych
świadectw;
4) prowadzenie spraw związanych z rozpatrywaniem wniosków o nadanie,
zmianę lub wycofanie identyfikatora literowego dysponenta (VKM(67))
oraz przekazywanie informacji w tym zakresie Europejskiej Agencji Kolejowej;
5) kontrola przewozu koleją towarów niebezpiecznych;
6) prowadzenie i aktualizacja krajowego rejestru pojazdów kolejowych;
7) nadawanie i zmiana europejskich numerów pojazdom kolejowym (EVN(68)),
wyrejestrowywanie pojazdów kolejowych oraz dokonywanie zmian pozostałych danych
rejestrowych w krajowym rejestrze pojazdów kolejowych;
7a) (69) prowadzenie i aktualizacja krajowego rejestru
infrastruktury (RINF);
8) prowadzenie spraw związanych z rozpatrywaniem wniosków o
odstępstwa, przekazywanie Komisji Europejskiej dokumentów niezbędnych do
otrzymania odstępstw, o których mowa w art. 25f.
3. Obowiązek uzyskania świadectw, o których mowa w ust. 2 pkt 3,
nie dotyczy urządzeń technicznych podlegających przepisom o dozorze technicznym.
4. Prezes UTK jest uprawniony do kontroli przestrzegania
przepisów i realizacji decyzji oraz postanowień z zakresu kolejnictwa.
4a. Prezes UTK jest właściwy do rozpatrywania skarg w sprawach, o
których mowa w art. 22b ust. 4.
5. (70) Prezes UTK zatwierdza przepisy wewnętrzne, o
których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3, ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 2 i ust. 3a pkt
2.
6. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów, decyzji lub
postanowień z zakresu kolejnictwa Prezes UTK wydaje decyzję określającą zakres
naruszenia oraz termin usunięcia nieprawidłowości.
6a. W zakresie regulacji transportu kolejowego Prezes UTK wydaje,
na wniosek lub z urzędu decyzje, którym może w całości lub w części nadać rygor
natychmiastowej wykonalności, jeżeli wymaga tego interes społeczny lub
wyjątkowo ważny interes strony.
7. Prezes UTK przedstawia corocznie, w terminie do końca lipca,
ministrowi właściwemu do spraw transportu ocenę funkcjonowania rynku transportu
kolejowego i stanu bezpieczeństwa ruchu kolejowego.
7a. Prezes UTK, w związku z zadaniami określonymi w ust. 1, 2, 4,
6 i 7, może żądać od zarządców, przewoźników kolejowych i organizatorów
publicznego transportu kolejowego udzielenia wszelkich informacji dla celów
regulacji, kontroli i monitorowania rynku transportu kolejowego. Prezes UTK
może także żądać informacji, o których mowa w art. 5b. Informacje powinny być
udzielone w terminie wskazanym przez Prezesa UTK, nie krótszym niż 3 dni.
7b. Prezes UTK, w terminie 30 dni, zgłasza Agencji każde wydanie,
przedłużenie, zmianę lub cofnięcie autoryzacji bezpieczeństwa i certyfikatów
bezpieczeństwa. Zgłoszenie powinno zawierać nazwę i adres przewoźnika
kolejowego lub zarządcy, datę wystawienia, zakres i ważność autoryzacji
bezpieczeństwa lub certyfikatu bezpieczeństwa, a w przypadku cofnięcia - także
jego przyczyny.
7c. Jeżeli Prezes UTK uzna, że obowiązujące specyfikacje
europejskie nie spełniają zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności
systemu kolei, informuje o tym Komisję Europejską.
7d. Prezes UTK w ramach nadzoru nad podmiotami uprawnionymi do
przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu
sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych,
niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, a także
zachowania ich ważności ma prawo:
1) wstępu do pomieszczeń podmiotu wykonującego badania lekarskie i
psychologiczne;
2) kontroli dokumentacji medycznej i psychologicznej związanej z
wykonanymi badaniami i orzekaniem;
3) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień.
7e. Czynności, o których mowa w ust. 7d, przeprowadza podmiot
upoważniony przez Prezesa UTK, spełniający wymagania, o których mowa w art. 22a
ust. 6 i nie wpisany na listę, o której mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3.
7f. Z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w ust. 7d,
sporządza się wystąpienie pokontrolne, które zawiera opis stanu faktycznego,
opis ewentualnych nieprawidłowości i wnioski pokontrolne z określeniem terminu
usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
8. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, tryb wykonywania kontroli przez Prezesa UTK w ramach
wykonywanego nadzoru, mając na uwadze skuteczność kontroli oraz właściwe
wykorzystanie jej wyników.
Art. 14. 1. Prezes UTK nakazuje, w
drodze decyzji, usunięcie nieprawidłowości w określonym terminie w razie
stwierdzenia naruszenia przepisów dotyczących obowiązków zarządców,
przewoźników kolejowych oraz użytkowników bocznic kolejowych w zakresie
bezpieczeństwa transportu kolejowego, w szczególności:
1) zasad prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji, o których mowa
w art. 17 ust. 7;
2) warunków technicznych eksploatacji pojazdów kolejowych, o których
mowa w art. 20, w tym ważności świadectw sprawności technicznej, o których mowa
w art. 24, i dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe kolejowym
będącym w ruchu, o których mowa w art. 25;
3) (71) warunków, jakie są obowiązani
spełniać maszyniści, a także osoby zatrudnione na stanowiskach bezpośrednio związanych
z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzeniem określonych
rodzajów pojazdów kolejowych, o których mowa w art. 22-22d;
4) (uchylony).
2. Prezes UTK, w drodze decyzji:
1) wstrzymuje ruch kolejowy lub wprowadza jego ograniczenia na linii
kolejowej lub jej odcinku albo na bocznicy kolejowej w razie stwierdzenia
zagrożenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego lub bezpieczeństwa przewozu osób i
rzeczy;
2) (72) wyłącza z eksploatacji pojazd kolejowy lub
ogranicza jego eksploatację, gdy nie został on dopuszczony do eksploatacji
zgodnie z przepisami ustawy lub nie spełnia wymagań określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 20 lub art. 24 ust. 5, a w przypadku wagonów
towarowych - w przepisach rozporządzenia (UE) nr 445/2011.
3. Decyzje Prezesa UTK, o których mowa w ust. 2, podlegają
natychmiastowej wykonalności.
4. Do postępowania przed Prezesem UTK stosuje się, z
zastrzeżeniem ust. 5 i 6, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
5. Od decyzji wydanych przez Prezesa UTK rozstrzygających co do istoty
w sprawach, o których mowa w art. 29 ust. 1i oraz ust. 5, art. 33 ust. 8 oraz
art. 66 ust. 1, 2, 2aa i 3, przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w
Warszawie - sądu ochrony konkurencji i konsumentów, w terminie 14 dni od dnia
doręczenia decyzji.
6. Do postanowień wydanych przez Prezesa UTK w sprawach, o
których mowa w art. 33 ust. 8 oraz art. 66 ust. 1-3, na które służy zażalenie,
przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio, z tym że zażalenie wnosi się w terminie
7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
7. Postępowanie w sprawie odwołania od decyzji lub zażalenia na
postanowienie Prezesa UTK, o których mowa w ust. 5 i 6, toczy się według
przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach z zakresu
regulacji transportu kolejowego
Art. 14a. 1. Prezes UTK sprawuje nadzór
nad przestrzeganiem przepisów rozporządzenia nr 1371/2007/WE.
2. Prezes UTK wykonuje nadzór, o którym mowa w ust. 1,
korzystając w szczególności z uprawnień określonych w art. 15.
3. Prezes UTK kontroluje spełnienie przez przewoźnika kolejowego,
zarządcę infrastruktury kolejowej, właściciela dworca bądź zarządzającego
dworcem obowiązków wynikających z art. 19 ust. 1 rozporządzenia nr 1371/2007/WE
oraz przez sprzedawcę biletów lub operatora turystycznego obowiązków
wynikających z art. 19 ust. 2 rozporządzenia nr 1371/2007/WE.
4. Prezes UTK, w drodze decyzji, nakazuje usunięcie
nieprawidłowości stwierdzonych podczas wykonywania nadzoru, o którym mowa w
ust. 1, w zakresie przestrzegania praw pasażerów ustalonych w rozporządzeniu nr
1371/2007/WE.
5. Prezes UTK rozpatruje skargi w sprawie naruszenia przepisów
rozporządzenia nr 1371/2007/WE. Do skargi pasażer powinien dołączyć następujące
dokumenty:
1) kopię skargi skierowanej do przewoźnika kolejowego, zarządcy
infrastruktury kolejowej, właściciela dworca bądź zarządzającego dworcem;
2) odpowiedź na skargę podmiotu, o którym mowa w pkt 1, jeżeli
została udzielona;
3) bilet na daną trasę lub potwierdzenie rezerwacji;
4) inne istotne dokumenty potwierdzające naruszenie prawa pasażera w
ruchu kolejowym.
6. W przypadku złożenia skargi, o której mowa w ust. 5, Prezes
UTK stwierdza w drodze decyzji:
1) brak naruszenia prawa przez przewoźnika kolejowego, zarządcę
infrastruktury kolejowej, właściciela dworca bądź zarządzającego dworcem, albo
2) naruszenie prawa przez przewoźnika kolejowego, zarządcę
infrastruktury kolejowej, właściciela dworca bądź zarządzającego dworcem,
określając zakres nieprawidłowości oraz termin ich usunięcia.
Art. 14b. 1. Zakazane jest stosowanie
bezprawnych praktyk naruszających zbiorowe interesy pasażerów w transporcie
kolejowym, w szczególności naruszających przepisy ustawy z dnia 15 listopada
1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1173 i 1529 oraz z 2013 r.
poz. 1014) w zakresie wymogu podawania do publicznej wiadomości rozkładu jazdy
dla przewozu osób, taryf i cenników, wykonywania umowy przewozu z
uwzględnieniem obowiązku zapewnienia podróżnym odpowiednich warunków
bezpieczeństwa i higieny oraz użycia środków transportowych odpowiednich do
danego przewozu.
2. W przypadku naruszenia zakazu, o którym mowa w ust. 1, Prezes
UTK wydaje decyzję, o której mowa w art. 13 ust. 6.
3. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów rozporządzenia nr
1371/2007/WE.
Art. 15. Prezes UTK i pisemnie upoważnione
przez niego osoby:
1) mają prawo wstępu na obszar kolejowy i na bocznice kolejowe oraz
do pomieszczeń związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego
oraz do pojazdów kolejowych wraz z prawem przejazdu w pociągach i pojazdach
kolejowych;
2) mogą żądać pisemnych i ustnych wyjaśnień, okazywania dokumentów,
udzielania informacji oraz udostępniania wszelkich danych związanych z
przedmiotem kontroli;
3) mają prawo, w ramach kontroli wyrobów wprowadzonych do obrotu
przeprowadzać kontrolę zgodnie z rozdziałem 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
o systemie oceny zgodności.
2. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje
się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności
gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.).
Art. 16. 1. Czynności wykonywane przez
Prezesa UTK określone w art. 13 ust. 1a pkt 1-3, pkt 5 oraz ust. 2 pkt 1-3, pkt
7 i 8 są odpłatne. Opłacie podlega wykonywanie zadań, o których mowa w art. 13
ust. 1a pkt 6, o ile polegają one na wykonywaniu badań i pomiarów.
2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, z tytułu:
1) wydawania, przedłużania ważności lub zmiany:
a) autoryzacji bezpieczeństwa, certyfikatu bezpieczeństwa, świadectwa
bezpieczeństwa, certyfikatu podmiotowi odpowiedzialnemu za utrzymanie pojazdu kolejowego
(ECM) w zakresie wagonów towarowych - nie może być wyższa niż równowartość w
złotych 5.500 euro, ustalona przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania tych dokumentów,
b) świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu:
– (73) budowli - nie może być wyższa niż równowartość w
złotych 7.000 euro, ustalona na zasadach określonych w lit. a,
– (74) urządzenia - nie może być wyższa niż równowartość w
złotych 7.000 euro, ustalona na zasadach określonych w lit. a,
– pojazdu kolejowego - nie może być wyższa niż równowartość w złotych
30.000 euro, ustalona na zasadach określonych w lit. a;
2) wydawania, przedłużania ważności, aktualizowania danych zawartych
w licencji maszynisty oraz wydawania wtórników licencji - nie może być wyższa
niż równowartość w złotych 150 euro, ustalona na zasadach określonych w pkt 1
lit. a;
3) nadzoru nad:
a) ośrodkami szkolenia i egzaminowania,
b) podmiotami uprawnionymi do przeprowadzania badań lekarskich i
psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań
zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty
oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności
- nie może być wyższa niż równowartość w złotych 2.000 euro rocznie,
ustalona przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank
Polski obowiązującego w dniu sporządzenia dokumentu pokontrolnego;
4) wydania zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji:
a) podsystemów strukturalnych,
b) nowego
lub zmodernizowanego taboru kolejowego jako podsystemu strukturalnego
nieobjętego TSI
– nie
może być wyższa niż równowartość w złotych 3.000 euro, ustalona na zasadach
określonych w pkt 1 lit. a;
b) (75) pojazdów kolejowych zgodnych z TSI oraz pojazdów
kolejowych niezgodnych z TSI;
5) nadawania i zmiany europejskiego numeru pojazdowi kolejowemu (EVN)
- nie może być wyższa niż równowartość w złotych 50 euro za pojazd, ustalona na
zasadach określonych w pkt 1 lit. a;
6) wyrejestrowania pojazdu kolejowego - nie może być wyższa niż
równowartość w złotych 25 euro za pojazd, ustalona na zasadach określonych w
pkt 1 lit. a;
7) kontroli, o której mowa w art. 13 ust. 1a pkt 6 - nie może być
wyższa niż równowartość w złotych 5.000 euro, ustalona przy zastosowaniu kursu
średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu sporządzenia
dokumentu pokontrolnego.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu
państwa.
4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze
rozporządzenia, czynności, za które pobierane są opłaty, o których mowa w ust.
1, wysokość tych opłat, uwzględniając ust. 2 oraz mając na uwadze
pracochłonność tych czynności, a także tryb ich pobierania.
Rozdział 4
Bezpieczeństwo transportu kolejowego
Art. 17. 1. (76) Zarządcy,
przewoźnicy kolejowi, użytkownicy bocznic kolejowych oraz przedsiębiorcy
zarządzający infrastrukturą i wykonujący przewozy w metrze są obowiązani
spełniać warunki techniczne i organizacyjne zapewniające:
1) bezpieczne prowadzenie ruchu kolejowego;
2) bezpieczną eksploatację pojazdów kolejowych;
3) ochronę przeciwpożarową i ochronę środowiska.
1a. Producenci, podmioty zajmujące się utrzymaniem, dostawcy
materiałów i części są obowiązani zapewnić, że pojazdy kolejowe, zespoły,
podzespoły i części są zgodne z warunkami technicznymi i mogą być bezpiecznie
eksploatowane przez przewoźników kolejowych i zarządców.
1b) (77) Zarządcy, przewoźnicy kolejowi, użytkownicy
bocznic kolejowych oraz przedsiębiorcy zarządzający infrastrukturą i wykonujący
przewozy w metrze są obowiązani w zakresie określonym w ustawie do opracowania
przepisów wewnętrznych w celu spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1.
2. (uchylony).
3. (uchylony).
4. (uchylony).
5. (uchylony).
6. (uchylony).
7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, ogólne warunki prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji,
uwzględniając obowiązek opracowania przez zarządców, przewoźników kolejowych i
użytkowników bocznic kolejowych szczegółowych przepisów wewnętrznych w tym
zakresie.
Art. 17a. 1. Zarządcy i przewoźnicy
kolejowi tworzą systemy zarządzania bezpieczeństwem w celu zapewnienia, że
system kolejowy zdolny spełniać wspólne wymagania bezpieczeństwa (CST) jest
zgodny z wymaganiami krajowych przepisów bezpieczeństwa i z wymaganiami
dotyczącymi bezpieczeństwa ustanowionymi w TSI, przy stosowaniu wspólnych metod
oceny bezpieczeństwa (CSM).
2. Zarządcy i przewoźnicy kolejowi tworzą systemy zarządzania
bezpieczeństwem, tak aby systemy te:
1) spełniały określone wymagania dostosowane do charakteru, rozmiaru
i innych warunków prowadzonej działalności;
2) zapewniały nadzór nad ryzykiem związanym z wprowadzeniem przez
zarządców i przewoźników kolejowych nowych rozwiązań technicznych i
technologicznych, łącznie z ryzykiem podwykonawców, dostawców materiałów i
usług związanych z utrzymaniem;
3) uwzględniały ryzyko społeczne oraz ryzyko działalności osób
trzecich.
3. Zarządca tworzy system zarządzania bezpieczeństwem, tak aby
uwzględniał on skutki działania przewoźników kolejowych oraz stwarzał warunki
umożliwiające wykonywanie zadań wszystkim przewoźnikom kolejowym zgodnie z technicznymi
specyfikacjami interoperacyjności, krajowymi przepisami bezpieczeństwa i
warunkami określonymi w ich certyfikatach bezpieczeństwa. System ten powinien
zapewniać koordynację działań zarządcy i przewoźników kolejowych w sytuacjach
awaryjnych na danej sieci kolejowej.
4. Zarządcy i przewoźnicy kolejowi przedstawiają corocznie, w
terminie do końca drugiego kwartału, Prezesowi UTK raporty w sprawie
bezpieczeństwa za poprzedni rok kalendarzowy.
5. Raporty w sprawie bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 4,
powinny zawierać:
1) informacje dotyczące spełniania wewnętrznych wymagań
bezpieczeństwa oraz realizacji planów bezpieczeństwa;
2) przedstawienie wspólnych wskaźników bezpieczeństwa (CSI);
3) zauważone nieprawidłowości i wnioski związane z eksploatacją
kolei;
4) wyniki wewnętrznych audytów bezpieczeństwa.
6. Prezes UTK sporządza roczny raport w sprawie bezpieczeństwa
zawierający:
1) informacje o:
a) stanie bezpieczeństwa kolei z uwzględnieniem realizacji wspólnych
wskaźników bezpieczeństwa (CSI),
b) ważnych zmianach w prawodawstwie i uregulowaniach dotyczących
bezpieczeństwa kolei,
c) wydanych certyfikatach bezpieczeństwa i autoryzacjach
bezpieczeństwa,
d) certyfikatach dla podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie pojazdu
kolejowego (ECM) w zakresie wagonów towarowych, wydanych na podstawie art. 23j
ust. 8;
2) wnioski wynikające z nadzoru nad zarządcami i przewoźnikami
kolejowymi.
7. Roczny raport, o którym mowa w ust. 6, Prezes UTK ogłasza, w
drodze obwieszczenia, w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw
transportu oraz przekazuje Agencji w terminie do dnia 30 września roku
następnego po okresie sprawozdawczym.
8. O każdej zmianie krajowych przepisów bezpieczeństwa minister
właściwy do spraw transportu powiadamia Komisję Europejską, chyba że przyczyny
zmiany przepisów będą związane z wdrożeniem TSI.
9. Jeżeli po przyjęciu wspólnych wymagań bezpieczeństwa (CST)
zamierza się wprowadzić nowe krajowe przepisy bezpieczeństwa wymagające
wyższego poziomu bezpieczeństwa lub mogące mieć wpływ na działalność
przewoźników kolejowych z innych państw członkowskich Unii Europejskiej,
minister właściwy do spraw transportu przeprowadza konsultacje ze wszystkimi
zainteresowanymi stronami i przedkłada do akceptacji Komisji Europejskiej
projekt tych przepisów wraz z uzasadnieniem przyczyn ich wprowadzenia.
10. Minister właściwy do spraw transportu zawiesi na okres 6
miesięcy wejście w życie przepisów, o których mowa w ust. 9, w przypadku gdy
Komisja Europejska wyrazi wątpliwości odnośnie zgodności ze wspólnymi metodami
oceny bezpieczeństwa (CSM) lub odnośnie do spełnienia przynajmniej wspólnych
wymagań bezpieczeństwa (CST) lub uzna, że projekt ten tworzy dyskryminacje lub
wprowadza ukryte restrykcje w transporcie kolejowym między państwami członkowskimi
Unii Europejskiej.
11. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, wspólne wskaźniki bezpieczeństwa (CSI), które Prezes Urzędu
Transportu Kolejowego zamieszcza w rocznym raporcie w sprawie bezpieczeństwa,
na podstawie wskaźników otrzymywanych od zarządców i przewoźników kolejowych, a
także sposób ich obliczania i zestawiania, kierując się potrzebą zwiększenia
poziomu bezpieczeństwa kolei.
Art. 18. 1. Dokumentem uprawniającym:
1) zarządcę do zarządzania infrastrukturą kolejową jest autoryzacja
bezpieczeństwa;
2) przewoźnika kolejowego do:
a) uzyskania dostępu do infrastruktury kolejowej,
b) świadczenia usług trakcyjnych
- jest certyfikat bezpieczeństwa;
3) (78) zarządcę do zarządzania
infrastrukturą kolejową, o której mowa w ust. 2, przewoźnika kolejowego do
wykonywania przewozów, o których mowa w ust. 3, użytkowników bocznic kolejowych
do eksploatacji tych bocznic, a także przedsiębiorcę do zarządzania
infrastrukturą i wykonywania przewozów w metrze jest świadectwo bezpieczeństwa;
4) maszynistę do prowadzenia pociągu lub pojazdu kolejowego są:
licencja maszynisty oraz świadectwo maszynisty.
2. Z obowiązku uzyskania autoryzacji bezpieczeństwa zwolnieni są:
1) zarządcy:
a) których linie kolejowe są funkcjonalnie oddzielone od reszty systemu
kolei i są:
– przeznaczone do prowadzenia pasażerskich przewozów aglomeracyjnych
i wojewódzkich przewozów pasażerskich w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16
grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym lub
– wpisane do rejestru zabytków lub do inwentarza muzealiów,
b) których linie turystyczne są eksploatowane w celach wykonywania
przewozów rekreacyjno-wypoczynkowych i okolicznościowych, w tym kolei
wąskotorowych,
c) których linie wąskotorowe są eksploatowane w celu przewozu rzeczy;
2) zarządcy infrastruktury kolejowej, która jest wyłącznie użytkowana
przez właścicieli do prowadzenia własnych przewozów towarowych (zarządcy
prywatnej infrastruktury kolejowej).
3. Z obowiązku uzyskania certyfikatu bezpieczeństwa zwolnieni są
przewoźnicy kolejowi wykonujący wyłącznie przewozy po liniach kolejowych, o
których mowa w ust. 2.
4. (uchylony).
5. (79) Z obowiązku uzyskania licencji maszynisty i
świadectwa maszynisty zwolnieni są prowadzący pociągi lub pojazdy kolejowe po
liniach kolejowych, o których mowa w ust. 2 pkt 1, pojazdy kolejowe wyłącznie w
obrębie bocznicy kolejowej, a także pojazdy kolejowe specjalne, które nie są
przeznaczone do samodzielnej jazdy po czynnych torach kolejowych.
Art. 18a. 1. Prezes UTK wydaje
autoryzację bezpieczeństwa dla zarządcy mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
2. Autoryzacja bezpieczeństwa obejmuje:
1) dokument potwierdzający akceptację systemu zarządzania
bezpieczeństwem, o którym mowa w art. 17a;
2) dokument potwierdzający akceptację wewnętrznych regulacji w celu
spełnienia przez zarządcę określonych wymagań niezbędnych do bezpiecznego
projektowania, eksploatacji i utrzymania infrastruktury kolejowej, w tym
systemu nadzoru ruchu kolejowego i sygnalizacji.
3. Autoryzacja bezpieczeństwa jest wydawana na okres 5 lat i przedłużana
co 5 lat na wniosek zarządcy.
4. W przypadku dokonania istotnych zmian w infrastrukturze
kolejowej, sygnalizacji, w zasilaniu energią lub w zasadach eksploatacji i
utrzymania infrastruktury kolejowej posiadacz autoryzacji bezpieczeństwa
bezzwłocznie zawiadamia o tym Prezesa UTK.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, autoryzacja
bezpieczeństwa powinna być aktualizowana w całości lub w części.
6. Prezes UTK może:
1) żądać od zarządcy wystąpienia o zmianę autoryzacji bezpieczeństwa
- po zmianie przepisów bezpieczeństwa;
2) cofnąć autoryzację bezpieczeństwa, podając przyczyny tej decyzji,
w przypadku gdy uzna, że autoryzowany zarządca nie spełnia warunków w zakresie
bezpieczeństwa.
Art. 18b. 1. Prezes UTK wydaje certyfikat
bezpieczeństwa przewoźnikowi kolejowemu, który po raz pierwszy rozpoczął lub
zarejestrował swoją działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Certyfikat bezpieczeństwa określa rodzaj i zakres działalności kolejowej oraz
składa się z:
1) części akceptującej system zarządzania bezpieczeństwem, o którym
mowa w art. 17a;
2) części sieciowej akceptującej uregulowania przyjęte przez
przewoźnika kolejowego w celu spełnienia wymagań niezbędnych do bezpiecznego
wykonywania przewozów kolejowych na danej sieci kolejowej; wymagania te dotyczą
stosowania TSI i krajowych przepisów bezpieczeństwa łącznie z przepisami
dotyczącymi eksploatacji sieci kolejowej, uznawania świadectw personelu
kolejowego oraz uzyskania świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu
kolejowego lub zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego na
potrzeby kontroli zagrożeń i bezpiecznego wykonywania przewozów kolejowych na
danej sieci kolejowej.
2. Certyfikat bezpieczeństwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dla danego
rodzaju działalności jest ważny na terytorium Unii Europejskiej.
3. W przypadku gdy przewoźnik kolejowy zamierza wykonywać
dodatkowo inny rodzaj kolejowych usług transportowych, Prezes UTK wydaje
krajowy certyfikat bezpieczeństwa, zgodnie z ust. 1 pkt 2.
4. Certyfikat bezpieczeństwa jest wydawany na okres 5 lat i
przedłużany co 5 lat na wniosek przewoźnika kolejowego.
5. W przypadku dokonania zmian dotyczących rodzaju i zakresu
działalności, nowej kategorii personelu lub nowego typu pojazdów kolejowych
przewoźnik kolejowy bezzwłocznie zawiadamia Prezesa UTK. Istotne zmiany
dotyczące rodzaju i zakresu działalności wymagają zmiany certyfikatu
bezpieczeństwa w całości lub w części.
6. Prezes UTK może dokonać zmiany odpowiedniej części certyfikatu
bezpieczeństwa po każdej zmianie przepisów bezpieczeństwa.
7. O decyzji cofnięcia dodatkowych krajowych certyfikatów
bezpieczeństwa Prezes UTK powiadamia władzę bezpieczeństwa innego państwa,
która wydała certyfikat bezpieczeństwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.
8. Prezes UTK cofa certyfikat bezpieczeństwa w części lub w
całości, w przypadku gdy przewoźnik kolejowy:
1) przestał spełniać warunki wydania certyfikatu bezpieczeństwa,
podając przyczyny tej decyzji;
2) nie podjął działalności w okresie 12 miesięcy od uzyskania
certyfikatu bezpieczeństwa.
Art. 18c. Prezes UTK podejmuje decyzję w
sprawie wniosków o wydanie autoryzacji bezpieczeństwa i certyfikatów
bezpieczeństwa, w części dotyczącej systemów zarządzania bezpieczeństwem, w
terminie 3 miesięcy od daty złożenia wniosków.
Art. 18d. 1. Pracownikom przewoźników
kolejowych ubiegających się o certyfikat bezpieczeństwa zapewnia się możliwość
uczestniczenia w szkoleniach dla maszynistów i drużyn pociągowych oraz swobodny
i niedyskryminujący dostęp do zaplecza szkoleniowego, jeżeli szkolenie takie
jest warunkiem uzyskania certyfikatu bezpieczeństwa.
2. Szkolenie powinno obejmować znajomość tras pociągu i procedur,
systemu sterowania ruchem kolejowym i sygnalizacji oraz sposobu postępowania w
sytuacjach awaryjnych.
3. Pracownikom zarządcy wykonującym istotne zadania dotyczące
bezpieczeństwa zapewnia się możliwość uczestniczenia w szkoleniach oraz
niedyskryminujący dostęp do zaplecza szkoleniowego.
4. Szkolenia, o których mowa w ust. 1-3, organizują przewoźnicy
kolejowi oraz zarządcy, którzy ponoszą odpowiedzialność za poziom wyszkolenia i
kwalifikacji pracowników wykonujących prace związane z bezpieczeństwem.
5. Jeżeli przewoźnik kolejowy lub zarządca nie ma warunków do
organizowania szkoleń, o których mowa w ust. 1-3, lub przeprowadzania
egzaminów, kieruje odpłatnie pracownika do innego przewoźnika kolejowego lub
zarządcy. Opłata za szkolenie lub egzamin stanowi dochód podmiotów prowadzących
szkolenie lub egzamin.
6. Opłata za szkolenie i egzamin powinna uwzględniać wyłącznie
uzasadnione koszty oraz niewielki zysk, nieprzekraczający 10% tych kosztów.
Opłatę tę ustala się na niedyskryminujących zasadach.
7. Przewoźnik kolejowy lub zarządca organizujący szkolenie lub
egzamin wydaje zainteresowanym dokument potwierdzający odbycie szkolenia lub
złożenie egzaminu.
8. Nadzór nad szkoleniami i egzaminem w zakresie zgodności z
wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa sprawuje Prezes UTK.
9. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy, zatrudniając nowych
maszynistów i drużyny pociągowe oraz innych pracowników wykonujących prace
związane z bezpieczeństwem, biorą pod uwagę odbyte szkolenia, kwalifikacje i
doświadczenie kandydatów do pracy zdobyte wcześniej u innego przewoźnika
kolejowego lub zarządcy.
10. Pracownik przewoźnika kolejowego lub zarządcy ma prawo do
uzyskania kopii dokumentów potwierdzających jego szkolenia, kwalifikacje i
doświadczenie.
Art. 18e. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia, podstawowe wymagania i elementy
systemu zarządzania bezpieczeństwem oraz dokumenty wymagane do uzyskania
sieciowej części certyfikatu bezpieczeństwa, mając na uwadze zarządzanie
bezpieczeństwem na różnych szczeblach struktury organizacyjnej zarządcy lub
przewoźnika kolejowego oraz zapewnienie ciągłego doskonalenia tego systemu.
Art. 18f. Minister właściwy do spraw
transportu, mając na uwadze ułatwienie dostępu do wykonywania przewozów
kolejowych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania w sprawie sposobu uzyskania certyfikatu
bezpieczeństwa, wraz z listą wymaganych dokumentów;
2) sposób uzyskiwania dostępu do sieci kolejowej, o którą ubiegają
się przewoźnicy kolejowi w sieciowej części certyfikatu bezpieczeństwa.
Art. 19. 1. Prezes UTK wydaje świadectwo
bezpieczeństwa dla zarządcy, jeżeli przedstawi on:
1) (80) wykaz eksploatowanych typów pojazdów kolejowych,
typów budowli i typów urządzeń;
2) oświadczenie o posiadaniu świadectw sprawności technicznej
eksploatowanych pojazdów kolejowych;
3) wykaz przepisów wewnętrznych, określających zasady i wymagania dotyczące
bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego i utrzymania infrastruktury
kolejowej;
4) (81) oświadczenie potwierdzające, że
na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego
oraz prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych zatrudnia
pracowników spełniających warunki określone w ustawie i wydanych na jej
podstawie przepisach;
5) (82) (uchylony).
2. Prezes UTK wydaje świadectwo bezpieczeństwa dla przewoźnika
kolejowego, jeżeli przedstawi on:
1) (83) wykaz eksploatowanych typów pojazdów kolejowych;
2) oświadczenie o posiadaniu świadectw sprawności technicznej
eksploatowanych pojazdów kolejowych;
3) (84) oświadczenie, o którym mowa w
ust. 1 pkt 4;
4) wykaz przepisów wewnętrznych, określających warunki techniczne
oraz zasady i wymagania związane z utrzymaniem i eksploatacją pojazdów
kolejowych;
5) (85) (uchylony).
3. Prezes UTK wydaje świadectwo bezpieczeństwa użytkownikowi
bocznicy kolejowej, jeżeli przedstawi on:
1) (86) wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;
2) wykaz przepisów wewnętrznych, określających warunki techniczne
oraz zasady i wymagania dotyczące bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego i
utrzymania infrastruktury kolejowej, oraz zasady i wymagania organizacyjne związane
z utrzymaniem i eksploatacją pojazdów kolejowych, albo oświadczenie o
stosowaniu zatwierdzonych przepisów wewnętrznych zarządcy, z którym bocznica
jest połączona lub przewoźnika kolejowego obsługującego bocznicę;
3) (87) (uchylony);
4) oświadczenie o posiadaniu świadectw sprawności technicznej
eksploatowanych pojazdów kolejowych;
5) (88) oświadczenie, o którym mowa w
ust. 1 pkt 4;
6) regulamin pracy bocznicy kolejowej uzgodniony przez zarządcę
infrastruktury kolejowej, z którą bocznica kolejowa jest połączona.
3a. (89) Prezes UTK wydaje świadectwo bezpieczeństwa
uprawniające przedsiębiorcę do zarządzania infrastrukturą i wykonywania
przewozów w metrze, jeżeli przedstawi on:
1) wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;
2) wykaz przepisów wewnętrznych, określających:
a) szczegółowe warunki prowadzenia ruchu kolejowego oraz utrzymania i
eksploatacji infrastruktury, a także pojazdów kolejowych,
b) warunki, jakie są obowiązani spełniać pracownicy wykonujący
czynności na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i
bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzeniem pojazdów kolejowych.
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, warunki, tryb wydawania, przedłużania, zmiany i cofania
autoryzacji bezpieczeństwa, certyfikatów bezpieczeństwa i świadectw
bezpieczeństwa, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie
kolejowym.
Art. 20. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki techniczne eksploatacji
pojazdów kolejowych, tak aby:
1) spełnione były warunki bezpieczeństwa ruchu kolejowego;
2) mogłyby być one przemieszczane w składach tych samych pociągów;
3) ich przemieszczanie po liniach kolejowych było technicznie
możliwe.
Art. 20a. Minister właściwy do spraw transportu,
na wniosek Prezesa UTK, określi, w drodze rozporządzenia, procedury techniczne
utrzymania i eksploatacji w transporcie kolejowym regulujące:
1) postępowanie osób wykonujących czynności na poszczególnych
stanowiskach związanych z bezpieczeństwem ruchu kolejowego,
2) sposób obsługi określonych urządzeń, pojazdów kolejowych lub ich
elementów,
3) sposób przeprowadzania określonych czynności niezbędnych dla
zapewnienia wykonywania przewozów kolejowych
- mając na uwadze
potrzebę zapewnienia jednolitych warunków wykonywania działalności na sieci
kolejowej Rzeczypospolitej Polskiej przez przewoźników kolejowych i zarządców
oraz względy bezpieczeństwa transportu kolejowego.
Art. 21. Minister właściwy do spraw
transportu może, w drodze decyzji, na wniosek przewoźnika kolejowego, zarządcy
lub użytkownika bocznicy kolejowej, w uzasadnionych przypadkach, udzielić
zezwolenia na odstępstwo od warunków technicznych eksploatacji pojazdów
kolejowych oraz prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji, po uzyskaniu opinii
Prezesa UTK.
Art. 22. 1. Prezes UTK jest organem
właściwym do wydawania, przedłużania ważności, zawieszania, przywracania i
cofania licencji maszynisty oraz aktualizacji danych zawartych w licencji
maszynisty i wydawania jej wtórników.
2. Licencję maszynisty może uzyskać osoba, która:
1) nie była karana za przestępstwo umyślne;
2) ukończyła 20 lat;
3) ma co najmniej wykształcenie zasadnicze zawodowe;
4) spełnia wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne określone w
przepisach wydanych na podstawie art. 22a ust. 11 pkt 2;
5) odbyła szkolenie i zdała egzamin maszynisty.
2a. Z obowiązku odbycia szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 5,
zwolnieni są kandydaci na maszynistów ubiegający się o uzyskanie licencji
maszynisty, którzy:
1) posiadają dyplom albo inny dokument potwierdzający kwalifikacje
zawodowe w zawodach, w których programy kształcenia zawierają zagadnienia z
zakresu budowy pojazdów szynowych, ruchu kolejowego i sygnalizacji kolejowej,
lub
2) ukończyli studia wyższe na kierunkach zawierających w programach
studiów zagadnienia z zakresu budowy pojazdów szynowych, ruchu kolejowego i
sygnalizacji kolejowej.
2b. Niekaralność, o której mowa w ust. 2 pkt 1, powinna być
potwierdzona złożeniem przez kandydata na maszynistę ubiegającego się o
uzyskanie licencji maszynisty oświadczenia o niekaralności. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści:
"Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności
karnej za składanie fałszywych zeznań.
2c. Posiadacz licencji maszynisty poddaje się badaniom lekarskim
i psychologicznym oraz uzyskuje orzeczenie lekarskie potwierdzające spełnienie
wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 22a ust. 11 pkt 2. W przypadku nieuzyskania
orzeczenia lekarskiego licencja maszynisty traci ważność.
2d. Badania, o których mowa w ust. 2c, przeprowadza się co:
1) 24 miesiące - do ukończenia 55. roku życia,
2) 12 miesięcy - po ukończeniu 55. roku życia
- chyba że
orzeczenie lekarskie wskazuje krótszy okres.
2e. Maszynista posiadający aktualne orzeczenie lekarskie
potwierdzające spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych,
niezbędnych do uzyskania albo zachowania ważności świadectwa maszynisty, jest
zwolniony z obowiązku, o którym mowa w ust. 2c.
3. (uchylony).
4. (uchylony).
5. Licencja maszynisty jest wydawana, w drodze decyzji, na okres 10
lat, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE)
nr 36/2010 z dnia 3 grudnia 2009 r. w sprawie wspólnotowych wzorów licencji maszynisty,
świadectw uzupełniających, uwierzytelnionych odpisów świadectw uzupełniających
oraz wniosków o wydanie licencji maszynisty zgodnie z dyrektywą 2007/59/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 13 z 19.01.2010, str. 1),
zwanego dalej "rozporządzeniem (UE) nr 36/2010". Po upływie tego
okresu Prezes UTK, na wniosek posiadacza licencji maszynisty, w drodze decyzji,
przedłuża jej ważność, wydając nowy dokument na kolejne 10 lat od dnia upływu
terminu ważności dotychczasowej licencji maszynisty, po uprzednim sprawdzeniu
ważności orzeczenia lekarskiego potwierdzającego spełnienie wymagań zdrowotnych,
fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania albo zachowania ważności
licencji maszynisty lub świadectwa maszynisty.
6. Prezes UTK, w drodze decyzji, zawiesza licencję maszynisty
osobie, która przestała czasowo spełniać warunki określone w ust. 2 pkt 4.
6a. Prezes UTK, w drodze decyzji, przywraca licencję maszynisty,
która została zawieszona, jeżeli jej posiadacz uzyskał orzeczenie lekarskie, o
którym mowa w ust. 5.
7. Prezes UTK, w drodze decyzji, cofa licencję maszynisty osobie,
która przestała spełniać warunek określony w ust. 2 pkt 1 lub trwale przestała
spełniać warunek określony w ust. 2 pkt 4.
8. Decyzjom, o których mowa w ust. 6-7 i 12, Prezes UTK nadaje
rygor natychmiastowej wykonalności.
8a. Posiadacz licencji maszynisty jest obowiązany zawiadomić
Prezesa UTK o utracie tego dokumentu, jego zniszczeniu w stopniu powodującym
nieczytelność, a także o zmianie stanu faktycznego wymagającej aktualizacji
danych w nim zawartych, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tego zdarzenia.
9. W przypadkach, o których mowa w ust. 8a, Prezes UTK, na
podstawie wniosku, wydaje na okres pozostający do końca okresu ważności
dotychczasowej licencji maszynisty wtórnik licencji maszynisty, a w przypadku
aktualizacji danych zawartych w tym dokumencie - nową licencję maszynisty.
9a. Posiadacz licencji maszynisty, który po wydaniu wtórnika
licencji maszynisty odzyskał utracony dokument, jest obowiązany zwrócić ten
dokument Prezesowi UTK.
10. O zawieszeniu, cofnięciu licencji maszynisty lub aktualizacji
danych zawartych w licencji, Prezes UTK niezwłocznie zawiadamia przewoźnika
kolejowego lub zarządcę infrastruktury kolejowej, u którego maszynista jest
zatrudniony lub na którego rzecz świadczy usługi.
11. Jeżeli licencja maszynisty została wydana przez organ innego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes UTK, w przypadku stwierdzenia,
że maszynista nie spełnia warunków określonych w ust. 2, zwraca się do tego
organu z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli lub o zawieszenie licencji
maszynisty. O fakcie tym powiadamia Komisję Europejską.
12. Prezes UTK, w drodze decyzji, może wydać zakaz prowadzenia
pociągu lub pojazdu kolejowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
maszynistę, o którym mowa w ust. 11, w okresie rozpatrywania wniosku, jeżeli
jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa ruchu kolejowego.
13. W przypadku wniosku organu z innego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej o przeprowadzenie kontroli lub o zawieszenie licencji
maszynisty, Prezes UTK rozpatruje wniosek w terminie 4 tygodni od dnia
otrzymania. O sposobie załatwienia wniosku Prezes UTK powiadamia właściwy organ
tego państwa i Komisję Europejską.
14. Licencje maszynistów wydane w innych państwach członkowskich
Unii Europejskiej są ważne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.
15. Na odcinkach linii kolejowych obejmujących przejścia
graniczne z państwami sąsiadującymi z Rzecząpospolitą Polską, nienależącymi do
Unii Europejskiej, pociągi lub pojazdy kolejowe prowadzi się zgodnie z
międzynarodowymi porozumieniami lub umowami dwustronnymi.
Art. 22a. 1. Prezes UTK prowadzi:
1) rejestr licencji maszynistów;
2) rejestr ośrodków szkolenia i egzaminowania;
3) listę podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i
psychologicznych oraz orzekania, w celu sprawdzenia spełnienia wymagań
zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz
świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności.
1a. Prezes UTK udostępnia dane zgromadzone w rejestrze, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, na wniosek:
1) Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych zgodnie z art. 28h
ust. 2 pkt 2 oraz komisji kolejowej, o której mowa w art. 28m;
2) Agencji - w celu przeprowadzenia oceny procesu przyznawania
uprawnień maszynistom w Unii Europejskiej;
3) przewoźnika kolejowego, zarządcy lub innego podmiotu, u którego
maszynista jest zatrudniony lub na rzecz którego świadczy usługi - w celu
sprawdzenia statusu licencji maszynisty;
4) właściwego organu innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
w zakresie dotyczącym maszynistów prowadzących pociągi po infrastrukturze
kolejowej tego państwa, w celu:
a) kontroli pociągów kursujących na obszarze jego właściwości,
b) prowadzenia postępowań odnoszących się do przestrzegania przepisów Unii
Europejskiej dotyczących przyznawania uprawnień maszynistom,
c) prowadzenia postępowania w sprawie poważnego wypadku, wypadku lub
incydentu;
5) innego podmiotu, jeżeli obowiązek udostępnienia danych wynika z
odrębnych przepisów.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz lista, o której
mowa w ust. 1 pkt 3, są jawne i udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej
na stronie podmiotowej Prezesa UTK.
3. Za czynności Prezesa UTK w zakresie wpisu do rejestru, o
którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz wpisu na listę, o której mowa w ust. 1 pkt 3,
pobierana jest opłata w wysokości stanowiącej równowartość w złotych 200 euro,
ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego, ogłaszanego przez Narodowy Bank
Polski, obowiązującego w dniu wpisu. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.
4. Prowadzenie ośrodka szkolenia i egzaminowania jest
działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o
swobodzie działalności gospodarczej.
4a. Przedsiębiorca prowadzący działalność, o której mowa w ust.
4, podlega wpisowi do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
4b. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4a, dotyczy również
przedsiębiorcy z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej prowadzącego
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność, o której mowa w ust. 4,
uznanego przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej
zgodnie z przepisami Komisji Europejskiej dotyczącymi uznawania ośrodków
szkoleniowych prowadzących szkolenia zawodowe dla maszynistów.
4c. Zakres czynności wykonywanych przez ośrodek szkolenia i
egzaminowania obejmuje:
1) szkolenie i egzaminowanie kandydatów na maszynistów ubiegających
się o uzyskanie licencji maszynisty w zakresie ogólnej wiedzy zawodowej,
2) szkolenie i egzaminowanie kandydatów na maszynistów ubiegających
się o uzyskanie świadectw maszynisty w zakresie wiedzy i umiejętności
dotyczących:
a) infrastruktury kolejowej,
b) pojazdu kolejowego,
3) przeprowadzanie szkoleń i sprawdzianów wiedzy i umiejętności
maszynistów, lub
4) szkolenie i egzaminowanie maszynistów z innych państw
członkowskich Unii Europejskiej w zakresie ogólnych kompetencji językowych,
zasad ruchu kolejowego i sygnalizacji na sieci kolejowej Rzeczypospolitej
Polskiej.
5. Działalność, o której mowa w ust. 4, może prowadzić
przedsiębiorca:
1) (uchylony);
2) w stosunku do którego nie została otwarta likwidacja lub nie
ogłoszono upadłości;
3) który nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w
celu osiągnięcia korzyści majątkowych lub przestępstwo przeciwko dokumentom -
dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej;
4) który posiada warunki lokalowe i wyposażenie dydaktyczne
umożliwiające prowadzenie szkoleń i egzaminów;
5) który prowadzi szkolenia na podstawie programów szkoleń, o których
mowa odpowiednio w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 6 i art. 22b
ust. 21 pkt 2;
5a) zapewniający prowadzenie:
a) szkoleń przez instruktorów, którzy:
- spełniają wymagania dotyczące instruktorów określone w przepisach
wydanych na podstawie ust. 11 pkt 10,
- są wpisani do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1,
b) egzaminów przez egzaminatorów, którzy:
- spełniają wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie
ust. 11 pkt 10,
- są wpisani do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1,
- złożyli pisemną deklarację prowadzenia egzaminów w sposób
bezstronny i niedyskryminujący;
5b) który zawiadamia Prezesa UTK, nie później niż 14 dni przed
planowanym egzaminem, o terminie i miejscu jego przeprowadzenia;
6) który spełnia szczegółowe wymagania określone w przepisach
wydanych na podstawie ust. 11 pkt 9;
7) który posiada zbiór obowiązujących przepisów w zakresie objętym
programem szkoleń i egzaminów;
8) który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, opłat i
składek na ubezpieczenie społeczne.
6. Badania lekarskie i psychologiczne w celu sprawdzenia
spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do
uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania
ich ważności, mogą prowadzić podmioty uprawnione do wykonywania badań w służbie
medycyny pracy, zajmujące się zadaniami medycyny kolejowej.
7. Wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, a także na
listę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest dokonywany na pisemny wniosek
zainteresowanego podmiotu zawierający następujące informacje:
1) firmę podmiotu;
2) oznaczenie siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu
podmiotu;
3) numer podmiotu w odpowiednim rejestrze;
4) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile podmiot taki numer
posiada;
5) zakres czynności, o których mowa w ust. 4c - w przypadku wpisu do
rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
8. Przedsiębiorca ubiegający się o wpis do rejestru, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2, wraz z wnioskiem składa:
1) wykaz zawierający imiona i nazwiska instruktorów oraz egzaminatorów
wraz z kserokopiami dokumentów potwierdzających ich kwalifikacje i
wykształcenie;
2) deklaracje, o których mowa w ust. 5 pkt 5a lit. b tiret trzecie;
3) pisemne oświadczenie następującej treści:
"Oświadczam,
że:
1) dane zawarte we wniosku
o wpis do rejestru ośrodków szkolenia i egzaminowania są kompletne i zgodne z
prawdą;
2) spełniam warunki
wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia
i egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na maszynistów, określone w ustawie
z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.".
8a. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 4b, jest zwolniony z
obowiązku składania dokumentów potwierdzających spełnienie przez instruktorów i
egzaminatorów wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 11
pkt 10, jeżeli ich spełnienie zostało uprzednio sprawdzone przez właściwy organ
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a nie odnoszą się one do
prowadzenia szkoleń i egzaminów wyłącznie na sieci kolejowej Rzeczypospolitej
Polskiej.
9. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8 pkt 3, powinno również
określać:
1) firmę przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres oraz adres
zamieszkania;
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze
wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
9a. W przypadku gdy przedsiębiorca prowadzący ośrodek szkolenia i
egzaminowania składa wniosek o:
1) wpisanie do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, instruktorów lub
egzaminatorów prowadzących odpowiednio szkolenia lub egzaminy w tym ośrodku
szkolenia i egzaminowania - przepisy ust. 8 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio;
2) rozszerzenie zakresu wykonywanych czynności - przepisy ust. 8 pkt
3 stosuje się odpowiednio.
9b. Prezes UTK zatwierdza albo odmawia, w drodze decyzji,
zatwierdzenia zmian, o których mowa w ust. 9a.
9c. Prezes UTK odmawia zatwierdzenia zmian, o których mowa w ust.
9a, jeżeli:
1) przedsiębiorca prowadzący ośrodek szkolenia i egzaminowania nie
przedłożył wraz z wnioskiem oświadczenia o spełnianiu wymagań określonych w
przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 9, niezbędnych do wykonywania działalności
w zakresie czynności objętych tym wnioskiem - dotyczy wniosku o rozszerzenie
zakresu wykonywanych czynności;
2) osoba, której dotyczy wniosek o wpis do wykazu, o którym mowa w
ust. 8 pkt 1, nie spełnia któregokolwiek z wymagań określonych w przepisach
wydanych na podstawie ust. 11 pkt 10.
10. Prezes UTK wykreśla, w drodze decyzji, ośrodek szkolenia i
egzaminowania z rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w przypadku:
1) określonym w art. 71 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej;
2) wydania prawomocnego orzeczenia zakazującego przedsiębiorcy prowadzenia
tej działalności;
3) gdy wobec przedsiębiorcy ukończono postępowanie likwidacyjne albo
upadłościowe obejmujące likwidację majątku upadłego.
10a. Rażącym naruszeniem warunków wykonywania działalności w
zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia i egzaminowania jest:
1) prowadzenie szkoleń w sposób niezgodny z programami szkolenia;
2) wydanie niezgodnie ze stanem faktycznym dokumentów
potwierdzających ukończenie szkolenia i zdanie egzaminu;
3) uporczywe uchylanie się od obowiązku zawiadamiania Prezesa UTK o
zamiarze przeprowadzenia egzaminów;
4) prowadzenie szkoleń lub egzaminów przez osoby niewpisane do
wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1;
5) prawomocne skazanie przedsiębiorcy za przestępstwo, o którym mowa
w ust. 5 pkt 3 - dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej.
10b. Prezes UTK wykreśla, w drodze decyzji, z listy, o której
mowa w ust. 1 pkt 3, podmiot, który przestał spełniać wymagania, o których mowa
w ust. 6, lub szczegółowe wymagania określone w przepisach wydanych na
podstawie ust. 13.
11. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb wydawania, przedłużania ważności,
zawieszania, przywracania i cofania licencji maszynisty, aktualizacji danych
zawartych w licencji maszynisty oraz wydawania jej wtórników;
2) wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie powinny spełniać
osoby ubiegające się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności;
3) zakres badań lekarskich i psychologicznych oraz sposób oceny zdolności
fizycznej i psychicznej osób ubiegających się o licencję maszynisty albo o
zachowanie jej ważności oraz tryb orzekania o tej zdolności;
4) wzory dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną
osób ubiegających się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności;
5) zakres wiedzy i umiejętności objętych szkoleniem i egzaminem
niezbędny do uzyskania licencji maszynisty;
6) program oraz czas trwania szkolenia kandydatów na maszynistów
ubiegających się o licencję maszynisty;
7) sposób, formę i tryb przygotowania oraz przeprowadzania egzaminów
dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty, a także
tryb pracy komisji egzaminacyjnej;
8) sposób ustalania numeru identyfikacyjnego ośrodka szkolenia i
egzaminowania wpisywanego do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zakres
danych ujętych w rejestrze, a także sposób uiszczania opłat za wpis do tego
rejestru;
9) szczegółowe wymagania w stosunku do przedsiębiorców ubiegających
się o wpis do rejestru ośrodków szkolenia i egzaminowania;
10) wymagania kwalifikacyjne dla instruktorów i egzaminatorów
wykonujących czynności w ośrodku szkolenia i egzaminowania, a także rodzaje
dokumentów potwierdzających ich kwalifikacje i wykształcenie;
11) warunki, sposób prowadzenia rejestru licencji maszynistów, zakres
danych w nim ujętych oraz okres ich przechowywania, wzór tego rejestru, a także
tryb przekazywania danych ujętych w rejestrze podmiotom, o których mowa w ust.
1a;
12) wzór:
a) wniosku o wydanie licencji maszynisty, przedłużenie ważności,
wydanie wtórnika, przywrócenie tego dokumentu i aktualizację danych w nim
zawartych,
b) dokumentu potwierdzającego ukończenie szkolenia i zdanie egzaminu w
celu uzyskania licencji maszynisty,
c) deklaracji, o której mowa w ust. 5 pkt 5a lit. b tiret trzecie.
12. Minister właściwy do spraw transportu wyda rozporządzenie, o
którym mowa w ust. 11, mając na uwadze:
1) konieczność zapewnienia sprawności procedury uzyskiwania licencji
maszynisty;
2) konieczność uwzględnienia specyfiki pracy na stanowisku maszynisty
przy określeniu wymagań zdrowotnych, jakie powinny spełniać osoby ubiegające
się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności;
3) konieczność przeprowadzenia badań niezbędnych dla właściwej oceny
zdolności fizycznej i psychicznej do prowadzenia pojazdów kolejowych;
4) zapewnienie sprawności procedury wydawania dokumentów
potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o
licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności;
5) zakres wiedzy i umiejętności niezbędny do bezpiecznego prowadzenia
pociągów i pojazdów kolejowych;
6) konieczność zapewnienia odpowiedniej liczby godzin szkolenia dla
kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty, zapewniającej
uzyskanie znajomości faktów, zasad, procesów i pojęć ogólnych związanych z
pracą na stanowisku maszynisty;
7) konieczność przeprowadzenia pisemnego egzaminu testowego dla
kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty,
zagwarantowania właściwej organizacji i odpowiedniego poziomu merytorycznego
tego egzaminu, a także zapewnienia jednakowych warunków ich przeprowadzenia;
8) zalecenia Komisji Europejskiej dotyczące procedury nadawania
numerów identyfikacyjnych ośrodkom szkolenia i egzaminowania;
9) przepisy Unii Europejskiej dotyczące wymagań, jakie powinny
spełniać ośrodki szkolenia i egzaminów;
10) konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu merytorycznego szkoleń
oraz egzaminów dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję
maszynisty oraz określenia dodatkowych wymagań dotyczących znajomości języka
polskiego, zasad ruchu kolejowego i sygnalizacji na sieci kolejowej
Rzeczypospolitej Polskiej, dla instruktorów i egzaminatorów z innych państw
członkowskich Unii Europejskiej, prowadzących szkolenia i egzaminy na sieci kolejowej
Rzeczypospolitej Polskiej;
11) przepisy Unii Europejskiej dotyczące rejestru licencji maszynistów;
12) potrzebę ujednolicenia wydawanych dokumentów i ich zabezpieczenie
przed podrobieniem lub przerobieniem.
13. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania w stosunku do podmiotów ubiegających się o wpis na listę
podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych
oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i
psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty,
a także zachowania ich ważności, tryb dokonywania wpisu na listę oraz
wykreślania z niej, zakres danych ujętych na liście, wzór wniosku o wpis na
listę, a także sposób uiszczania opłat, mając na uwadze:
1) konieczność zapewnienia właściwych kwalifikacji osób uprawnionych
do przeprowadzania badań w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych,
fizycznych i psychicznych niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz
świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności;
2) konieczność zapewnienia właściwych warunków przeprowadzania takich
badań;
3) jasność i przejrzystość danych ujętych na liście.
Art. 22b. 1. Przewoźnicy kolejowi i
zarządcy wydają świadectwa maszynistom przez nich zatrudnionym lub świadczącym
usługi na ich rzecz, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku II do
rozporządzenia (UE) nr 36/2010.
1a. Warunkami niezbędnymi do uzyskania świadectwa maszynisty są:
1) posiadanie licencji maszynisty;
2) odbycie szkolenia i zdanie egzaminu przeprowadzonych w trybie i w
sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 21 pkt 2 i 3 - dotyczy
kandydatów na maszynistów;
3) odbycie szkolenia i złożenie z wynikiem pozytywnym sprawdzianu
wiedzy i umiejętności przeprowadzonych w trybie i w sposób określony w
przepisach wydanych na podstawie ust. 21 pkt 4 - dotyczy maszynistów
ubiegających się o uzyskanie kolejnego świadectwa maszynisty;
4) uzyskanie orzeczenia lekarskiego potwierdzającego spełnienie
wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, określonych w przepisach
wydanych na podstawie ust. 22 pkt 1, po przeprowadzeniu badań lekarskich i
psychologicznych.
2. Świadectwo maszynisty uprawnia do prowadzenia pociągu lub
pojazdu kolejowego u przewoźnika kolejowego lub zarządcy, który je wydał, w
ramach określonej kategorii uprawnień i jest ważne na określoną w nim
infrastrukturę kolejową oraz określone typy pojazdów kolejowych. Kategorie i
podkategorie uprawnień określa rozporządzenie (UE) nr 36/2010.
3. Świadectwo maszynisty może zawierać uprawnienie do prowadzenia
pociągów lub pojazdów kolejowych we wszystkich kategoriach i podkategoriach, o
których mowa w ust. 2.
3a. W przypadku świadczenia usługi trakcyjnej dopuszcza się
prowadzenie pociągu lub pojazdu kolejowego przez maszynistę na podstawie
świadectwa maszynisty wydanego przez innego przewoźnika kolejowego lub
zarządcę.
3b. W przypadku, o którym mowa w ust. 3a, przewoźnik kolejowy, na
rzecz którego maszynista prowadzi pojazd kolejowy lub pociąg jest obowiązany do
zapewnienia zapoznania tego maszynisty z obowiązującymi u niego regulacjami
wewnętrznymi w zakresie niezbędnym do bezpiecznego prowadzenia pojazdu kolejowego
lub pociągu.
4. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy infrastruktury kolejowej
ustanawiają procedury wydawania świadectw maszynisty, będące częścią ich
systemu zarządzania bezpieczeństwem, o którym mowa w art. 17a.
5. W procedurach wydawania świadectw, o których mowa w ust. 4,
określa się w szczególności:
1) tryb wydawania świadectwa maszynisty, aktualizacji danych w nim
zawartych, jego zawieszania i cofania;
2) tryb odwołania się od decyzji dotyczącej wydania świadectwa
maszynisty, jego zawieszania i cofania;
3) (uchylony).
6. Procedurę, o której mowa w ust. 4, przewoźnicy kolejowi i
zarządcy infrastruktury kolejowej podają do publicznej wiadomości w sposób
przyjęty u każdego z nich.
7. W celu zachowania ważności świadectwa maszynisty, maszynista
przechodzi okresowe badania lekarskie i psychologiczne oraz uzyskuje orzeczenie
lekarskie potwierdzające spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i
psychicznych określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 22 pkt 1 oraz
przechodzi szkolenia, a także okresowe sprawdziany wiedzy i umiejętności, w
trybie i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 21
pkt 4.
7a. Badania, o których mowa w ust. 7, przeprowadza się co:
1) 24 miesiące - do ukończenia 55. roku życia,
2) 12 miesięcy - po ukończeniu 55. roku życia
- chyba że
orzeczenie lekarskie wskazuje krótszy okres.
7b. Badania, o których mowa w ust. 7, przeprowadza się w okresach
krótszych niż okresy, o których mowa w ust. 7a:
1) po każdym poważnym wypadku, w którym uczestniczył maszynista;
2) po zakończeniu czasowej niezdolności do pracy spowodowanej
chorobą, trwającej dłużej niż 30 dni;
3) w przypadku powrotu maszynisty do pracy po przerwie trwającej
dłużej niż 6 miesięcy;
4) w razie uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności fizycznej lub
psychicznej do kierowania pojazdem kolejowym lub pociągiem;
5) w przypadku określonym w ust. 16;
6) w innych przypadkach określonych w przepisach dotyczących
profilaktycznej ochrony zdrowia pracowników.
7c. Badania, o których mowa w ust. 1a pkt 4, ust. 7 i 7b, są
wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 7a oraz przepisów wydanych na podstawie ust.
22, w zakresie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. -
Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.).
7d. Przejście przez maszynistę badań, o których mowa w ust. 1a
pkt 4, ust. 7 i 7b, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków
pracownika w zakresie wykonywania wstępnych, okresowych i kontrolnych badań
lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2 Kodeksu pracy.
7e. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy nie mogą dopuścić do pracy na
stanowisku maszynisty osoby bez aktualnego orzeczenia lekarskiego
potwierdzającego spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych,
niezbędnych do uzyskania świadectwa maszynisty albo zachowania jego ważności, z
wyjątkiem przypadku określonego w ust. 18 pkt 4 w odniesieniu do kandydatów na
maszynistów.
7f. Przewoźnicy kolejowi oraz zarządcy są obowiązani do:
1) kierowania maszynistów na badania lekarskie i psychologiczne w
celu uzyskania świadectwa maszynisty lub zachowania jego ważności;
2) pokrywania kosztów badań lekarskich i psychologicznych, o których
mowa w pkt 1;
3) przechowywania orzeczeń lekarskich maszynistów.
7g. Spełnienie przez przewoźników kolejowych i zarządców
obowiązków, o których mowa w ust. 7f pkt 1 i 2, uznaje się za równoznaczne ze
spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych, okresowych
i kontrolnych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2 Kodeksu
pracy.
8. Przewoźnicy kolejowi lub zarządcy infrastruktury kolejowej
cofają lub zawieszają w całości lub w części ważność świadectwa maszynisty, gdy
maszynista przestał spełniać warunki niezbędne do posiadania świadectwa.
9. (uchylony).
10. Świadectwo maszynisty wygasa z mocy prawa z dniem rozwiązania
lub wygaśnięcia umowy o pracę lub innego stosunku prawnego wiążącego maszynistę
z przewoźnikiem kolejowym lub zarządcą infrastruktury kolejowej.
11. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, przewoźnik kolejowy i
zarządca wydają maszyniście odpis uzyskanego świadectwa maszynisty, którego
wzór określa załącznik III do rozporządzenia (UE) nr 36/2010, oraz inne
dokumenty potwierdzające uzyskane kwalifikacje.
12. Przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej
bezzwłocznie aktualizuje świadectwo maszynisty, jeżeli jego posiadacz uzyskał
dodatkowe uprawnienia dotyczące pociągu, pojazdu kolejowego lub infrastruktury
kolejowej.
13. Przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej
cofa świadectwo maszynisty osobie, która przestała spełniać warunki, o których
mowa w ust. 7.
14. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy prowadzą rejestry wydawanych
przez siebie świadectw maszynistów.
14a. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy udostępniają dane
zgromadzone w rejestrach, o których mowa w ust. 14, oraz informację o treści
wydanych świadectw maszynisty:
1) Prezesowi UTK;
2) Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych zgodnie z art. 28h
ust. 2 pkt 2 oraz komisji kolejowej, o której mowa w art. 28m;
3) właściwym organom innych państw członkowskich Unii Europejskiej, w
przypadku wykonywania przez przewoźnika kolejowego lub zarządcę działalności
transgranicznej;
4) innym podmiotom, jeżeli obowiązek udostępnienia danych wynika z
odrębnych przepisów.
15. Prezes UTK może wystąpić, do przewoźnika kolejowego lub
zarządcy infrastruktury kolejowej, z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli
maszynisty lub o zawieszenie ważności świadectwa maszynisty.
16. Przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej po otrzymaniu
wniosku Prezesa UTK obowiązany jest podjąć stosowne działania, w szczególności
skierować maszynistę na badania lekarskie lub poddać sprawdzeniu wiedzy i
umiejętności, i, w terminie 4 tygodni od dnia otrzymania wniosku, przedłożyć
Prezesowi UTK sprawozdanie z wykonanych czynności.
17. Prezes UTK może, w drodze decyzji, wydać zakaz prowadzenia
pociągu lub pojazdu kolejowego przez maszynistę w okresie rozpatrywania
wniosku, o którym mowa w ust. 15, jeżeli jest to uzasadnione względami
bezpieczeństwa ruchu kolejowego. O decyzji tej Prezes UTK informuje Komisję
Europejską oraz inne właściwe organy.
18. W przypadku:
1) zakłóceń w ruchu kolejowym w wyniku prowadzonych robót na torach
lub powodujących konieczność odstępstw od wykonywania przewozów kolejowych na
podstawie obowiązującego rozkładu jazdy pociągów, zgodnie z ustaleniami
zarządcy,
2) jednorazowych przewozów kolejowych, za zgodą zarządcy,
3) dostawy lub prezentacji nowego pociągu lub pojazdu kolejowego,
4) szkolenia lub egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na
maszynistów,
5) wykonywania przewozów technologicznych
- jeżeli
maszynista albo kandydat na maszynistę ubiegający się o świadectwo maszynisty
nie posiadają znajomości odcinków linii kolejowych, na których mają prowadzić
pojazd kolejowy lub pociąg, mogą go prowadzić, pod warunkiem że podczas jazdy
obok nich znajduje się inny maszynista lub przedstawiciel zarządcy posiadający
udokumentowaną znajomość tych odcinków.
19. W przypadkach, o których mowa w ust. 18, w razie braku
możliwości zapewnienia obecności osób, o których mowa w tym przepisie,
maszynista może prowadzić pojazd kolejowy lub pociąg po spełnieniu warunków
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 7.
20. (uchylony).
20a. Maszynista jest obowiązany niezwłocznie powiadomić
przewoźnika kolejowego lub zarządcę, na rzecz którego świadczy pracę lub
usługi, o okolicznościach dotyczących jego stanu zdrowia mających wpływ na
zdolność prawidłowego realizowania przez niego uprawnień wynikających z
posiadanego świadectwa maszynisty.
20b. Przepisy ust. 20a stosuje się odpowiednio do prowadzącego
pojazdy kolejowe, który świadczy pracę lub usługi na rzecz użytkownika bocznicy
kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy
kolejowej.
21. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) zakres wiedzy i umiejętności dotyczących pojazdu kolejowego i
infrastruktury kolejowej, objętych szkoleniem i egzaminem, które są niezbędne
do uzyskania świadectwa maszynisty,
2) program oraz czas trwania szkolenia kandydatów na maszynistów
ubiegających się o uzyskanie świadectwa maszynisty,
3) sposób, formę oraz tryb przygotowania i przeprowadzania egzaminów
dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o uzyskanie świadectwa
maszynisty oraz tryb pracy komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej te
egzaminy,
4) tryb oraz szczegółowe warunki i minimalną częstotliwość
przeprowadzania szkoleń oraz sprawdzianów wiedzy i umiejętności maszynistów,
5) zakres danych dotyczących infrastruktury kolejowej ujęty w świadectwie
maszynisty,
6) szczegółowe warunki i sposób prowadzenia rejestru świadectw
maszynistów, zakres danych w nim ujętych, a także okres ich przechowywania,
wzór tego rejestru oraz tryb udostępniania danych ujętych w rejestrze
podmiotom, o których mowa w ust. 14a
- mając na uwadze
zakres wiedzy i umiejętności niezbędny do zapewnienia właściwych kwalifikacji
maszynistów, konieczność dostosowania programu szkolenia do wykształcenia i
doświadczenia zawodowego kandydatów na maszynistów, przy zapewnieniu niezbędnej
liczby godzin stażu stanowiskowego, szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz
prowadzenia pojazdu kolejowego pod nadzorem, konieczność przeprowadzenia
teoretycznej i praktycznej części egzaminu dla kandydatów na maszynistów
ubiegających się o uzyskanie świadectwa maszynisty, zagwarantowania właściwej
organizacji i odpowiedniego poziomu merytorycznego tych egzaminów, a także
zapewnienia jednakowych warunków ich przeprowadzenia, konieczność zapewnienia
ciągłości realizacji procesu doskonalenia zawodowego maszynistów i monitorowania
posiadanych przez nich uprawnień oraz przepisy Unii Europejskiej dotyczące
rejestru świadectw maszynistów.
22. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie powinny spełniać
osoby ubiegające się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności,
2) zakres badań lekarskich i psychologicznych oraz sposób oceny
zdolności fizycznej i psychicznej osób ubiegających się o świadectwo maszynisty
albo o zachowanie jego ważności oraz tryb orzekania o tej zdolności,
3) wzory dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną
osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności
- mając na uwadze
konieczność przeprowadzenia badań niezbędnych dla właściwej oceny zdolności
fizycznej i psychicznej do prowadzenia pojazdów kolejowych, konieczność
uwzględnienia specyfiki pracy na stanowisku maszynisty przy określeniu wymagań
zdrowotnych, sprawność procedury wydawania dokumentów potwierdzających zdolność
fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o
zachowanie jego ważności, a także konieczność ujednolicenia wydawanych
dokumentów i ich zabezpieczenie przed podrobieniem lub przerobieniem.
Art. 22c. 1. Przewoźnik kolejowy i zarządca
mogą zawrzeć z kandydatem na maszynistę umowę zobowiązującą tego kandydata do
zwrotu części albo całości kosztów poniesionych na jego szkolenie, jeżeli
rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego
wiążącego kandydata na maszynistę z odpowiednio przewoźnikiem kolejowym albo
zarządcą nastąpiło przed ustalonym w tej umowie terminem, z przyczyny leżącej
po stronie tego kandydata.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku szkolenia
maszynisty ubiegającego się o uzyskanie kolejnego świadectwa maszynisty.
Art. 22ca. 1. Maszynista jest obowiązany do
niezwłocznego poinformowania przewoźnika kolejowego lub zarządcy, na rzecz
których świadczy pracę lub usługi, w drodze pisemnego oświadczenia, o:
1) świadczeniu pracy lub usług na rzecz więcej niż jednego
przewoźnika kolejowego, zarządcy, użytkownika bocznicy kolejowej lub
przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej albo
2) niewykonywaniu czynności maszynisty albo prowadzącego pojazdy
kolejowe na rzecz innego przewoźnika kolejowego, zarządcy, użytkownika bocznicy
kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy
kolejowej.
2. Maszynista składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, w dniu
rozpoczęcia pracy lub świadczenia usług, a następnie w każdym przypadku
podjęcia albo zaprzestania wykonywania czynności maszynisty na rzecz więcej niż
jednego podmiotu.
3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno zawierać
informację dotyczącą przeciętnej tygodniowej liczby godzin prowadzenia pojazdu
kolejowego lub pociągu u innego przewoźnika kolejowego, zarządcy, użytkownika
bocznicy kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy
kolejowej.
4. Jeżeli zostało złożone oświadczenie, o którym mowa w ust. 1
pkt 1, przewoźnik kolejowy lub zarządca, przekazuje je Prezesowi UTK, nie
później niż w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.
5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do prowadzącego
pojazdy kolejowe, który świadczy pracę lub usługi na rzecz użytkownika bocznicy
kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy
kolejowej.
Art. 22d. (90) 1. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach bezpośrednio związanych
z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem
określonych rodzajów pojazdów kolejowych: dyżurny ruchu, nastawniczy, kierownik
pociągu, ustawiacz, manewrowy, rewident taboru, automatyk, toromistrz, dróżnik
przejazdowy, prowadzący pociągi lub pojazdy kolejowe, o których mowa w art. 18
ust. 5, oraz pomocnik maszynisty pojazdów trakcyjnych, są obowiązani:
1) posiadać wymagane wykształcenie,
2) spełniać wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne,
3) posiadać wymagane przygotowanie zawodowe,
4) zdać egzamin kwalifikacyjny
- określone w
przepisach wydanych na podstawie ust. 3 pkt 1.
2. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani do
posiadania i okazywania właściwemu uprawnionemu organowi dokumentu
upoważniającego do wykonywania czynności na stanowiskach, o których mowa w ust.
1.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) dla stanowisk, o których mowa w ust. 1, warunki, jakie są
obowiązani spełniać zatrudnieni na tych stanowiskach, a także warunki i sposób
oceny ich zdolności fizycznych i psychicznych, jednostki uprawnione do oceny
zdolności fizycznej i psychicznej oraz tryb orzekania o tej zdolności,
2) sposób powoływania i tryb pracy komisji egzaminacyjnych
stwierdzających kwalifikacje pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o
których mowa w ust. 1, wzory dokumentów potwierdzających te kwalifikacje i
upoważniających do wykonywania czynności na tych stanowiskach, wysokość
wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych oraz wysokość opłat związanych
ze stwierdzeniem kwalifikacji pracowników, uwzględniając przepis ust. 4, a
także sposób uiszczania tych opłat
- mając na uwadze
zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie kolejowym, właściwych kwalifikacji
osób zatrudnionych na tych stanowiskach, odpowiednich warunków przeprowadzania
oceny zdolności fizycznej i psychicznej, nakład pracy członków komisji
egzaminacyjnej oraz ich kwalifikacje, a także koszty rzeczowe i osobowe
związane ze stwierdzaniem kwalifikacji pracowników.
4. Wysokość opłaty związanej ze stwierdzeniem kwalifikacji
pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o których mowa w ust. 1, nie może
przekroczyć równowartości w złotych 30 euro, ustalonej przy zastosowaniu kursu
średniego, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu
wydania dokumentu potwierdzającego kwalifikacje pracownika.
Art. 22e. 1. Minister właściwy do spraw
transportu przeprowadza, nie rzadziej niż raz na 5 lat, ocenę systemu uzyskiwania
licencji maszynisty i świadectwa maszynisty, biorąc pod uwagę konieczność
zapewnienia sprawności i przejrzystości tego systemu oraz bezpieczeństwo w
ruchu kolejowym. Wyniki oceny są jawne.
2. Minister właściwy do spraw transportu, w celu dokonania oceny,
o której mowa w ust. 1, może żądać od Prezesa UTK, przewoźników kolejowych,
zarządców infrastruktury kolejowej udzielenia informacji oraz wyjaśnień
niezbędnych do dokonania oceny.
3. Wyniki oceny systemu uzyskiwania licencji maszynisty i
świadectwa maszynisty przekazywane są zainteresowanym podmiotom oraz Prezesowi
UTK.
4. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w wyniku oceny, o
której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw transportu zwraca się do
Prezesa UTK z wnioskiem o wyznaczenie podmiotowi, u którego stwierdzono
nieprawidłowości terminu ich usunięcia.
5. Prezes UTK może nałożyć na przewoźnika kolejowego lub zarządcę
infrastruktury kolejowej, który nie usunął w wyznaczonym terminie
nieprawidłowości stwierdzonych w wyniku oceny, o której mowa w ust. 1, karę
pieniężną w wysokości określonej w art. 66 ust. 2. Art. 66 ust. 4 stosuje się.
Art. 22f. (91) 1. Warunkiem
dopuszczenia do eksploatacji typów budowli i typów urządzeń mających wpływ na poziom
bezpieczeństwa ruchu kolejowego, o których mowa w przepisach wydanych na
podstawie ust. 14 pkt 2, jest uzyskanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji
typu dla pierwszego ich egzemplarza.
2. Jeżeli określony typ urządzeń albo budowli jest produkowany
przez więcej niż jednego producenta, wymagane jest uzyskanie świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji typu dla pierwszego egzemplarza produkowanego
przez każdego z tych producentów.
3. Świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu wydaje się na
czas nieokreślony, a w przypadku nowych typów lub konieczności wykonania prób
eksploatacyjnych, na czas określony - przewidziany na przeprowadzenie tych
prób.
4. Organem właściwym w sprawach wydania, odmowy wydania i cofania
świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu jest Prezes UTK.
5. Przed uzyskaniem świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu,
typy urządzeń i typy budowli podlegają badaniom technicznym.
6. Badania techniczne przeprowadza jednostka organizacyjna, o
której mowa w art. 22g ust. 9.
7. Po przeprowadzeniu z wynikiem pozytywnym badań technicznych
jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 22g ust. 9, wydaje certyfikat
zgodności typu.
8. Kolejne urządzenia albo budowle zgodne z typem, dla którego
Prezes UTK wydał świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu, uznaje się za
dopuszczone do eksploatacji, jeżeli:
1) producent albo jego upoważniony przedstawiciel przeprowadził
procedurę oceny zgodności z typem, a następnie wystawił deklarację zgodności z
typem, albo
2) podmiot zamawiający, wykonawca modernizacji, importer, inwestor,
dysponent, zarządca, użytkownik bocznicy albo przewoźnik kolejowy wystawił
deklarację zgodności z typem dla urządzeń albo budowli, które zamierza
wprowadzić do eksploatacji, po uprzednim przeprowadzeniu przez jednostkę
organizacyjną, o której mowa w art. 22g ust. 9, badań technicznych niezbędnych
do stwierdzenia zgodności z typem, zakończonych wydaniem certyfikatu zgodności z
typem.
9. Prezes UTK, w drodze decyzji, cofa świadectwo dopuszczenia do
eksploatacji typu w przypadku stwierdzenia, że typ urządzenia albo typ budowli
zagraża bezpieczeństwu ruchu kolejowego lub bezpieczeństwu przewozu osób i
rzeczy.
10. Jeżeli stroną postępowania w sprawie cofnięcia świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji typu jest producent albo jego upoważniony
przedstawiciel, w decyzji, o której mowa w ust. 9, Prezes UTK nakazuje mu:
1) odkupienie albo wymianę, we wskazanym terminie, odpowiednio urządzeń
albo budowli zgodnych z dopuszczonym typem na żądanie podmiotów, które
faktycznie nimi władają;
2) powiadomienie podmiotów władających odpowiednio urządzeniami albo
budowlami, zgodnymi z dopuszczonym typem, o cofnięciu świadectwa dopuszczenia
do eksploatacji typu, określając termin i sposób ich powiadomienia.
11. W odniesieniu do sieci kolejowych warunki, o których mowa w
ust. 1 i 8, dotyczą typów urządzeń i typów budowli przeznaczonych do
eksploatacji w zakresie określonym w art. 25a ust. 1, w przypadkach, o których
mowa w art. 25d ust. 1 pkt 2-4, a także w przypadku przyznania przez Prezesa
UTK odstępstw, o których mowa w art. 25f ust. 5 pkt 1 i 2 oraz ust. 6 pkt 1.
12. Uzyskanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu nie
jest wymagane dla typów urządzeń i typów budowli, o których mowa w ust. 1,
ujętych w TSI jako składniki interoperacyjności i objętych deklaracją WE
zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności.
13. Przepisy ust. 1-12 stosuje się do typów pojazdów kolejowych,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 14 pkt 2, przeznaczonych
do eksploatacji wyłącznie:
1) na bocznicach kolejowych;
2) na infrastrukturze kolejowej obejmującej linie kolejowe o
szerokości torów mniejszej niż 1435 mm;
3) w metrze;
4) na sieci kolejowej, o której mowa w art. 25a ust. 1 pkt 1.
14. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb wydawania, odmowy wydania i cofania świadectw dopuszczenia do
eksploatacji typu;
2) wykaz rodzajów budowli, urządzeń oraz pojazdów kolejowych, dla
których wymagane jest uzyskanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu;
3) zakres badań technicznych koniecznych do wydania świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji typu oraz stwierdzenia zgodności z typem;
4) szczegółowe warunki i tryb wydawania certyfikatów zgodności typu,
certyfikatów zgodności z typem oraz deklaracji zgodności z typem;
5) warunki przeprowadzania prób eksploatacyjnych;
6) procedurę oceny zgodności z typem;
7) wzór:
a) świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu,
b) certyfikatu zgodności typu,
c) certyfikatu zgodności z typem,
d) deklaracji zgodności z typem.
15. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 14, uwzględnia
się:
1) konieczność zapewnienia sprawności stosowania procedury wydawania
świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu;
2) konieczność ujęcia w wykazie, o którym mowa w ust. 14 pkt 2,
urządzeń mających wpływ na bezpieczeństwo ruchu kolejowego, budowli
stanowiących elementy nawierzchni kolejowej, pojazdów kolejowych z napędem,
wagonów i kolejowych pojazdów specjalnych;
3) konieczność przeprowadzenia wszystkich niezbędnych badań
umożliwiających stwierdzenie spełniania wymagań określonych we właściwych
specyfikacjach technicznych i dokumentach normalizacyjnych;
4) wymagania i procedury w zakresie dopuszczania do eksploatacji
elementów systemu kolei zawarte w przepisach Unii Europejskiej dotyczących
interoperacyjności systemu kolei;
5) moduły procedury oceny zgodności opisane w przepisach Unii
Europejskiej ustanawiających wspólne ramy wprowadzania produktów do obrotu;
6) konieczność ujednolicenia wydawanych dokumentów.
Art. 22g. (92) 1. Prowadzenie
działalności polegającej na wykonywaniu badań technicznych koniecznych do uzyskania
świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu, a także stwierdzenia zgodności z
typem oraz wydawaniu certyfikatów zgodności typu i certyfikatów zgodności z
typem, wymaga uzyskania zgody Prezesa UTK.
2. Zgoda na prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1,
może być udzielona jednostce organizacyjnej, która spełnia następujące
wymagania:
1) zapewnia przeprowadzanie badań technicznych przez osoby
posiadające wiedzę techniczną w zakresie odpowiednio rodzajów budowli, urządzeń
albo pojazdów kolejowych podlegających badaniom technicznym i certyfikacji;
2) jest niezależna i bezstronna w stosunku do podmiotów bezpośrednio
lub pośrednio związanych z procesem produkcji odpowiednio typów budowli,
urządzeń albo pojazdów kolejowych podlegających badaniom technicznym i certyfikacji;
3) zapewnia przeprowadzanie badań technicznych przy użyciu
niezbędnego sprzętu;
4) uzyskała certyfikat akredytacji na podstawie ustawy z dnia 30
sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności w zakresie odpowiadającym
prowadzonej działalności.
3. Prezes UTK, w drodze decyzji, udziela zgody na wykonywanie
przez jednostkę organizacyjną działalności, o której mowa w ust. 1, jeżeli
jednostka ta spełnia wymagania określone w ust. 2. Decyzja wskazuje rodzaje
urządzeń, budowli lub pojazdów kolejowych, które jednostka organizacyjna może
badać i certyfikować.
4. Prezes UTK, w drodze decyzji, odmawia udzielenia zgody na
wykonywanie przez jednostkę organizacyjną działalności, o której mowa w ust. 1,
jeżeli jednostka ta nie spełnia wymagań określonych w ust. 2.
5. W przypadku stwierdzenia naruszeń wymagań określonych w ust. 2
Prezes UTK, w drodze decyzji, zawiesza uprawnienie do wykonywania przez
jednostkę organizacyjną działalności, o której mowa w ust. 1, wyznaczając
termin usunięcia naruszeń stanowiących podstawę zawieszenia.
6. Jednostka organizacyjna uprawniona do wykonywania
działalności, o której mowa w ust. 1, może wystąpić do Prezesa UTK z wnioskiem
o rozszerzenie zakresu uprawnień określonych w decyzji, o której mowa w ust. 3.
Prezes UTK, w drodze decyzji, rozszerza zakres uprawnień tej jednostki
organizacyjnej po stwierdzeniu spełniania wymagań, o których mowa w ust. 2, w
zakresie niezbędnym do przeprowadzania badań i certyfikacji rodzajów urządzeń,
budowli lub pojazdów kolejowych objętych wnioskiem.
7. Prezes UTK, w drodze decyzji, ogranicza zakres uprawnień
przyznanych jednostce organizacyjnej w decyzji, o której mowa w ust. 3 albo 6,
w razie zaprzestania spełniania wymagań określonych w ust. 2, w zakresie
niezbędnym do badania i certyfikacji określonych rodzajów urządzeń, budowli lub
pojazdów kolejowych.
8. Prezes UTK, w drodze decyzji, cofa uprawnienie do wykonywania
przez jednostkę organizacyjną działalności, o której mowa w ust. 1, w
przypadku:
1) bezskutecznego upływu terminu na usunięcie naruszeń stanowiących
podstawę zawieszenia uprawnień tej jednostki;
2) stwierdzenia wydawania certyfikatów zgodności typu lub
certyfikatów zgodności z typem bez uprzedniego przeprowadzenia wszystkich badań
technicznych wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 22f ust. 14 pkt
3;
3) ukończenia wobec jednostki organizacyjnej postępowania
likwidacyjnego albo upadłościowego obejmującego likwidację majątku upadłego;
4) złożenia przez jednostkę organizacyjną pisemnej informacji o
zaprzestaniu wykonywania tej działalności.
9. Prezes UTK zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na
stronie podmiotowej Urzędu Transportu Kolejowego wykaz jednostek
organizacyjnych uprawnionych do wykonywania badań technicznych koniecznych do
uzyskania świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu, stwierdzania zgodności z
typem oraz wydawania certyfikatów zgodności typu i certyfikatów zgodności z
typem wraz ze wskazaniem zakresu ich uprawnień.
Art. 23. 1. (93) (uchylony).
2. (94) (uchylony).
3. Przewoźnik kolejowy lub zarządca może realizować przejazdy
jedynie pojazdami kolejowymi, które są oznaczone europejskim numerem pojazdu
(EVN). Za zgodą Prezesa UTK przewoźnik kolejowy lub zarządca może realizować
przejazdy pojazdami kolejowymi eksploatowanymi na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej oznakowanymi odrębnym od EVN systemem numeracji.
4. W przypadku pojazdu kolejowego eksploatowanego lub pojazdu
kolejowego, który ma być eksploatowany na trasach kolejowych z państwami, w
których szerokość toru różni się od szerokości toru na głównej sieci kolejowej
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przewoźnik kolejowy albo zarządca może
realizować przejazdy pojazdem kolejowym eksploatowanym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oznakowanym odrębnym od EVN systemem numeracji.
5. W przypadku pojazdu kolejowego przemieszczającego się z państw
innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej po sieci kolejowej, której
szerokość toru różni się od szerokości toru głównej sieci kolejowej na
terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, mają zastosowanie przepisy,
o których mowa w art. 25t, chyba że dwustronne umowy międzynarodowe, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowią inaczej.
6. (95) (uchylony).
7. (96) (uchylony).
8. (97) (uchylony).
Art. 23a. 1. Prezes UTK:
1) na wniosek dysponenta:
a) nadaje europejski numer pojazdu (EVN) dla pojazdu kolejowego
dopuszczonego po raz pierwszy do eksploatacji na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej oraz rejestruje go w krajowym rejestrze pojazdów kolejowych (NVR),
b) wprowadza zmiany danych rejestrowych w krajowym rejestrze pojazdów
kolejowych (NVR) dla pojazdu kolejowego w nim zarejestrowanego,
c) wycofuje z eksploatacji pojazd kolejowy zarejestrowany w krajowym
rejestrze pojazdów kolejowych;
2) wykonując czynności, o których mowa w pkt 1 i 4, sporządza raport,
który przekazuje dysponentowi;
3) w drodze decyzji zawiesza rejestrację pojazdu kolejowego w
przypadkach:
a) utraty ważności zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu
kolejowego,
b) gdy nowy dysponent nie posiada identyfikatora literowego dysponenta
(VKM),
c) gdy na dzień wyrejestrowania aktualnie zarejestrowanego dysponenta
żaden nowy dysponent nie zaakceptował statusu dysponenta,
d) (98) gdy na dzień wyrejestrowania aktualnie zarejestrowanego
podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie pojazdu kolejowego (ECM) żaden nowy
podmiot nie potwierdził przyjęcia tej funkcji;
4) w przypadku ustania przyczyn, o których mowa w pkt 3, na wniosek
dysponenta rejestruje pojazd kolejowy w krajowym rejestrze pojazdów kolejowych.
2. Pojazd kolejowy wpisuje się do krajowego rejestru pojazdów
kolejowych (NVR) po spełnieniu następujących warunków:
1) posiadania ważnego zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji;
2) posiadania identyfikatora literowego dysponenta (VKM);
3) wskazania przez dysponenta podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie
pojazdu kolejowego (ECM).
3. Wnioski, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, są rozpatrywane
nie później niż w terminie miesiąca od dnia złożenia kompletnego wniosku.
4. W przypadku gdy pojazd kolejowy nie spełnia warunków, o
których mowa w ust. 2, Prezes UTK wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia braków w
terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie tych
braków spowoduje wydanie decyzji o odmowie:
1) rejestracji pojazdu kolejowego w krajowym rejestrze pojazdów
kolejowych (NVR);
2) wprowadzenia zmiany danych rejestrowych w krajowym rejestrze
pojazdów kolejowych (NVR).
Art. 23b. 1. Pojazdy kolejowe
przeznaczone do eksploatacji dzieli się na pojazdy:
1) zgodne z TSI,
2) niezgodne z TSI
- obowiązującymi
w dniu wydania zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji tych pojazdów.
1a. (99) Pojazdy kolejowe niezgodne z TSI podlegają
weryfikacji obejmującej badania:
1) zgodności z krajowymi specyfikacjami technicznymi i dokumentami
normalizacyjnymi określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 25t,
2) zgodności z siecią kolejową, w szczególności w zakresie zgodności
charakterystyki technicznej i eksploatacyjnej pojazdu kolejowego z
infrastrukturą i stałymi instalacjami,
3) parametrów określonych w przepisach wydanych na podstawie art.
25ta ust. 1
- przeprowadzane
przez podmioty uprawnione do przeprowadzania badań niezbędnych do dopuszczenia
do eksploatacji pojazdów kolejowych niezgodnych z TSI, o których mowa w
przepisach wydanych na podstawie art. 25ta ust. 1 pkt 8.
1b. (100) Po zakończeniu z wynikiem pozytywnym badań,
o których mowa w ust. 1a, podmiot uprawniony wydaje certyfikat weryfikacji
pojazdu kolejowego niezgodnego z TSI.
1c. (101) Na podstawie certyfikatu weryfikacji pojazdu
kolejowego niezgodnego z TSI podmiot, który wystąpił o przeprowadzenie
weryfikacji, wydaje deklarację weryfikacji pojazdu kolejowego niezgodnego z
TSI.
2. Przed wprowadzeniem do eksploatacji pojazd kolejowy powinien
uzyskać od Prezesa UTK zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji, z
zastrzeżeniem art. 23c. Zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu
kolejowego może zawierać warunki użytkowania tego pojazdu kolejowego.
3. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji
pojazdu kolejowego zgodnego z TSI występuje zarządca, przewoźnik kolejowy,
dysponent, producent, wykonawca modernizacji albo importer, załączając
dokumenty określone w art. 23e ust. 1.
4. Prezes UTK wydaje zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji
po sprawdzeniu złożonych deklaracji weryfikacji WE podsystemu, o których mowa w
art. 23e ust. 1.
5. Prezes UTK wydaje zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji
pojazdu kolejowego bez przeprowadzania dalszych czynności sprawdzających,
jeżeli wszystkie podsystemy strukturalne pojazdu kolejowego uzyskały zezwolenie
na dopuszczenie do eksploatacji zgodnie z postanowieniami rozdziału 4a w
zakresie dopuszczania podsystemów do eksploatacji.
6. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji pojazdu kolejowego niezgodnego z TSI obowiązującymi w dniu
dopuszczania pojazdu kolejowego, w tym pojazdu kolejowego objętego
odstępstwami, występuje zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, producent,
wykonawca modernizacji albo importer, załączając dokumenty określone w art. 23e
ust. 2. Dopuszczenie to uprawnia do poruszania się na sieci kolejowej położonej
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
7. (102) Prezes UTK może żądać od podmiotu, o którym
mowa w ust. 3 i 6, dostarczenia dodatkowych informacji, przeprowadzenia analiz
zagrożeń lub badań na sieci kolejowej, w celu sprawdzenia zgodności technicznej
pojazdu kolejowego z siecią kolejową i wymogami bezpieczeństwa. Przepis art.
23e ust. 3 stosuje się odpowiednio.
8. Badania na sieci kolejowej, o których mowa w ust. 7, mogą być
przeprowadzane w okresie 3 miesięcy od dnia przekazania żądania Prezesa UTK, z
zastrzeżeniem pierwszeństwa wykonywania przez zarządcę zadań określonych w art.
5, w szczególności w zakresie zapewnienia bezpiecznego prowadzenia ruchu
kolejowego i udostępniania tras pociągów dla przejazdu pociągów na liniach
kolejowych.
9. W przypadku gdy wnioski, o których mowa w ust. 3 i 6, nie
czynią zadość wymaganiom określonym w art. 23e, Prezes UTK wzywa wnioskodawcę
do uzupełnienia braków w terminie miesiąca od dnia otrzymania wezwania, z pouczeniem,
że nieusunięcie tych braków spowoduje wydanie decyzji odmownej w przedmiocie
dopuszczenia do eksploatacji.
10. (103) Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 6, są
rozpatrywane nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia kompletnego
wniosku wraz z dokumentami określonymi odpowiednio w art. 23e ust. 1 albo 2.
11. Termin na zwrócenie się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie
sprawy, z uwagi na należycie uzasadnione przyczyny, wynosi miesiąc od dnia
doręczenia decyzji odmownej.
12. Prezes UTK wniosek, o którym mowa w ust. 11, rozpatruje w
terminie dwóch miesięcy od dnia jego otrzymania.
13. Prezes UTK, w przypadku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie
sprawy, może pisemnie zwrócić się do Agencji o opinię.
14. Jeżeli Prezes UTK nie wyda zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji, o którym mowa w art. 23f ust. 1 albo art. 23g ust. 1, pojazd
kolejowy objęty treścią wniosku uznaje się za dopuszczony do eksploatacji po
upływie trzech miesięcy od końca terminu, o którym mowa w art. 23f ust. 4 albo
art. 23g ust. 5. Uprawnienie do eksploatacji jest ważne tylko na sieci
kolejowej, w odniesieniu do której Prezes UTK nie wydał zezwolenia na
dopuszczenie do eksploatacji w określonym terminie.
15. W przypadku, o którym mowa w ust. 14, wniosek do Prezesa UTK,
o którym mowa w art. 23f ust. 1 albo art. 23g ust. 1, z potwierdzoną datą jego
złożenia stanowi dokument potwierdzający uznanie pojazdu kolejowego za dopuszczony
do eksploatacji, przy czym przed rozpoczęciem eksploatacji należy poinformować
o tym Prezesa UTK. Uprawnienie do eksploatacji ważne jest wyłącznie do czasu
wydania zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji.
16. W przypadku gdy zarządca albo przewoźnik kolejowy nie spełnia
warunków technicznych i organizacyjnych zapewniających:
1) bezpieczne prowadzenie ruchu kolejowego lub
2) bezpieczną eksploatację pojazdów kolejowych, lub
3) ochronę przeciwpożarową i ochronę środowiska
- Prezes UTK, w
drodze decyzji, cofa uprawnienie, o którym mowa w ust. 14, lub może cofnąć
zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji wydane na podstawie art. 23f ust. 4
albo art. 23g ust. 5, stosując przegląd certyfikatów bezpieczeństwa i
autoryzacji bezpieczeństwa.
Art. 23c. Nie wymaga uzyskania zezwolenia na
dopuszczenie do eksploatacji pojazd kolejowy zgodny z TSI, który uzyskał
zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej, jeżeli TSI dotyczące pojazdów nie określają punktów otwartych i
szczególnych przypadków, a pojazd ten porusza się wyłącznie po sieci kolejowej
zgodnej z TSI, które nie określają punktów otwartych i szczególnych przypadków.
Art. 23d. 1. Zezwolenie na dopuszczenie
do eksploatacji pojazdu kolejowego stanowi zezwolenie na dopuszczenie typu
pojazdu kolejowego.
2. Postępowanie dotyczące dopuszczenia do eksploatacji kolejnych
pojazdów zgodnych z dopuszczonym typem rozpoczyna się od złożenia przez
zarządcę, przewoźnika kolejowego, dysponenta, producenta, wykonawcę modernizacji
albo importera pojazdu kolejowego do Prezesa UTK lub do krajowych organów do
spraw bezpieczeństwa z innych państw członkowskich Unii Europejskiej wniosku o
wydanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji w oparciu o zgodność pojazdu
z typem. W takim przypadku krajowe organy do spraw bezpieczeństwa współpracują
ze sobą w celu uproszczenia procedury i zmniejszenia obciążeń
administracyjnych.
3. Dopuszczenie, o którym mowa w ust. 2, jest wydawane na
podstawie deklaracji zgodności z typem wystawionej przez wnioskodawcę, po
stwierdzeniu zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei.
4. Deklaracja zgodności z typem jest przygotowywana:
1) dla pojazdów zgodnych z TSI - zgodnie z procedurami weryfikacji WE
zawartymi w TSI;
2) dla pojazdów niezgodnych z TSI - zgodnie z procedurami weryfikacji
WE określonymi w modułach D lub E decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr
768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących
wprowadzania produktów do obrotu, uchylającej decyzję Rady 93/465/EWG (Dz. Urz.
UE L 218 z 13.08.2008, str. 82).
5. Informację o wydaniu zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji pojazdu kolejowego, o którym mowa w ust. 1, Prezes UTK przekazuje
Agencji, w celu zarejestrowania typu pojazdu kolejowego w europejskim rejestrze
typów pojazdów dopuszczonych do eksploatacji, prowadzonego przez Agencję.
6. Prezes UTK w przypadku zmiany TSI lub przepisów krajowych, na
podstawie których wydano zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji typu
pojazdu kolejowego, o którym mowa w ust. 1, może, w drodze decyzji, nakazać
uzyskanie nowego zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego
(odnowienie zezwolenia), biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniego
poziomu bezpieczeństwa oraz zgodności technicznej z zasadniczymi wymaganiami
dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei. Dokonując odnowienia zezwolenia,
weryfikuje się wyłącznie kryteria wynikające z przepisów ulegających zmianie.
7. Odnowienie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu
kolejowego nie powoduje konieczności dokonywania zmian zezwoleń wydanych przed
dniem wydania odnowienia zezwolenia.
8. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, wnioskodawca załącza
informację czy wystąpił do innych krajowych organów do spraw bezpieczeństwa z
państw członkowskich Unii Europejskiej.
Art. 23e. 1. Do wniosku, o którym mowa w
art. 23b ust. 3, załącza się:
1) deklaracje weryfikacji WE podsystemu dla wszystkich podsystemów
strukturalnych pojazdu kolejowego, jeżeli wszystkie podsystemy strukturalne
pojazdu kolejowego uzyskały zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji zgodnie
z postanowieniami rozdziału 4a w zakresie dopuszczania podsystemów do
eksploatacji;
2) wszystkie deklaracje weryfikacji WE podsystemu, które
potwierdzają:
a) zgodność podsystemów pojazdu kolejowego z TSI i ich bezpieczne
zamontowanie,
b) zgodność pojazdu kolejowego z siecią kolejową, w tym dokumenty
potwierdzające zgodność charakterystyki technicznej i eksploatacyjnej pojazdu
kolejowego z infrastrukturą i stałymi instalacjami,
c) zgodność pojazdu kolejowego z przepisami wydanymi na podstawie art.
25t, mającymi zastosowanie do punktów otwartych i szczególnych przypadków
określonych w TSI.
2. Do wniosku, o którym mowa w art. 23b ust. 6, załącza się:
1) dla podsystemów zgodnych z TSI obowiązującymi w dniu wydania
zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego dokumenty, o
których mowa w ust. 1 pkt 2;
2) dla podsystemów niezgodnych z którąkolwiek z TSI obowiązujących w
dniu wydania zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego
dokumenty potwierdzające:
a) zgodność podsystemów pojazdu kolejowego z przepisami wydanymi na
podstawie art. 25t,
b) zgodność pojazdu kolejowego z siecią kolejową, w tym dokumenty
potwierdzające zgodność charakterystyki technicznej i eksploatacyjnej pojazdu
kolejowego z infrastrukturą i stałymi instalacjami,
c) pozytywne wyniki kontroli parametrów pojazdu kolejowego określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 25ta ust. 1;
3) (104) certyfikat weryfikacji pojazdu kolejowego
niezgodnego z TSI;
4) (105) deklarację weryfikacji pojazdu kolejowego
niezgodnego z TSI.
3. (106) Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit.
b i ust. 2 pkt 2, należy załączyć w formie dokumentu elektronicznego w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2013 r. poz.
235 oraz z 2014 r. poz. 183), zwanego dalej "dokumentem
elektronicznym", pozbawionego możliwości jego modyfikacji.
Art. 23f. 1. Z wnioskiem o wydanie
zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego zgodnego ze
wszystkimi TSI obowiązującymi w dniu wydania zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji, dopuszczonego do eksploatacji w którymkolwiek z innych państw
członkowskich Unii Europejskiej, z wyłączeniem pojazdów, o których mowa w art.
23c, występuje zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, producent albo jego
upoważniony przedstawiciel, wykonawca modernizacji albo importer pojazdu kolejowego,
do Prezesa UTK, załączając wyniki badań pojazdu kolejowego przeprowadzonych
przez notyfikowane laboratorium badawcze.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, poza dokumentem
zezwalającym na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej, załącza się:
1) dokumentację techniczną, która potwierdza zgodność pojazdu
kolejowego z siecią kolejową, w tym dokumenty potwierdzające zgodność
charakterystyki technicznej i eksploatacyjnej pojazdu kolejowego z infrastrukturą
i stałymi instalacjami;
2) dokumentację techniczną, która potwierdza zgodność pojazdu
kolejowego z przepisami wydanymi na podstawie art. 25t, mającymi zastosowanie
do punktów otwartych i szczególnych przypadków określonych w TSI;
3) dokumentację zawierającą informacje o utrzymaniu pojazdu
kolejowego, a w szczególności o modernizacji lub odnowieniu, które zostały
przeprowadzone po uzyskaniu zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji;
4) informacje o procedurze gromadzenia danych umożliwiające ich odczytanie
i ocenę, jeżeli informacje te nie są zharmonizowane z TSI - w przypadku
pojazdów kolejowych wyposażonych w rejestratory danych;
5) informacje o przewidywanym użytkowaniu pojazdu kolejowego w sieci
kolejowej.
2a. (107) Dokumentację i informacje, o których mowa w
ust. 2, należy załączyć w formie dokumentu elektronicznego, pozbawionego
możliwości jego modyfikacji.
3. Prezes UTK na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 2,
sprawdza techniczną zgodność pojazdu kolejowego z siecią kolejową z
uwzględnieniem krajowych przepisów mających zastosowanie do punktów otwartych i
szczególnych przypadków, określonych w TSI.
4. Prezes UTK w przypadku, o którym mowa w ust. 1, wydaje
zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji, nie później niż w terminie:
1) dwóch miesięcy od dnia złożenia kompletnej dokumentacji, o której
mowa w ust. 2;
2) miesiąca od dnia przekazania dodatkowych informacji lub wyników
analiz zagrożeń lub badań na sieci kolejowej wymaganych przez Prezesa UTK, o
których mowa w art. 23b ust. 7.
Art. 23g. 1. (108) Z wnioskiem
o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego
posiadającego zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji, wydane w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej, niezgodnego z którąkolwiek z TSI,
występuje dysponent albo producent pojazdu kolejowego, załączając wyniki badań
pojazdu kolejowego przeprowadzonych przez notyfikowane laboratorium badawcze w
odniesieniu do podsystemów zgodnych z TSI albo podmiot uprawniony, o którym mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 25ta ust. 1 pkt 8, w odniesieniu do
pojazdów kolejowych niezgodnych z TSI.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, poza zezwoleniem na
dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego w innym państwie członkowskim
Unii Europejskiej, załącza się:
1) dla podsystemów zgodnych z TSI obowiązującymi w dniu wydania
zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego dokumenty, o
których mowa w art. 23e ust. 1;
2) dla podsystemów niezgodnych z którąkolwiek z TSI obowiązujących w
dniu dopuszczenia do eksploatacji pojazdu kolejowego dokumenty potwierdzające:
a) zgodność podsystemów pojazdu kolejowego z przepisami wydanymi na
podstawie art. 25t,
b) zgodność pojazdu kolejowego z siecią kolejową, w tym zgodność
charakterystyki technicznej i eksploatacyjnej pojazdu kolejowego z
infrastrukturą i stałymi instalacjami,
c) pozytywne wyniki kontroli parametrów pojazdu kolejowego określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 25ta ust. 1;
3) dokumentację potwierdzającą spełnienie wymagań bezpieczeństwa ze
wskazaniem przypadków niestosowania TSI dla podsystemów i składników
interoperacyjności, zgodnie z art. 25f;
4) dane techniczne, plany utrzymania i charakterystyki eksploatacyjne
pojazdu kolejowego;
5) dokumentację zawierającą informacje o utrzymaniu pojazdu
kolejowego, a w szczególności o modernizacji lub odnowieniu, które zostały
przeprowadzone po uzyskaniu zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji;
6) informacje o procedurze gromadzenia danych umożliwiające ich
odczytanie i ocenę, jeżeli informacje te nie są zharmonizowane z TSI - w
przypadku pojazdów kolejowych wyposażonych w rejestratory danych;
7) informacje o przewidywanym użytkowaniu pojazdu kolejowego w sieci
kolejowej.
2a. (109) Wyniki badań, o których mowa w ust. 1, a
także dokumenty, dokumentację, dane techniczne i informacje, o których mowa w
ust. 2, należy załączyć w formie dokumentu elektronicznego, pozbawionego
możliwości jego modyfikacji.
3. Prezes UTK na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 2,
sprawdza techniczną zgodność pojazdu kolejowego z siecią kolejową, w tym
dokumenty potwierdzające zgodność charakterystyki technicznej i eksploatacyjnej
pojazdu kolejowego z infrastrukturą i stałymi instalacjami, a także sprawdza
spełnienie wymagań bezpieczeństwa przez pojazd kolejowy.
4. Prezes UTK może podważyć dokumenty, o których mowa w ust. 2
pkt 3, 4 i 6, jeżeli udowodni, nie naruszając art. 25f, istnienie znacznego
zagrożenia bezpieczeństwa.
5. Prezes UTK w przypadku, o którym mowa w ust. 1, wydaje
zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji, nie później niż w terminie:
1) czterech miesięcy od dnia złożenia kompletnej dokumentacji, o
której mowa w ust. 2;
2) dwóch miesięcy od dnia przekazania dodatkowych analiz zagrożeń lub
wyników badań na sieci kolejowej wymaganych przez Prezesa UTK, o których mowa w
art. 23b ust. 7.
Art. 23h. W przypadku zmiany dysponenta nowy
dysponent wstępuje w prawa i obowiązki podmiotu, który uzyskał zezwolenie na
dopuszczenie do eksploatacji, z chwilą wpisania go do krajowego rejestru
pojazdów kolejowych (NVR) jako dysponenta.
Art. 23i. 1. W przypadku modernizacji
pojazdu kolejowego jest wymagane uzyskanie nowego zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji.
2. Do uzyskania zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji, o
którym mowa w ust. 1, stosuje się art. 23b.
3. Dysponent albo producent pojazdu kolejowego może złożyć do
Prezesa UTK wniosek o zgodę na odstąpienie od konieczności uzyskania nowego
zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji.
4. Prezes UTK, w drodze decyzji, wyraża zgodę, o której mowa w
ust. 3, jeżeli modernizacja nie powoduje zmian wpływających na bezpieczeństwo
transportu kolejowego lub zgodność z siecią kolejową, na której będzie
eksploatowany pojazd kolejowy.
Art. 23j. 1. Przed wydaniem zezwolenia na
dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego dysponent określa podmiot
odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu kolejowego (ECM).
2. Podmiot odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu kolejowego (ECM)
zapewnia jego utrzymanie w sposób gwarantujący bezpieczną eksploatację zgodną z
dokumentacją systemu utrzymania pojazdu kolejowego, warunkami technicznymi
eksploatacji pojazdów kolejowych, określonymi w przepisach wydanych na
podstawie art. 20 oraz w TSI.
3. Podmiot odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu kolejowego (ECM)
powinien zapewnić utrzymanie pojazdu kolejowego sam lub przy współudziale
innych podmiotów zajmujących się utrzymaniem pojazdów kolejowych, z którymi ma
zawartą umowę.
4. (110) Podmioty odpowiedzialne za utrzymanie pojazdu
kolejowego (ECM) w odniesieniu do wagonów towarowych oraz podmioty zajmujące
się utrzymaniem wagonów towarowych, wykonujące w całości albo w części co
najmniej jedną z funkcji utrzymania określoną w art. 4 ust. 1 lit. b-d rozporządzenia
(UE) nr 445/2011, podlegają certyfikacji prowadzonej przez Prezesa UTK na
zasadach i w trybie określonym w art. 4-8 tego rozporządzenia.
5. (111) Prezes UTK, w drodze decyzji, wydaje
certyfikaty, odmawia ich wydania, ogranicza zakres stosowania, zmienia,
zawiesza, cofa oraz przedłuża ważność certyfikatów, jeżeli zachodzą przesłanki
określone w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 445/2011.
6. (112) Certyfikaty wydane w innych państwach
członkowskich Unii Europejskiej podmiotom, o których mowa w ust. 4, są ważne na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zostały wydane zgodnie z
rozporządzeniem (UE) nr 445/2011.
7. Zadania podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie pojazdu
kolejowego (ECM) w przypadku pojazdów kolejowych:
1) zarejestrowanych w państwie innym niż państwo członkowskie Unii
Europejskiej i utrzymywanych zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym
państwie,
2) eksploatowanych na liniach kolejowych, na których szerokość torów
różni się od szerokości torów głównej sieci kolejowej w Rzeczypospolitej
Polskiej i w przypadku, których spełnienie warunków określonych w ust. 2,
zapewnia się w drodze umów międzynarodowych z państwami innymi niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej,
3) wpisanych do rejestru zabytków lub do inwentarza muzealiów oraz
pojazdów kolejowych wojskowych i pojazdów kolejowych specjalnych, których
przejazd wymaga uzyskania zezwolenia Prezesa UTK
- realizuje
przewoźnik kolejowy przemieszczający te wagony na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
8. Certyfikat dla podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie pojazdu
kolejowego (ECM) w odniesieniu do wagonów towarowych, o którym mowa w ust. 5,
wydaje Prezes UTK, na okres nie dłuższy niż pięć lat, przed wpisaniem pojazdu
kolejowego do krajowego rejestru pojazdów kolejowych. Informacja o pełnieniu
roli podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie pojazdu kolejowego zostaje wpisana
do autoryzacji bezpieczeństwa, wydawanej zgodnie z art. 18a, lub certyfikatu
bezpieczeństwa, wydawanego zgodnie z art. 18b.
Art. 24. 1. Warunkiem dopuszczenia
pojazdu kolejowego do eksploatacji jest świadectwo sprawności technicznej.
2. Świadectwa sprawności technicznej wydaje przewoźnik kolejowy,
a dla pojazdów kolejowych wykonujących przewozy w obrębie bocznicy kolejowej
może wydawać użytkownik bocznicy kolejowej, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Świadectwa sprawności technicznej dla pojazdów kolejowych
wykonujących przewozy technologiczne oraz dla wieloczynnościowych i ciężkich
maszyn do robót budowlanych wydaje eksploatujący te pojazdy lub zarządca.
4. Ważność świadectwa sprawności technicznej pojazdu kolejowego
ustala się na czas określony.
4a. (113) Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do
wagonów towarowych, dla których podmiot odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu
kolejowego (ECM) w odniesieniu do wagonów towarowych wydał zapewnienie
potwierdzające dopuszczenie do użytkowania lub przywrócenie do eksploatacji,
określone w art. 3 ust. 2 lit. f i g rozporządzenia (UE) nr 445/2011.
5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, tryb wydawania oraz okresy ważności świadectw sprawności
technicznej, ustalając wzór świadectwa i warunki, jakie są niezbędne do jego
uzyskania.
Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia, wykaz dokumentów, które powinny
znajdować się w pojeździe kolejowym będącym w ruchu, umożliwiających
stwierdzenie stanu technicznego pojazdu kolejowego, oraz ich wzory.
2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru pojazdów kolejowych oraz sposób
oznakowania pojazdów kolejowych, z uwzględnieniem przepisów międzynarodowych.
Rozdział 4a
Warunki zapewnienia interoperacyjności
systemu kolei na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Art. 25a. 1. (114) Przepisów niniejszego
rozdziału oraz art. 23 ust. 3-5 i art. 23a-23j nie stosuje się do:
1) sieci kolejowych, które są funkcjonalnie wyodrębnione z systemu
kolei i przeznaczone tylko na potrzeby pasażerskich przewozów lokalnych, oraz
miejskich lub podmiejskich przewoźników kolejowych prowadzących działalność
wyłącznie w obrębie tych sieci kolejowych;
2) infrastruktury kolejowej należącej do zarządców prywatnej
infrastruktury kolejowej oraz pojazdów kolejowych działających jedynie na tej
infrastrukturze na ich użytek w ramach własnej działalności w zakresie
transportu towarów;
3) infrastruktury kolejowej przewidzianej wyłącznie do użytku
lokalnego, turystycznego lub historycznego;
4) pojazdów kolejowych przewidzianych wyłącznie do użytku lokalnego
lub turystycznego, lub pojazdów historycznych nieporuszających się po sieci
kolejowej.
2. System kolei dzieli się na podsystemy:
1) (115) strukturalne:
a) infrastruktura,
b) energia,
c) sterowanie - urządzenia przytorowe,
d) sterowanie - urządzenia pokładowe,
e) tabor;
2) funkcjonalne:
a) ruch kolejowy,
b) utrzymanie,
c) aplikacje telematyczne dla przewozów pasażerskich i dla przewozów
towarowych.
3. (116) Szczegółowy zakres podsystemów, o których
mowa w ust. 2, określają TSI.
Art. 25b. (117) 1. W przypadku gdy ustawa nie stanowi inaczej, do oceny
zgodności podsystemów, akredytacji, autoryzacji i notyfikacji w tym zakresie
oraz kontroli spełniania przez podsystemy zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności
systemu kolei, stosuje się odpowiednio przepisy: art. 5 pkt 11-13 i 16, art.
14-18, art. 19 ust. 1 i 2, ust. 3 pkt 1 i 2, ust. 4-7, art. 21 ust. 3 i 4, art.
23, art. 26, art. 38-40, art. 40b-40f, art. 40h, art. 40i, art. 41, art. 41b,
art. 41c oraz art. 43a-44 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny
zgodności, z tym że ilekroć w tych przepisach jest mowa o "wprowadzeniu do
obrotu" lub "wycofaniu z obrotu", rozumie się przez to
"dopuszczenie do eksploatacji" lub "wycofanie z
eksploatacji".
2. W przypadku gdy ustawa nie stanowi inaczej, do oceny zgodności
składników interoperacyjności, akredytacji, autoryzacji i notyfikacji w tym
zakresie oraz kontroli spełniania przez składniki interoperacyjności
zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei stosuje się
przepisy: art. 4, art. 5 pkt 11-13 i 16, art. 12, art. 13a-18, art. 19 ust. 1 i
2, ust. 3 pkt 1 i 2, ust. 4-7, art. 21 ust. 3 i 4, art. 23, art. 26, art.
37-40m oraz art. 43a-45 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny
zgodności, z tym że ilekroć w tych przepisach jest mowa o "wprowadzeniu do
obrotu" lub "wycofaniu z obrotu", rozumie się przez to
"dopuszczenie do eksploatacji" lub "wycofanie z
eksploatacji".
Art. 25c. (uchylony).
Art. 25ca. 1. Podczas dokonywania oceny
zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu
kolei, podsystemy i składniki interoperacyjności poddaje się:
1) certyfikacji - przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą;
2) badaniom - przez notyfikowane laboratorium;
3) sprawdzeniu zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności
systemu kolei - przez notyfikowaną jednostkę kontrolującą.
2. Domniemywa się, że podsystemy lub składniki
interoperacyjności, dla których sporządzono dokumentację potwierdzającą
spełnienie zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei w
innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, są zgodne z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei określonymi w
obowiązujących przepisach odnoszących się do zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei, jeżeli ocena zgodności została dokonana na
podstawie TSI.
3. Oznakowanie CE umieszcza się na składniku interoperacyjności,
dla którego, po uzyskaniu certyfikatu WE zgodności lub przydatności do
stosowania składnika interoperacyjności, została wystawiona deklaracja WE
zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności tylko
wtedy, gdy obowiązek oznakowania wynika z przepisów obowiązujących na
terytorium Unii Europejskiej odnoszących się do zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei.
4. Podmioty, o których mowa w art. 25cb ust. 3 i art. 25cc ust.
8, są obowiązane przechowywać dokumentację techniczną dotyczącą podsystemu i
składnika interoperacyjności oraz przebiegu i wyników dokonanej oceny zgodności
przez cały okres eksploatacji podsystemu lub składnika interoperacyjności.
5. Dokonanie weryfikacji WE podsystemu jest obowiązkowe przed
złożeniem wniosku o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji
podsystemu w systemie kolei.
6. Po uzyskaniu zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji
podsystemu Prezes UTK, w trakcie jego eksploatacji, może sprawdzić spełnienie
wymagań bezpieczeństwa zawartych w TSI lub przepisach wydanych na podstawie
art. 25t w przypadku:
1) infrastruktury - w ramach wydawania autoryzacji bezpieczeństwa,
zgodnie z art. 18a, i kontroli spełnienia wymagań zawartych w autoryzacji
bezpieczeństwa,
2) pojazdów - w ramach wydawania certyfikatu bezpieczeństwa, zgodnie
z art. 18b, i kontroli spełnienia wymagań zawartych w certyfikacie
bezpieczeństwa
- stosując
procedury oceny i weryfikacji ustanowione w TSI lub przepisach wydanych na
podstawie art. 25t.
7. (118) Producent podsystemu albo jego upoważniony
przedstawiciel, zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, importer, wykonawca
modernizacji, inwestor albo podmiot zamawiający dołącza dokumentację związaną z
oceną zgodności do deklaracji weryfikacji WE podsystemu, którą przesyła
Prezesowi UTK oraz właściwemu organowi każdego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, które o to wystąpi.
8. Dokumentację i korespondencję związaną z oceną zgodności
przedstawianą Prezesowi UTK sporządza się w języku polskim.
Art. 25cb. 1. Notyfikowana jednostka
certyfikująca dokonuje weryfikacji WE podsystemu z zasadniczymi wymaganiami
dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei określonymi w przepisach wydanych
na podstawie art. 25ta ust. 1.
2. (119) Producent podsystemu albo jego upoważniony
przedstawiciel, zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, importer, wykonawca
modernizacji, inwestor albo podmiot zamawiający zwraca się do wybranej przez
siebie notyfikowanej jednostki certyfikującej z wnioskiem o dokonanie na
podstawie TSI weryfikacji WE podsystemu z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei.
3. (120) Producent podsystemu albo jego upoważniony
przedstawiciel, zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, importer, wykonawca
modernizacji, inwestor albo podmiot zamawiający jest obowiązany przekazać
Prezesowi UTK informację o wszczęciu procedury weryfikacji WE podsystemu z
zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei w
terminie 14 dni od dnia podpisania umowy z jednostką notyfikowaną.
4. Notyfikowana jednostka certyfikująca przeprowadza weryfikację
WE podsystemu z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu
kolei, obejmującą również interfejsy danego podsystemu z systemem, do którego
zostaje on włączony na etapie:
1) projektowania,
2) budowy,
3) końcowych prób podsystemu
- na podstawie
informacji zawartych w TSI oraz w rejestrze infrastruktury i w europejskim
rejestrze typów pojazdów dopuszczonych do eksploatacji.
5. (121) Jeżeli przewiduje to odpowiednia TSI lub na
żądanie producenta podsystemu albo jego upoważnionego przedstawiciela,
zarządcy, przewoźnika kolejowego, dysponenta, importera, wykonawcy
modernizacji, inwestora albo podmiotu zamawiającego, można podzielić podsystem
na określone części lub sprawdzić jego zgodność z zasadniczymi wymaganiami
dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei na określonych etapach procedury
weryfikacji WE. Sprawdzenia zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei można dokonać także dla określonej części
podsystemu na określonym etapie tej procedury.
5a. (122) Po przeprowadzeniu czynności, o których mowa
w ust. 5, jeżeli spełnione są zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności
systemu kolei, notyfikowana jednostka certyfikująca wydaje pośredni certyfikat
weryfikacji WE podsystemu.
5b. (123) Na podstawie pośredniego certyfikatu
weryfikacji WE podsystemu podmiot, o którym mowa w ust. 5, na rzecz którego
wystawiono ten certyfikat, wystawia pośrednią deklarację weryfikacji WE
podsystemu, do której załącza dokumentację techniczną określoną w przepisach
wydanych na podstawie art. 25ta ust. 1 pkt 4.
5c. (124) Dokumenty, o których mowa w ust. 5a i 5b,
zawierają odniesienie do właściwych TSI, których dotyczyła ocena zgodności.
6. W procedurze weryfikacji WE podsystemu notyfikowana jednostka
certyfikująca uwzględnia pośrednie certyfikaty weryfikacji WE podsystemu i
sprawdza:
1) (125) zgodność podsystemu z projektem i pośrednimi
certyfikatami weryfikacji WE podsystemu, o ile uprzednio zostały wydane;
2) (126) (uchylony);
3) (127) czy certyfikaty, o których mowa w pkt 1,
uwzględniają wymagania TSI;
4) zgodność całego podsystemu z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei określonymi w TSI oraz w przepisach wydanych
na podstawie art. 25t;
5) kompletność i poprawność deklaracji WE zgodności lub przydatności
do stosowania składnika interoperacyjności wraz z kopiami certyfikatów WE
zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności dla wszystkich
składników interoperacyjności zastosowanych w podsystemie;
6) (128) czy budowle i urządzenia ujęte w wykazie, o
którym mowa w art. 22f ust. 14 pkt 2, wchodzące w skład podsystemu, zostały
dopuszczone do eksploatacji zgodnie z przepisami ustawy;
7) (129) wszystkie elementy podsystemu nieobjęte
pośrednimi certyfikatami weryfikacji WE podsystemu;
8) (130) wyniki końcowych prób podsystemu.
7. (131) Po dokonaniu pozytywnej weryfikacji WE
podsystemu, notyfikowana jednostka certyfikująca wydaje certyfikat weryfikacji
WE podsystemu.
7a. (132) Jeżeli notyfikowana jednostka certyfikująca
nie sprawdziła w całości albo w części zgodności ze wszystkimi TSI, które mają
zastosowanie dla danego podsystemu, certyfikat weryfikacji WE podsystemu
zawiera dokładne odniesienie do TSI albo ich części, z którymi zgodność nie
została sprawdzona.
7b. (133) Na podstawie certyfikatu weryfikacji WE
podsystemu, producent podsystemu albo jego upoważniony przedstawiciel,
zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, importer, wykonawca modernizacji,
inwestor albo podmiot zamawiający wystawia deklarację weryfikacji WE
podsystemu, do której załącza dokumentację techniczną określoną w przepisach
wydanych na podstawie art. 25ta ust. 1 pkt 4.
8. Notyfikowana jednostka certyfikująca może wydać certyfikat
weryfikacji WE podsystemu dla serii podsystemów lub pewnych części tych
podsystemów tylko w przypadku, gdy zezwala na to TSI.
9. (134) (uchylony).
Art. 25cc. 1. Składniki interoperacyjności
spełniają następujące wymagania:
1) są dopuszczone do eksploatacji, w przypadku gdy umożliwiają
osiągnięcie interoperacyjności w ramach systemu kolei przy jednoczesnym
spełnianiu zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei;
2) są użytkowane na przeznaczonym dla nich obszarze użytkowania oraz
są odpowiednio zamontowane i utrzymywane;
3) posiadają deklaracje WE zgodności lub przydatności do stosowania
składnika interoperacyjności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei określonymi w TSI oraz w przepisach wydanych
na podstawie art. 25t.
2. Prezes UTK nie może:
1) zakazywać, ograniczać lub utrudniać na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej dopuszczenia do eksploatacji składników interoperacyjności tworzących
interoperacyjny system kolei, które spełniają zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności
systemu kolei;
2) wymagać kontroli, które już zostały przeprowadzone jako część
procedury oceny zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 25ta ust.
1.
3. W celu wydania deklaracji WE zgodności lub przydatności do
stosowania składnika interoperacyjności stosuje się przepisy określone w TSI.
4. Na wniosek producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela,
notyfikowana jednostka certyfikująca dokonuje oceny zgodności lub przydatności
do stosowania składnika interoperacyjności z zasadniczymi wymaganiami
dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei. Ocena ta jest dokonywana na
podstawie TSI odpowiadającej podsystemowi, do którego należy składnik.
5. Deklaracja WE zgodności lub przydatności do stosowania
składnika interoperacyjności stwierdza, że składnik interoperacyjności spełnia
zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei określone w TSI
lub specyfikacjach europejskich. W przypadku składnika interoperacyjności
będącego przedmiotem innych przepisów Unii Europejskiej obejmujących swoim
zakresem zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei dla
składników interoperacyjności, deklaracja ta spełnia również wymagania
określone w tych przepisach.
6. W przypadku gdy producent albo jego upoważniony przedstawiciel
nie wystawi deklaracji WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności, obowiązek ten spoczywa na podmiocie wprowadzającym składnik
interoperacyjności na rynek. Te same obowiązki spoczywają również na każdym
podmiocie, który łączy składniki interoperacyjności różnego pochodzenia lub
wytwarza je na swoje własne potrzeby.
7. Po dokonaniu pozytywnej oceny zgodności składnika
interoperacyjności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności
systemu kolei, notyfikowana jednostka certyfikująca wydaje certyfikat WE
zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności
producentowi albo jego upoważnionemu przedstawicielowi. Na podstawie tego
certyfikatu wystawia się deklarację WE zgodności lub przydatności do stosowania
składnika interoperacyjności.
8. Producent składnika interoperacyjności albo jego upoważniony
przedstawiciel albo podmiot wprowadzający składnik interoperacyjności na rynek
są obowiązani przekazywać Prezesowi UTK deklarację WE zgodności lub przydatności
do stosowania składnika interoperacyjności przed wprowadzeniem go do obrotu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
9. W przypadku gdy składnik interoperacyjności posiadający
deklarację WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności
nie spełnia zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei,
Prezes UTK zawiesza certyfikat WE zgodności lub przydatności do stosowania
składnika interoperacyjności oraz powiadamia o tym Komisję Europejską i inne
państwa członkowskie Unii Europejskiej.
10. W przypadku gdy składnik interoperacyjności objęty deklaracją
WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności i
wprowadzony na rynek nie spełnia zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei, Prezes UTK, w drodze decyzji:
1) ogranicza obszar jego stosowania lub
2) zakazuje jego wykorzystania, lub
3) nakazuje wycofanie go z rynku.
11. Jeżeli Prezes UTK, biorąc pod uwagę zgodność z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei, stwierdzi, w drodze
decyzji, iż deklaracja WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności została niewłaściwie sporządzona, producent albo jego
upoważniony przedstawiciel mający siedzibę na terytorium Unii Europejskiej albo
podmiot wprowadzający go na rynek jest obowiązany do doprowadzenia do zgodności
składnika interoperacyjności z TSI oraz zaprzestania naruszenia na warunkach
określonych przez Prezesa UTK.
12. W przypadku gdy naruszenie, o którym mowa w ust. 11, nie
zostało usunięte, Prezes UTK, w drodze decyzji:
1) ogranicza lub zakazuje wprowadzania danego składnika
interoperacyjności na rynek lub
2) nakazuje wycofanie go z rynku.
13. W przypadkach, o których mowa w ust. 10 i 12, Prezes UTK
powiadamia niezwłocznie Komisję Europejską o zastosowanych środkach i podaje
powody swojej decyzji, stwierdzając w szczególności, czy niezgodność ta jest
spowodowana:
1) brakiem możliwości spełnienia zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei;
2) nieprawidłowym zastosowaniem specyfikacji europejskich, jeżeli
były one zastosowane;
3) nieadekwatnością specyfikacji europejskich.
14. Procedura oceny zgodności, o której mowa w ust. 4, nie jest
przeprowadzana w przypadku części zamiennych do podsystemów dopuszczonych do
eksploatacji w dniu wejścia w życie TSI.
Art. 25d. 1. W przypadkach:
1) określonych w art. 25f lub
2) (135) sieci kolejowych albo ich części nieobjętych
obowiązkiem stosowania TSI, lub
3) (136) typów urządzeń i typów budowli, o których mowa w
art. 22f ust. 1, nieujętych we właściwej TSI jako składniki interoperacyjności,
lub
4) szczególnych i punktów otwartych dla których konieczne jest
zastosowanie przepisów technicznych niezawartych we właściwej TSI
- Prezes UTK
ustala listę właściwych krajowych specyfikacji technicznych i dokumentów
normalizacyjnych, których zastosowanie umożliwia spełnienie zasadniczych
wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei.
2. Prezes UTK aktualizuje i przekazuje ministrowi właściwemu do
spraw transportu listę, o której mowa w ust. 1:
1) przy każdej zmianie listy właściwych krajowych specyfikacji
technicznych i dokumentów normalizacyjnych lub
2) po zgłoszeniu odstępstw, o których mowa w art. 25f, lub
3) po publikacji TSI.
3. Listę, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
transportu przekazuje Komisji Europejskiej oraz na jej wniosek udostępnia pełny
tekst krajowych specyfikacji technicznych wskazanych na tej liście.
4. Minister właściwy do spraw transportu nie informuje Komisji
Europejskiej o przepisach i ograniczeniach o lokalnym charakterze. W przypadku
ich wprowadzenia informację o tych przepisach i ograniczeniach umieszcza się w
rejestrze infrastruktury.
5. Minister właściwy do spraw transportu może upoważnić Prezesa UTK
do dokonywania w jego imieniu czynności, o których mowa w ust. 3 i 4.
6. (137) W przypadkach, o których mowa w ust. 1,
weryfikacja podsystemu strukturalnego w oparciu o krajowe specyfikacje
techniczne i dokumenty normalizacyjne, jest prowadzona przez notyfikowane
jednostki certyfikujące.
7. (138) W przypadku dopuszczania do eksploatacji
podsystemów strukturalnych na sieci kolejowej albo jej części nieobjętej
obowiązkiem stosowania TSI, dopuszcza się przeprowadzanie procedur weryfikacji
WE. Krajowych specyfikacji technicznych i dokumentów normalizacyjnych, o
których mowa w ust. 1, w zakresie ujętym w TSI, nie stosuje się.
Art. 25e. 1. (139) Zarządcy i
przewoźnicy kolejowi mogą eksploatować wyłącznie podsystemy strukturalne, na
które Prezes UTK wydał zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji.
1a. (140) Podsystem strukturalny może być dopuszczony
do eksploatacji w systemie kolei na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
jeżeli:
1) jest zbudowany i zainstalowany w taki sposób, że spełnia zasadnicze
wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei oraz jest zapewniona jego
zgodność z istniejącym systemem kolei, w skład którego wchodzi;
2) składniki interoperacyjności, z których jest zbudowany, są
właściwie zainstalowane i wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem;
3) urządzenia i budowle ujęte w wykazie, o którym mowa w art. 22f
ust. 14 pkt 2, które wchodzą w jego skład, zostały dopuszczone do eksploatacji
zgodnie z przepisami ustawy.
2. Na wniosek zainteresowanego producenta podsystemu albo jego
upoważnionego przedstawiciela, zarządcy, przewoźnika kolejowego, dysponenta,
importera, inwestora albo podmiotu zamawiającego Prezes UTK wydaje zezwolenie
na dopuszczenie do eksploatacji podsystemu strukturalnego. Odmowa dopuszczenia
do eksploatacji podsystemu strukturalnego następuje w drodze decyzji.
3. (141) Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza
się:
1) deklarację weryfikacji WE podsystemu;
2) certyfikat weryfikacji WE podsystemu;
3) dokumentację przebiegu weryfikacji WE podsystemu;
4) kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie do eksploatacji
urządzeń lub budowli ujętych w wykazie, o którym mowa w art. 22f ust. 14 pkt 2,
wchodzących w skład podsystemu.
3a. (142) W przypadkach, o których mowa w art. 25d
ust. 1 pkt 2-4 oraz art. 25f ust. 5 pkt 1 i 2 i ust. 6 pkt 1, gdy w skład
podsystemu nie wchodzą składniki interoperacyjności objęte deklaracją WE
zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności,
przepisów ust. 1a pkt 2 i ust. 3 pkt 1-3 nie stosuje się.
4. Prezes UTK przed wydaniem zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji podsystemu strukturalnego sprawdza jego zgodność z TSI dotyczącymi
eksploatacji i utrzymania lub przepisami wydanymi na podstawie art. 25t.
4a. (143) Dokumentacja wymieniona w
ust. 3 pkt 3 podlega badaniu przez Prezesa UTK pod kątem kompletności.
5. Prezes UTK nie może zakazywać, ograniczać lub utrudniać
budowy, dopuszczania do eksploatacji oraz eksploatacji podsystemów
strukturalnych tworzących system kolei, które spełniają zasadnicze wymagania
dotyczące interoperacyjności systemu kolei. W szczególności nie może wymagać
kontroli, które już zostały przeprowadzone:
1) (144) jako część procedury prowadzącej do wydania
deklaracji WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności oraz deklaracji weryfikacji WE podsystemu, określonej we
właściwej TSI;
1a) (145) jako część procedury prowadzącej do wydania
świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu dla urządzeń albo budowli ujętych
w wykazie, o którym mowa w art. 22f ust. 14 pkt 2, które wchodzą w skład
podsystemu;
2) w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej w celu
sprawdzenia zgodności z takimi samymi wymaganiami, w takich samych warunkach
eksploatacji.
6. Prezes UTK może wymagać przeprowadzenia dodatkowych kontroli,
gdy stwierdzi, że podsystem strukturalny objęty deklaracją weryfikacji WE
podsystemu, której towarzyszy dokumentacja techniczna, nie jest zgodny z
przepisami wydanymi na podstawie art. 25ta ust. 1, w szczególności nie spełnia
zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei określonych w
TSI.
7. Prezes UTK informuje ministra właściwego do spraw transportu o
dodatkowych kontrolach oraz przedstawia przyczyny ich przeprowadzenia.
Informacje te minister właściwy do spraw transportu przekazuje Komisji Europejskiej.
8. Prezes UTK, składając informację, o której mowa w ust. 7,
określa, czy fakt nieosiągnięcia pełnej zgodności z przepisami wydanymi na
podstawie art. 25ta ust. 1 oraz z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei określonymi w TSI jest wynikiem:
1) nieprzestrzegania zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei zawartych w TSI albo nieprawidłowego
stosowania danej TSI;
2) nieadekwatności danej TSI.
Art. 25f. (146) 1. Producent podsystemu albo jego upoważniony przedstawiciel,
zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, importer, wykonawca modernizacji,
inwestor albo podmiot zamawiający może wystąpić do Prezesa UTK z wnioskiem o
przyznanie odstępstwa od obowiązku stosowania TSI w przypadku:
1) publikacji nowych TSI w czasie:
a) projektowania lub budowy nowego podsystemu albo
b) modernizacji lub odnowienia istniejącego podsystemu albo jego części
-będących na zaawansowanym etapie realizacji lub będących przedmiotem
zobowiązań umownych;
2) projektów dotyczących odnowienia lub modernizacji istniejącego
podsystemu - gdy skrajnia ładunkowa, szerokość toru, odstęp między osiami torów
lub system zasilania elektrotrakcyjnego tego podsystemu nie są zgodne z TSI dotyczącymi
tego podsystemu;
3) projektów dotyczących odnowienia, rozbudowy lub modernizacji
istniejącego podsystemu - gdy zastosowanie TSI podważyłoby opłacalność
ekonomiczną projektu lub spójność sieci kolejowej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
4) konieczności szybkiego przywrócenia spójności sieci kolejowej w
następstwie poważnego wypadku lub klęski żywiołowej - gdy z przyczyn
ekonomicznych lub technicznych nie jest możliwe częściowe lub pełne
zastosowanie TSI;
5) pojazdów kolejowych jadących do lub z państw innych niż państwa
członkowskie Unii Europejskiej, w których szerokość toru różni się od tej,
która jest stosowana na głównej sieci kolejowej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
2. (147) Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza
się dokumentację w formie papierowej oraz w formie dokumentu elektronicznego
zawierającą:
1) opis prac, urządzeń, budowli, pojazdów, oprogramowań i usług,
których dotyczy odstępstwo, dokładne określenie terminów realizacji
przedsięwzięcia, którego dotyczy odstępstwo, parametrów technicznych, położenia
geograficznego oraz zakresu technicznego i eksploatacyjnego oddziaływania na
system kolei;
2) odniesienie do TSI, których dotyczy wniosek o przyznanie
odstępstwa;
3) odniesienie do krajowych specyfikacji technicznych i dokumentów
normalizacyjnych określonych przez wnioskodawcę, wskazanych w przepisach
wydanych na podstawie art. 25t;
4) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dowody poświadczające
zaawansowany etap realizacji projektu;
5) uzasadnienie techniczne, ekonomiczne, handlowe, eksploatacyjne lub
administracyjne wskazujące na konieczność udzielenia odstępstwa;
6) inne dokumenty uzasadniające wniosek o przyznanie odstępstwa.
3. (148) Prezes UTK przekazuje Komisji Europejskiej
informację o planowanym odstępstwie wraz z dokumentacją, o której mowa w ust.
2, w formie papierowej oraz w formie dokumentu elektronicznego, a także opis
środków, jakie planuje podjąć w celu wspierania końcowej interoperacyjności
projektu. W przypadku nieznacznego odstępstwa opis ten nie jest wymagany.
4. Po przekazaniu informacji, o której mowa w ust. 3, Prezes UTK
zawiesza postępowanie w sprawie przyznania odstępstwa od obowiązku stosowania
TSI do czasu wydania opinii przez Komisję Europejską.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, Prezes UTK,
w drodze decyzji, może:
1) przyznać odstępstwo od obowiązku stosowania TSI po uprzednim
uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji Europejskiej, albo
2) przyznać odstępstwo od obowiązku stosowania TSI jeżeli Komisja
Europejska nie wydała opinii w terminie 6 miesięcy od dnia przekazania jej
kompletnej dokumentacji, albo
3) odmówić przyznania odstępstwa od obowiązku stosowania TSI, jeżeli
stwierdzi, że nie zachodzą okoliczności wskazane odpowiednio w ust. 1 pkt 1
albo 4.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5, Prezes
UTK, w drodze decyzji, może:
1) przyznać odstępstwo od obowiązku stosowania TSI, jeżeli Komisja
Europejska:
a) wydała pozytywną opinię, nie później niż w terminie 6 miesięcy od
dnia przekazania jej kompletnej dokumentacji, albo
b) nie wydała opinii w terminie 6 miesięcy od dnia przekazania jej
kompletnej dokumentacji, albo
2) odmówić przyznania odstępstwa od obowiązku stosowania TSI:
a) po uzyskaniu negatywnej opinii Komisji Europejskiej, wydanej nie
później niż w terminie 6 miesięcy od dnia przekazania jej kompletnej
dokumentacji, albo
b) jeżeli stwierdzi, że nie zachodzą okoliczności wskazane odpowiednio
w ust. 1 pkt 2, 3 albo 5.
7. Niezależnie od złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1,
Prezes UTK przekazuje Komisji Europejskiej, w terminie roku od dnia wejścia w
życie każdej TSI, wykaz projektów prowadzonych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i będących na zaawansowanym etapie realizacji.
Art. 25g. (149) 1. Prezes UTK prowadzi krajowy rejestr infrastruktury
(RINF) w postaci elektronicznej, zgodnie z przepisami wydanymi przez Komisję
Europejską dotyczącymi wspólnej specyfikacji rejestru infrastruktury kolejowej.
2. W krajowym rejestrze infrastruktury (RINF) gromadzi się dane
umożliwiające identyfikację bocznic kolejowych oraz określonych części
infrastruktury kolejowej wraz ze wskazaniem charakterystyki i parametrów
technicznych podsystemów strukturalnych, z których te części się składają.
3. Zarządcy i użytkownicy bocznic kolejowych są obowiązani do
przekazywania Prezesowi UTK danych dotyczących zarządzanej przez nich
infrastruktury kolejowej oraz bocznic kolejowych, które podlegają publikacji w
krajowym rejestrze infrastruktury (RINF).
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) warunki, formę i tryb przekazywania Prezesowi UTK przez zarządców
i użytkowników bocznic kolejowych danych podlegających publikacji w krajowym
rejestrze infrastruktury (RINF);
2) sposób prowadzenia krajowego rejestru infrastruktury (RINF), w
tym:
a) sposób wprowadzania danych rejestrowych, zmian danych rejestrowych
oraz ich wykreślania z krajowego rejestru infrastruktury (RINF),
b) częstotliwość aktualizacji danych rejestrowych w krajowym rejestrze
infrastruktury (RINF);
3) wzór krajowego rejestru infrastruktury (RINF), szczegółowy zakres
danych rejestrowych w nim ujętych oraz jego opis funkcjonalny i techniczny, w
tym opis formatu danych rejestrowych oraz wymagania w zakresie jego
funkcjonowania.
5. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia
się:
1) przepisy Unii Europejskiej dotyczące krajowych rejestrów
infrastruktury;
2) potrzebę zagwarantowania spójności pod względem zawartości danych
i ich formatu z rejestrami prowadzonymi przez zarządców w innych państwach
członkowskich Unii Europejskiej;
3) parametry techniczno-eksploatacyjne infrastruktury kolejowej i
bocznic kolejowych ujęte w krajowym rejestrze infrastruktury (RINF).
Art. 25ga. 1. Krajowy rejestr pojazdów
kolejowych prowadzony przez Prezesa UTK powinien zawierać w szczególności:
1) informacje o deklaracji weryfikacji WE podsystemu i oznaczenie
podmiotu, który ją wydał;
2) europejski numer pojazdu (EVN);
3) dane identyfikacyjne właściciela pojazdu kolejowego i dysponenta;
4) informacje o ograniczeniach w użytkowaniu pojazdu kolejowego;
5) oznaczenie podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie pojazdu
kolejowego (ECM);
6) odnośniki do europejskiego rejestru typów pojazdów kolejowych
prowadzonego przez Agencję.
2. Dostęp do danych z krajowego rejestru pojazdów kolejowych mają
podmioty określone w przepisach wydanych przez Komisję Europejską dotyczących
wspólnej specyfikacji krajowego rejestru pojazdów kolejowych(150), z
tym że:
1) Prezes UTK jako jednostka rejestrująca na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej - posiada nieograniczony dostęp do odczytu i
możliwość dokonywania zmian w danych rejestrowych;
2) posiadacz, przez którego rozumie się dysponenta, zgodnie z art. 4
pkt 6b - posiada dostęp do odczytu danych dotyczących pojazdów, których jest
dysponentem, oraz brak możliwości ich aktualizacji;
3) przedsiębiorstwo kolejowe, przez które rozumie się przewoźnika
kolejowego, zgodnie z art. 4 pkt 9 - posiada dostęp do odczytu danych na
podstawie numeru pojazdu kolejowego, z wyjątkiem danych dotyczących właściciela
pojazdu, oraz brak możliwości ich aktualizacji;
4) Państwowa Komisja Badania Wypadków Kolejowych i minister właściwy
do spraw transportu - posiadają nieograniczony dostęp do odczytu wszystkich
danych dotyczących pojazdów poddawanych kontroli lub audytowi oraz brak
możliwości ich aktualizacji.
3. Dysponent obowiązany jest informować Prezesa UTK o wszelkich
zmianach danych dotyczących pojazdu kolejowego zarejestrowanego w krajowym
rejestrze pojazdów kolejowych w zakresie danych objętych tym rejestrem, w tym o
zaistnieniu okoliczności powodującej konieczność wykreślenia pojazdu kolejowego
z rejestru pojazdów kolejowych.
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia krajowego rejestru pojazdów kolejowych, w tym
sposób nadawania europejskiego numeru pojazdu, wprowadzania zmian danych
rejestrowych oraz sposób wykreślania pojazdu kolejowego z tego rejestru;
2) wzór krajowego rejestru pojazdów kolejowych oraz jego opis
funkcjonalny i techniczny, w tym opis formatu danych oraz wymagania w zakresie
jego funkcjonowania;
3) wzór wniosku, o którym mowa w art. 23a ust. 1 pkt 1;
4) wzór raportu, o którym mowa w art. 23a ust. 1 pkt 2.
5. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia
się:
1) wspólne wytyczne i ustalenia Komisji Europejskiej dotyczące krajowego
rejestru pojazdów kolejowych;
2) potrzebę:
a) zagwarantowania spójności pod względem zawartości danych i ich
formatu z rejestrami innych państw członkowskich Unii Europejskiej,
b) zapewnienia należytego dostępu przedstawicieli właściwych organów i
zainteresowanych stron do danych zawartych w rejestrze,
c) ujednolicenia i usprawnienia stosowanych dotychczas procedur w tym
zakresie.
Art. 25h. 1. Prezes UTK, w drodze
decyzji, dokonuje autoryzacji jednostek ubiegających się o notyfikację, zgodnie
z ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności.
2. Prezes UTK może, w drodze decyzji, ograniczyć zakres
autoryzacji lub cofnąć autoryzację w przypadku stwierdzenia naruszenia warunków
autoryzacji, o których mowa w art. 19 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30
sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, w zależności od charakteru i
znaczenia naruszenia. Prezes UTK niezwłocznie informuje ministra właściwego do
spraw gospodarki o podjętej decyzji.
3. Prezes UTK informuje Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i
Konsumentów o ograniczeniu lub cofnięciu autoryzacji.
Art. 25i. 1. Prezes UTK zgłasza
ministrowi właściwemu do spraw gospodarki autoryzowane jednostki certyfikujące
i jednostki kontrolujące oraz autoryzowane laboratoria w celu ich notyfikowania
Komisji Europejskiej i państwom członkowskim Unii Europejskiej.
2. Zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają również
akredytowane jednostki certyfikujące i jednostki kontrolujące oraz akredytowane
laboratoria, o których mowa w art. 19 ust. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
o systemie oceny zgodności.
Art. 25j. Prezes UTK sprawuje nadzór nad
notyfikowanymi jednostkami certyfikującymi i jednostkami kontrolującymi oraz
notyfikowanymi laboratoriami w zakresie określonym w art. 19 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy
z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności.
Art. 25k. 1. Prezes UTK, biorąc pod uwagę
uwarunkowania techniczne, okresowo sprawdza podsystem dopuszczony do
eksploatacji w zakresie warunków wymienionych w art. 25e ust. 1 i zasadniczych
wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei odnoszących się do
eksploatacji i utrzymania podsystemu.
2. W przypadku modernizacji podsystemu strukturalnego objętego
zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei zarządca
albo przewoźnik kolejowy przekazuje Prezesowi UTK dokumentację opisującą projekt.
2. (151) W przypadku modernizacji
podsystemu strukturalnego zarządca albo przewoźnik kolejowy przekazuje Prezesowi
UTK dokumentację opisującą projekt wraz z oceną ryzyka dotyczącą wpływu
modernizacji na poziom bezpieczeństwa podsystemu, przeprowadzoną zgodnie z
przepisami Komisji Europejskiej dotyczącymi wspólnej metody oceny bezpieczeństwa
w zakresie wyceny i oceny ryzyka.
3. W przypadku odnowienia podsystemu strukturalnego objętego zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei zarządca albo
przewoźnik kolejowy informuje Prezesa UTK o zakresie prac.
4. Prezes UTK, w terminie nie dłuższym niż 4 miesiące, na
podstawie dokumentacji, o której mowa w ust. 2, wydaje decyzję stwierdzającą,
czy w związku z planowanym zakresem prac występują przesłanki do wydania
zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji podsystemu strukturalnego po
modernizacji, biorąc pod uwagę uwarunkowania techniczne oraz kryteria
bezpieczeństwa systemu kolei.
4. (152) Prezes UTK, biorąc pod uwagę
dokumentację i ocenę ryzyka, o których mowa w ust. 2, uwarunkowania techniczne
oraz kryteria bezpieczeństwa systemu kolei, w terminie nie dłuższym niż 4
miesiące, wydaje decyzję stwierdzającą, czy w związku z planowanym zakresem
prac niezbędne jest uzyskanie nowego zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji
dla podsystemu strukturalnego po modernizacji.
5. (153) Prezes UTK wydaje zezwolenie nakazuje uzyskanie nowego zezwolenia na
dopuszczenie do eksploatacji podsystemu strukturalnego, gdy przewidywane
prace mogą mieć wpływ dla podsystemu
strukturalnego po modernizacji, jeżeli przewidziane prace mogą negatywnie
wpłynąć na poziom bezpieczeństwa podsystemu.
6. Jeżeli jest wymagane nowe zezwolenie na dopuszczenie do
eksploatacji podsystemu oraz jeżeli TSI nie została w pełni zastosowana, Prezes
UTK przekazuje Komisji Europejskiej informacje dotyczące:
1) przyczyn niepełnego zastosowania TSI;
2) dokumentów zawierających parametry techniczne stosowane zamiast
TSI;
3) podmiotów odpowiedzialnych za przeprowadzenie procedury
weryfikacji WE podsystemu.
Art. 25l. 1. W przypadku stwierdzenia w
wyniku kontroli, że podsystem lub składnik interoperacyjności nie spełnia
zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei, opłaty
związane z badaniami ponosi podmiot, w stosunku do którego została
przeprowadzona ta kontrola.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, Prezes UTK ustala na
podstawie uzasadnionych kosztów badań, z uwzględnieniem rodzaju badanego
podsystemu lub składnika interoperacyjności oraz stopnia skomplikowania i
zakresu przeprowadzonych badań.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu
państwa.
4. W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli, że podsystem lub
składnik interoperacyjności spełnia zasadnicze wymagania dotyczące
interoperacyjności systemu kolei, opłaty związane z badaniami ponosi budżet
państwa.
5. Do opłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 25m. 1. W przypadku gdy w wyniku
kontroli Prezes UTK stwierdzi, że składnik interoperacyjności lub podsystem nie
spełnia zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei,
może, w drodze decyzji, na okres nie dłuższy niż 2 miesiące, zakazać
eksploatowania podsystemu lub składnika interoperacyjności.
2. W przypadku wszczęcia postępowania w sprawie eksploatacji
podsystemu lub składnika interoperacyjności niezgodnego z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei Prezes UTK może, w
drodze decyzji, przedłużyć zakaz, o którym mowa w ust. 1, do czasu zakończenia
postępowania.
3. W przypadku gdy Prezes UTK stwierdzi, że składnik
interoperacyjności lub podsystem spełnia zasadnicze wymagania dotyczące
interoperacyjności kolei, uchyla decyzję, o której mowa w ust. 1.
Art. 25n. 1. Stroną postępowania jest
podmiot, który podjął eksploatację podsystemu strukturalnego bez uzyskania od
Prezesa UTK zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji lub w stosunku do
którego Prezes UTK wydał zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji podsystemu
niezgodnego z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu
kolei i w stosunku do którego postępowanie zostało wszczęte.
2. Organizacja społeczna może występować z żądaniem dopuszczenia
jej do udziału w postępowaniu, tylko w przypadku gdy podmiot będący stroną
postępowania jest członkiem tej organizacji.
Art. 25o. 1. Prezes UTK jest uprawniony
do kontroli notyfikowanych jednostek certyfikujących i jednostek kontrolujących
oraz notyfikowanych laboratoriów.
2. Czynności kontrolne przeprowadza się po okazaniu legitymacji
służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Prezesa UTK, które
zawiera co najmniej:
1) wskazanie podstawy prawnej;
2) oznaczenie organu kontroli;
3) datę i miejsce wystawienia;
4) imię i nazwisko pracownika organu kontroli uprawnionego do
wykonania kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej;
5) firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą;
6) określenie zakresu przedmiotowego kontroli;
7) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia
kontroli;
8) podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego
stanowiska lub funkcji;
9) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego przedsiębiorcy.
3. Osoby upoważnione przez Prezesa UTK do dokonania kontroli są
uprawnione do:
1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu i lokalu notyfikowanej
jednostki certyfikującej i jednostki kontrolującej oraz notyfikowanego
laboratorium w dniach i godzinach ich pracy;
2) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz okazania dokumentów związanych
z działalnością objętą notyfikacją;
3) żądania udzielenia, w wyznaczonym terminie, pisemnych i ustnych
wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.
4. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego
lub osoby przez niego upoważnionej.
5. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół i
przedstawia organom kontrolowanej notyfikowanej jednostki certyfikującej i
jednostki kontrolującej oraz notyfikowanemu laboratorium.
6. Prezes UTK może upoważnić do dokonywania kontroli, o której
mowa w ust. 1, inny organ wyspecjalizowany w przeprowadzaniu kontroli
działalności objętej notyfikacją.
Art. 25p. 1. Za czynności Prezesa UTK
związane z:
1) autoryzacją jednostek certyfikujących, jednostek kontrolujących i
laboratoriów,
2) rozpatrywaniem wniosków związanych z niestosowaniem TSI, o których
mowa w art. 25f ust. 2,
3) obowiązkowymi okresowymi sprawdzeniami, o których mowa w art. 25k
ust. 1,
4) rozpatrywaniem spraw, o których mowa w art. 25k ust. 3
- pobiera się
opłaty.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, uiszcza wnioskodawca, a w
przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 - zarządca infrastruktury albo
przewoźnik kolejowy.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu
państwa.
4. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób ustalania opłat za czynności, o których mowa w ust. 1, z
uwzględnieniem uzasadnionych kosztów przeprowadzenia tych czynności.
5. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, maksymalne wysokości opłat, o których mowa w ust. 1, z
uwzględnieniem uzasadnionych kosztów.
Art. 25r. Do przedstawiania Prezesowi UTK
wszystkich niezbędnych dokumentów i materiałów oraz udzielania informacji, w
zakresie niezbędnym do ustalenia, czy podsystem spełnia zasadnicze wymagania
dotyczące interoperacyjności systemu kolei i bezpieczeństwa kolei, są
obowiązani: producent albo jego upoważniony przedstawiciel, inwestor, importer,
dysponent, zarządca, przewoźnik oraz notyfikowana jednostka certyfikująca,
notyfikowana jednostka kontrolująca i notyfikowane laboratorium.
Art. 25s. 1. Notyfikowane jednostki
certyfikujące w zakresie składników interoperacyjności i podsystemów są obowiązane
do przekazywania informacji, wraz z uzasadnieniem, o zawieszonych lub
cofniętych certyfikatach zgodności Prezesowi UTK oraz Prezesowi Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów, a także innym notyfikowanym jednostkom. Prezes
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów informuje Komisję Europejską o
zawieszonych oraz cofniętych certyfikatach. Do informacji dołącza się
uzasadnienie.
2. (154) Notyfikowane jednostki certyfikujące są obowiązane
do publikowania na swoich stronach internetowych, corocznie, w terminie do
końca pierwszego kwartału:
1) wykazu wniosków o dokonanie:
a) weryfikacji WE podsystemu oraz o dokonanie pośredniej weryfikacji WE
podsystemu,
b) oceny WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności;
2) informacji o wydanych:
a) certyfikatach weryfikacji WE podsystemu i przypadkach odmowy ich
wydania,
b) pośrednich certyfikatach weryfikacji WE podsystemu i przypadkach
odmowy ich wydania,
c) certyfikatach WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności i przypadkach odmowy ich wydania.
Art. 25t. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia, dla systemu kolei wykaz właściwych
krajowych specyfikacji technicznych i dokumentów normalizacyjnych, których
zastosowanie umożliwia spełnienie zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei, mając na uwadze wymagania niezbędne dla zapewnienia
bezpiecznego i niezakłóconego ruchu pociągów w systemie kolei i listę Prezesa
UTK, o której mowa w art. 25d ust. 1.
Art. 25ta. (155) 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, dla systemu kolei:
1) wykaz składników interoperacyjności dla podsystemów;
2) zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei
dla podsystemów i składników interoperacyjności;
3) warunki przeprowadzania weryfikacji WE podsystemu;
4) treść deklaracji weryfikacji WE podsystemu i pośredniej deklaracji
weryfikacji WE podsystemu oraz zakres dokumentacji technicznej załączanej do
tych deklaracji;
5) procedury weryfikacji pojazdów kolejowych niezgodnych z TSI oraz
treść deklaracji weryfikacji pojazdu kolejowego niezgodnego z TSI;
6) treść deklaracji WE zgodności lub przydatności do stosowania
składnika interoperacyjności;
7) wykaz parametrów pojazdu kolejowego do skontrolowania w celu
dopuszczenia do eksploatacji pojazdów kolejowych niezgodnych z TSI;
8) wykaz podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań niezbędnych
do dopuszczenia do eksploatacji pojazdów kolejowych niezgodnych z TSI.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia
się:
1) obowiązujące TSI;
2) wymagania niezbędne dla zapewnienia bezpiecznego i niezakłóconego
ruchu pojazdów kolejowych w systemie kolei;
3) konieczność zapewnienia notyfikowanej jednostce certyfikującej
wszelkich informacji, które są niezbędne do właściwego przeprowadzenia
weryfikacji WE podsystemu;
4) konieczność załączenia do deklaracji weryfikacji WE podsystemu
dokumentów zawierających charakterystykę techniczną podsystemu oraz
certyfikatów i deklaracji wytworzonych w toku procedury weryfikacji WE
podsystemu;
5) konieczność załączenia do pośredniej deklaracji weryfikacji WE
podsystemu dokumentów zawierających charakterystykę techniczną całości albo
części podsystemu na etapie projektowania lub budowy podsystemu;
6) konieczność przeprowadzenia procedur weryfikacji pojazdów
kolejowych niezgodnych z TSI w oparciu o moduły oceny zgodności;
7) konieczność wskazania w deklaracji WE zgodności lub przydatności
do stosowania składnika interoperacyjności modułów zastosowanych przy ocenie
zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności z zasadniczymi
wymaganiami;
8) konieczność przeprowadzenia badań parametrów odnoszących się do
konstrukcji pojazdu kolejowego, jego współdziałania z torem kolejowym, a także
urządzeń, systemów, układów i interfejsów niezbędnych dla zapewnienia wymaganego
poziomu bezpieczeństwa;
9) konieczność zapewnienia bezpieczeństwa przewozu osób i rzeczy.
Rozdział 4b
Czas pracy pracowników kolei wykonujących
interoperacyjne usługi transgraniczne
Art. 25u. 1. Do czasu pracy pracowników
kolei wykonujących interoperacyjne usługi transgraniczne, tj. członków obsługi pociągu
oddelegowanych do wykonywania interoperacyjnych usług transgranicznych na czas
dłuższy niż godzina dziennie, stosuje się przepisy Umowy zbiorowej zawartej
między Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) a Stowarzyszeniem
Kolei Europejskich (CER) w sprawie niektórych aspektów warunków pracy
pracowników wykonujących pracę w trasie, biorących udział w świadczeniu
interoperacyjnych usług transgranicznych, stanowiącej załącznik do dyrektywy
Rady 2005/47/WE z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie umowy między Stowarzyszeniem
Kolei Europejskich (CER) a Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) w
sprawie niektórych aspektów warunków pracy pracowników wykonujących pracę w
trasie, uczestniczących w świadczeniu interoperacyjnych usług transgranicznych
w sektorze kolejowym (Dz. Urz. UE L 195 z 27.07.2005, str. 15).
2. Przepisy Umowy zbiorowej, o której mowa w ust. 1, stosuje się
również do czasu pracy pracowników kolei wykonujących interoperacyjne usługi
transgraniczne w ramach transgranicznych przewozów pasażerskich,
transgranicznych przewozów towarowych w odległości nie większej niż 15
kilometrów od granicy oraz przewozów między granicznymi stacjami kolejowymi:
Rzepin, Tuplice, Zebrzydowice.
3. Przez transgraniczne przewozy pasażerskie, o których mowa w
ust. 2, rozumie się wojewódzkie przewozy pasażerskie, o których mowa w
przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym
realizowane w strefie transgranicznej.
4. Przepisy Umowy zbiorowej, o której mowa w ust. 1, stosuje się
również do czasu pracy pracowników kolei wykonujących interoperacyjne usługi
transgraniczne w pociągach, które zaczynają i kończą bieg na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a korzystają z infrastruktury kolejowej innego
państwa obcego, nie zatrzymując się na jego terytorium.
Art. 25w. W zakresie uregulowanym w Umowie
zbiorowej, o której mowa w art. 25u ust. 1, nie stosuje się przepisów Kodeksu
pracy, chyba że przepisy te są korzystniejsze dla pracownika.
Rozdział 5
(uchylony).
Art. 26. (uchylony).
Art. 27. (uchylony).
Art. 28. (uchylony).
Rozdział 5a
Państwowa Komisja Badania Wypadków
Kolejowych
Art. 28a. 1. Przy ministrze właściwym do
spraw transportu działa niezależna, stała Państwowa Komisja Badania Wypadków
Kolejowych, prowadząca badania poważnych wypadków, wypadków i incydentów, zwana
dalej "Komisją".
2. Komisja wykonuje swoje zadania w imieniu ministra właściwego
do spraw transportu.
3. W skład Komisji wchodzi 4 członków stałych, w tym:
przewodniczący, zastępca i sekretarz.
4. Komisja może składać się również z członków doraźnych
wyznaczanych z listy ministra właściwego do spraw transportu przez
przewodniczącego Komisji do udziału w postępowaniu.
5. W zakresie nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy do
członków stałych Komisji stosuje się przepisy Kodeksu pracy, z zastrzeżeniem
przepisów niniejszej ustawy. Z dniem powołania z członkiem Komisji zawiera się
umowę o pracę.
6. Przewodniczącego Komisji powołuje i odwołuje minister właściwy
do spraw transportu.
7. Zastępcę przewodniczącego i sekretarza powołuje i odwołuje
minister właściwy do spraw transportu, na wniosek przewodniczącego Komisji.
8. Członka Komisji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw
transportu, po zasięgnięciu opinii przewodniczącego Komisji.
9. Minister właściwy do spraw transportu może, na wniosek
uchwalony bezwzględną większością głosów przez Komisję, odwołać członka
Komisji.
10. Członkiem Komisji może zostać osoba, która:
1) jest obywatelem polskim i korzysta z pełni praw publicznych;
2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
3) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie;
4) spełnia wymagania w zakresie wykształcenia.
11. Członkostwo w Komisji wygasa z chwilą śmierci, niespełniania
wymagań określonych w ust. 10 lub przyjęcia rezygnacji złożonej ministrowi
właściwemu do spraw transportu.
12. W skład Komisji mogą wchodzić specjaliści z zakresu:
1) prowadzenia ruchu kolejowego;
2) projektowania, budowy i utrzymania linii kolejowych, węzłów i
stacji kolejowych;
3) urządzeń zabezpieczenia i sterowania ruchem kolejowym i łączności;
4) pojazdów kolejowych;
5) elektroenergetyki kolejowej;
6) przewozu koleją towarów niebezpiecznych.
13. Za specjalistów z danego zakresu uważa się osoby posiadające
wykształcenie wyższe, odpowiednie uprawnienia oraz co najmniej pięcioletnią
praktykę w danej dziedzinie.
14. Członkowie Komisji, podejmując uchwałę, o której mowa w art.
28l ust. 1, kierują się zasadą swobodnej oceny dowodów i nie są związani
poleceniem co do treści podejmowanych uchwał.
15. W skład Komisji badającej poważny wypadek, wypadek lub
incydent nie mogą wchodzić członkowie doraźni zatrudnieni w jednostkach
organizacyjnych, których infrastruktura kolejowa, pracownicy lub pojazdy
kolejowe uczestniczyli w zdarzeniu.
16. Członkom doraźnym Komisji przysługuje wynagrodzenie ustalone
w umowie cywilnoprawnej.
17. Członek Komisji nie może występować w roli biegłego sądowego
w zakresie spraw prowadzonych przez Komisję.
18. W pracach Komisji uczestniczą, w miarę potrzeb, eksperci, a
także pracownicy obsługi.
19. Ekspertom za udział w pracach Komisji oraz sporządzanie
opinii lub ekspertyzy przysługuje wynagrodzenie ustalone w umowie
cywilnoprawnej.
Art. 28b. 1. Do czasu pracy członka
stałego Komisji stosuje się przepisy Kodeksu pracy, z zastrzeżeniem przepisów
niniejszej ustawy.
2. Okres rozliczeniowy czasu pracy członków stałych Komisji nie
przekracza 1 miesiąca.
3. Rozkład czasu pracy jest ustalany na okres nie krótszy niż 2
tygodnie, a w razie zaistnienia poważnego wypadku, wypadku lub incydentu - na bieżąco.
4. W razie zaistnienia poważnego wypadku, wypadku lub incydentu
dobowy wymiar czasu pracy członka Komisji może być wydłużony do 16 godzin.
5. Okres odpoczynku po wydłużeniu czasu pracy, o którym mowa w ust.
4, nie może być krótszy niż 8 godzin, pozostały czas odpoczynku stanowiący
różnicę między liczbą przepracowanych godzin a liczbą godzin udzielonego odpoczynku
udziela się członkowi Komisji w okresie 7 dni od zakończenia pracy w
przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy.
6. W razie zaistnienia poważnego wypadku, wypadku lub incydentu
odpoczynek, o którym mowa w art. 133 Kodeksu pracy, może być udzielony w ciągu
7 dni od dnia, w którym ten odpoczynek był przewidziany.
7. Członek Komisji pozostaje poza normalnymi godzinami pracy w
gotowości do podjęcia czynności badawczych (dyżur). Za czas dyżuru pełnionego w
domu przysługuje wynagrodzenie w wysokości wynikającej z liczby godzin pozostawania
na dyżurze pomnożonej przez 30% stawki godzinowej wynikającej z wynagrodzenia
zasadniczego członka Komisji.
8. W momencie powiadomienia o konieczności przystąpienia do
czynności badawczych członek Komisji jest obowiązany do niezwłocznego podjęcia
tych czynności.
9. Czas dojazdu na miejsce zdarzenia, liczony od momentu powiadomienia
członka Komisji o konieczności przystąpienia do badania poważnego wypadku,
wypadku lub incydentu do momentu przybycia na to miejsce, a także czas powrotu
z tego miejsca do siedziby Komisji lub miejsca zamieszkania, wlicza się do
czasu pracy.
10. Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek
przewodniczącego Komisji, może oddelegować członka Komisji do wykonywania zadań
poza siedzibą Komisji. Okres oddelegowania określa przewodniczący Komisji.
11. Do członków Komisji nie stosuje się przepisu art. 1515
§ 2 zdanie drugie Kodeksu pracy.
Art. 28c. Do członków stałych Komisji stosuje
się odpowiednio przepisy art. 21-24, 26, 28 i 421 ustawy z dnia 16
września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2013 r. poz.
269).
Art. 28d. 1. Minister właściwy do spraw
transportu ujmuje w części budżetu państwa, której jest dysponentem, środki na
prowadzenie działalności Komisji i jej obsługę, w szczególności na
wynagrodzenia dla jej członków, ekspertów, pracowników obsługi oraz wyposażenie
techniczne, koszty szkolenia, koszty publikacji materiałów, a także koszty
ekspertyz.
2. Obsługę Komisji sprawują odpowiednie komórki organizacyjne
urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw transportu.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, wzór legitymacji członka Komisji, mając na uwadze dane
niezbędne do identyfikacji tych osób.
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
zarządzenia, regulamin działania Komisji oraz jej strukturę organizacyjną,
uwzględniając charakter wykonywanych przez nią zadań.
Art. 28e. 1. Komisja prowadzi
postępowanie po każdym poważnym wypadku na sieci kolejowej, z wyłączeniem
przypadków najechania pojazdu kolejowego na osoby podczas przechodzenia przez
tory.
2. Komisja może prowadzić postępowanie w odniesieniu do wypadku
lub incydentu, które w nieznacznie różniących się warunkach byłyby poważnymi
wypadkami powodującymi zaprzestanie funkcjonowania podsystemów strukturalnych
lub składników interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei.
3. Decyzję o podjęciu postępowania w sprawie wypadku lub
incydentu, o którym mowa w ust. 2, podejmuje przewodniczący Komisji, nie
później niż w ciągu tygodnia od dnia uzyskania informacji o ich zaistnieniu,
biorąc pod uwagę:
1) wagę wypadku lub incydentu;
2) czy wypadek lub incydent tworzy serię wypadków lub incydentów
odnoszących się do systemu jako całości;
3) wpływ wypadku lub incydentu na bezpieczeństwo kolei na poziomie
wspólnotowym;
4) wnioski zarządców, przewoźników kolejowych, ministra właściwego do
spraw transportu, Prezesa UTK lub państw członkowskich Unii Europejskiej.
4. W terminie tygodnia od dnia podjęcia decyzji o rozpoczęciu
postępowania Komisja informuje o tym Agencję, podając datę, czas i miejsce
zdarzenia, jak również jego rodzaj i skutki obejmujące ofiary śmiertelne, osoby
ranne i odniesione przez nie rany oraz poniesione straty materialne.
Art. 28f. 1. Zakres postępowania i
procedury ustala Komisja w zależności od wniosków, jakie zamierza uzyskać z
poważnego wypadku, wypadku lub incydentu w celu poprawy bezpieczeństwa, z
uwzględnieniem przepisów art. 28h, 28j i 28k.
2. Postępowanie jest prowadzone przez Komisję niezależnie od
postępowania sądowego i nie obejmuje ustalania winy lub odpowiedzialności.
Art. 28g. Zarządcy i przewoźnicy kolejowi są
obowiązani do natychmiastowego zgłaszania poważnych wypadków, wypadków i
incydentów Komisji.
Art. 28h. 1. W przypadku podjęcia
postępowania, o którym mowa w art. 28e ust. 1 lub ust. 2, Komisja w możliwie
najkrótszym czasie przystępuje do:
1) badania stanu istniejącego infrastruktury kolejowej, w tym
urządzeń sterowania ruchem kolejowym i sygnalizacji oraz pojazdów kolejowych;
2) zabezpieczenia dokumentacji mającej związek z poważnym wypadkiem,
wypadkiem lub incydentem;
3) zabezpieczenia danych zarejestrowanych przez urządzenia
rejestrujące w celu poddania ich badaniom lub analizom;
4) przesłuchania personelu pociągu i innych pracowników kolei
uczestniczących w poważnym wypadku, wypadku lub incydencie oraz innych świadków
lub ma dostęp do wyników przesłuchań.
2. Komisja ma prawo:
1) dostępu do protokołów oględzin i otwarcia zwłok ofiar śmiertelnych
poważnych wypadków;
2) dostępu do wszystkich informacji mających znaczenie w
postępowaniu, w tym posiadanych przez zarządcę, przewoźnika kolejowego i Urząd
Transportu Kolejowego;
3) żądania od związanych z poważnym wypadkiem, wypadkiem lub
incydentem jednostek organizacyjnych pomocy w prowadzeniu postępowania oraz
dostarczenia potrzebnych materiałów i ekspertyz.
3. Komisja powinna po przeprowadzeniu niezbędnych badań i
czynności w możliwie najkrótszym czasie umożliwić zarządcy udostępnienie
infrastruktury kolejowej dla ruchu kolejowego.
Art. 28i. W razie konieczności Komisja może
zwrócić się do podmiotów prowadzących postępowanie w sprawie poważnych
wypadków, wypadków lub incydentów w innych państwach członkowskich Unii
Europejskiej lub Agencji o przeprowadzenie ekspertyz, badań technicznych,
analiz i ocen.
Art. 28j. 1. W przypadku gdy nie ma
możliwości ustalenia, w którym państwie wydarzył się poważny wypadek, wypadek
lub incydent, lub jeżeli wydarzył się na granicy lub w jej pobliżu, Komisja
uzgadnia z właściwymi podmiotami prowadzącymi postępowanie w sprawie poważnych
wypadków, wypadków lub incydentów w innych państwach członkowskich Unii
Europejskiej, który z podmiotów prowadzi postępowanie, lub uzgadnia prowadzenie
postępowania we współpracy.
2. W przypadku prowadzenia postępowania przez Komisję podmiot, z
którym przeprowadzono uzgodnienia, o których mowa w ust. 1, ma prawo do udziału
w postępowaniu i do uzyskania jego pełnych wyników.
3. Komisja zaprasza do udziału w postępowaniu podmioty prowadzące
postępowanie w sprawie poważnych wypadków, wypadków lub incydentów z państw
członkowskich Unii Europejskiej, których przewoźnicy kolejowi uczestniczyli w
poważnym wypadku, wypadku lub incydencie.
Art. 28k. 1. Komisja prowadzi
postępowanie w sposób pozwalający na wysłuchanie uczestników, świadków i innych
zainteresowanych oraz umożliwia im dostęp do wyników postępowania.
2. O prowadzonym postępowaniu i jego postępach Komisja informuje
właściwego zarządcę i przewoźnika kolejowego, Prezesa UTK, organ prowadzący
postępowanie przygotowawcze, poszkodowanych, osoby bliskie ofiarom śmiertelnym,
właścicieli zniszczonego mienia, producentów, służby ratunkowe oraz innych
zainteresowanych, w miarę możliwości, umożliwiając im przedkładanie opinii w
sprawie postępowania i wnoszenie uwag do projektów raportów.
Art. 28l. 1. Komisja sporządza raport z
postępowania zawierający zalecenia w zakresie poprawy bezpieczeństwa oraz
zapobiegania poważnym wypadkom, wypadkom lub incydentom, przyjmując uchwałę w
tym zakresie.
2. Zalecenia w zakresie poprawy bezpieczeństwa oraz zapobiegania
poważnym wypadkom, wypadkom lub incydentom nie mogą obejmować ustalania winy
lub odpowiedzialności.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, zawartość raportu z postępowania w sprawie poważnych wypadków,
wypadków lub incydentów, mając na uwadze skutki poważnych wypadków, wypadków
lub incydentów.
4. Komisja przedkłada raport z postępowania podmiotom, o których
mowa w art. 28k ust. 2, zainteresowanym podmiotom w innych państwach
członkowskich Unii Europejskiej, jak również Agencji oraz partnerom społecznym
na ich wniosek.
5. Komisja ogłasza raport z postępowania niezwłocznie po jego
sporządzeniu, nie później jednak niż 12 miesięcy od dnia zdarzenia.
6. Komisja sporządza do dnia 30 marca roczny raport z prac
Komisji w roku poprzednim, zawierający wydane zalecenia w zakresie
bezpieczeństwa i działania podjęte zgodnie z tymi zaleceniami, oraz przesyła go
do Agencji. Roczny raport ogłaszany jest nie później niż do dnia 30 września.
7. Komisja ogłasza raporty, o których mowa w ust. 1 i 6, w drodze
obwieszczenia, w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw transportu.
8. Zalecenia, o których mowa w ust. 6, są przekazywane Prezesowi
UTK, a w uzasadnionych przypadkach innym zainteresowanym podmiotom, w tym
podmiotom w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.
9. Prezes UTK nadzoruje w ramach swoich kompetencji realizację
zaleceń powypadkowych przekazywanych przez Komisję.
10. Podmioty, których dotyczą zalecenia, corocznie przedstawiają,
w terminie do dnia 1 kwietnia, Komisji oraz Prezesowi UTK informacje o
realizacji zaleceń oraz o podjętych środkach zapobiegawczych i działaniach
zmierzających do realizacji tych zaleceń.
11. Prezes UTK przedstawia corocznie Komisji informację o
realizacji zaleceń przekazanych przez Komisję oraz o podjętych działaniach
zmierzających do realizacji tych zaleceń.
Art. 28m. 1. Postępowanie w sprawach
poważnych wypadków, wypadków lub incydentów prowadzi komisja kolejowa, z
zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku podjęcia postępowania przez Komisję komisja
kolejowa przekazuje jej prowadzenie postępowania.
3. W skład komisji kolejowych wchodzą w szczególności
przedstawiciele przewoźników kolejowych lub zarządców, których pracownicy lub
pojazdy kolejowe uczestniczyli w poważnym wypadku, wypadku lub incydencie bądź
których infrastruktura kolejowa ma związek z tym poważnym wypadkiem, wypadkiem
lub incydentem.
4. Nadzór nad postępowaniami prowadzonymi przez komisje kolejowe
sprawuje przewodniczący Komisji.
Art. 28n. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia, sposób powiadamiania o poważnych
wypadkach, wypadkach lub incydentach na liniach kolejowych, sposób powoływania
przewodniczącego komisji kolejowej oraz sposób prowadzenia postępowania i tryb
pracy komisji kolejowych, mając na uwadze konieczność ograniczenia skutków
poważnych wypadków, wypadków lub incydentów.
Art. 28o. Przepisów rozdziału 5a nie stosuje
się do zarządców, o których mowa w art. 18 ust. 2, i przewoźników kolejowych, o
których mowa w art. 18 ust. 3.
Rozdział 5b
Przewozy kolejowe o charakterze
użyteczności publicznej
Art. 28p. Umowy o świadczenie usług
publicznych zawierane są przez organizatorów publicznego transportu kolejowego
wyłącznie na podstawie i w zakresie określonym w obowiązujących planach
transportowych.
Art. 28pa. 1. Prezes UTK opiniuje projekt
planu transportowego, w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich, w terminie
21 dni od dnia jego doręczenia.
2. Organizator publicznego transportu kolejowego przekazuje
Prezesowi UTK projekt planu transportowego przed jego uchwaleniem lub wydaniem
wraz z dokumentacją stanowiącą podstawę oceny uwarunkowań, o których mowa w
art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie
zbiorowym, w zakresie określonym przez Prezesa UTK.
3. Niezajęcie stanowiska w terminie, o którym mowa w ust. 1,
uznaje się za pozytywne zaopiniowanie projektu planu transportowego.
Art. 28pb. 1. Prezes UTK opiniuje, pod
względem zgodności z planem transportowym, projekt umowy o świadczenie usług
publicznych w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich, w terminie 21 dni od
dnia jego doręczenia.
2. Organizator publicznego transportu kolejowego przekazuje do
zaopiniowania Prezesowi UTK projekt umowy, o której mowa w ust. 1, na 30 dni
przed wszczęciem postępowania o udzielenie zamówienia w trybie przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz.
907, 984 i 1047) lub wszczęciem postępowania o zawarcie umowy koncesji w trybie
przepisów ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub
usługi (Dz. U. Nr 19, poz. 101, z późn. zm.) albo przed bezpośrednim zawarciem
umowy, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o
publicznym transporcie zbiorowym.
3. Niezajęcie stanowiska w terminie, o którym mowa w ust. 1,
uznaje się za pozytywne zaopiniowanie projektu umowy o świadczenie usług
publicznych w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich.
4. Organizator publicznego transportu kolejowego przekazuje
Prezesowi UTK, potwierdzoną za zgodność z oryginałem przez tego organizatora,
kopię umowy o świadczenie usług publicznych w zakresie kolejowych przewozów
pasażerskich, w terminie 7 dni od dnia jej zawarcia.
Rozdział 5c
Otwarty dostęp dla pasażerskich przewozów
kolejowych
Art. 28q. Przewóz osób w transporcie kolejowym
niebędący przewozem o charakterze użyteczności publicznej może być wykonywany
przez przewoźnika kolejowego na podstawie decyzji o przyznaniu otwartego
dostępu.
Art. 28r. 1. Decyzję w sprawie
wykonywania przez przewoźnika kolejowego przewozów w ramach otwartego dostępu
na danej trasie wydaje, za opłatą, Prezes UTK na podstawie wniosku złożonego
przez przewoźnika kolejowego, po przeprowadzeniu analizy wpływu działalności
określonej we wniosku na warunki ekonomiczne usług świadczonych na tej samej
linii na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych.
1a. Strony umowy, o której mowa w ust. 1, są obowiązane do
dostarczenia Prezesowi UTK, na każde jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia
doręczenia żądania, dokumentów, informacji i wyliczeń niezbędnych do
przeprowadzenia analizy, o której mowa w ust. 1.
1b. Prezes UTK może odmówić wydania decyzji o przyznaniu
otwartego dostępu w przypadku stwierdzenia, że działalność określona we wniosku
przez przewoźnika kolejowego wpłynie na warunki ekonomiczne usług świadczonych
na tej samej linii na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych,
skutkując:
1) wzrostem poziomu rekompensaty wypłacanej przez organizatora
operatorowi publicznego transportu kolejowego o więcej niż 10% w stosunku do
poziomu wynikającego z umowy o świadczenie usług publicznych lub
2) zakłóceniem regularności przewozów pasażerskich, z uwzględnieniem
natężenia ruchu na linii kolejowej oraz potrzeb podróżnych.
2. Decyzja o przyznaniu otwartego dostępu jest wydawana na okres
nieprzekraczający 5 lat.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu
państwa.
Art. 28s. W decyzji o przyznaniu otwartego
dostępu określa się w szczególności:
1) przedsiębiorcę, jego siedzibę i adres;
2) linię kolejową lub linie kolejowe, na których mają być realizowane
przewozy w ramach otwartego dostępu;
3) okres, na jaki decyzja została wydana;
4) warunki oraz zakres wykorzystywania dostępu do linii kolejowej lub
linii kolejowych.
Art. 28t. 1. Prezes UTK cofa decyzję o
przyznaniu otwartego dostępu w przypadku:
1) wystąpienia rażącego naruszenia warunków określonych w decyzji;
2) zaprzestania wykonywania przewozów przez co najmniej 6 miesięcy z
przyczyn leżących po stronie przewoźnika kolejowego.
2. Decyzja o przyznaniu otwartego dostępu wygasa w przypadku:
1) cofnięcia uprawnienia do podejmowania i wykonywania działalności w
zakresie transportu kolejowego;
2) likwidacji albo ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy, któremu
decyzja została wydana;
3) upływu okresu, na jaki decyzja została wydana;
4) zrzeczenia się wykonywania przewozu przez przewoźnika, któremu decyzja
została wydana, i wydania decyzji o jej wygaśnięciu.
Art. 28u. W przypadku odwołań od decyzji, o
których mowa w art. 28r ust. 1 oraz art. 28t, przepis art. 14 ust. 5 stosuje
się odpowiednio.
Art. 28w. Prezes UTK dokonuje okresowej
kontroli działalności przewoźników kolejowych wykonujących usługę w ramach
otwartego dostępu w zakresie warunków jej wykonywania określonych w decyzji o
przyznaniu otwartego dostępu.
Art. 28x. 1. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) dokumenty i informacje, jakie należy dołączyć do wniosku o wydanie
decyzji o przyznaniu otwartego dostępu;
2) wysokość opłaty za wydanie decyzji o przyznaniu otwartego dostępu,
która nie może być wyższa niż równowartość w złotych 5.000 euro.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister
uwzględnia:
1) zakres danych i informacji niezbędnych do wydania decyzji o
przyznaniu otwartego dostępu;
2) zakres i pracochłonność czynności do przeprowadzenia analizy, o
której mowa w art. 28r ust. 1;
3) okres ważności decyzji o przyznaniu otwartego dostępu;
4) zasięg wykonywanego przewozu.
Rozdział 5d
Przewozy okazjonalne
Art. 28y. Okazjonalny przewóz na linii
kolejowej realizowany jest w granicach wolnej przepustowości infrastruktury.
Art. 28z. 1. Podmiot zainteresowany
realizowaniem przewozu okazjonalnego składa wniosek do zarządcy co najmniej na
7 dni przed planowanym przewozem.
2. Zarządca, w ramach wolnej przepustowości infrastruktury,
uwzględnia wniosek i określa szczegóły wykonania przewozu w umowie o
udostępnienie infrastruktury kolejowej.
Rozdział 6
Udostępnianie infrastruktury kolejowej i
opłaty za korzystanie z infrastruktury kolejowej
Art. 29. 1. Udostępnianie infrastruktury
kolejowej polega na przydzielaniu przewoźnikowi kolejowemu trasy pociągu na
liniach kolejowych oraz umożliwieniu mu korzystania z niezbędnej infrastruktury
kolejowej, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a. Przewoźnicy kolejowi są uprawnieni do minimalnego dostępu do infrastruktury
kolejowej oraz dostępu na sieci kolejowej do urządzeń związanych z obsługą
pociągów, a także do zapewnienia tej obsługi, określonych w części I załącznika
do ustawy.
1b. Zarządca nie może odmówić dostępu na sieci kolejowej do
urządzeń związanych z obsługą pociągów, a także do zapewnienia tej obsługi,
określonych w części I ust. 2 załącznika do ustawy, chyba że istnieją inne
podmioty udostępniające te urządzenia i zapewniające obsługę na zasadach
rynkowych.
1c. Przewoźnik kolejowy nabywa prawo do korzystania z
przydzielonych w rozkładzie jazdy tras pociągów po zawarciu umowy o
udostępnienie infrastruktury kolejowej. W zakresie pasażerskich przewozów
kolejowych zarządca zawiera umowę o udostępnienie infrastruktury z
przewoźnikiem kolejowym, który zawarł umowę o świadczenie usług publicznych,
uzyskał decyzję o przyznaniu otwartego dostępu albo uwzględniono jego wniosek
na wykonanie przewozu okazjonalnego.
1d. Przydzielenie trasy przejazdów pociągu przez zarządcę
infrastruktury w zakresie pasażerskich przewozów kolejowych możliwe jest na
podstawie:
1) umowy o świadczenie usług publicznych;
2) decyzji o przyznaniu otwartego dostępu;
3) uwzględnionego wniosku na wykonanie przewozu okazjonalnego.
1e. Prezes UTK, na pisemny wniosek zarządcy lub przewoźnika
kolejowego albo z urzędu, w drodze postanowienia, może wyznaczyć termin
zakończenia negocjacji dotyczących zawarcia umowy o udostępnienie
infrastruktury kolejowej, nie krótszy niż 14 dni, licząc od dnia doręczenia
wniosku o zawarcie umowy o udostępnienie infrastruktury kolejowej.
1f. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1e, można nałożyć
obowiązek prowadzenia negocjacji przed Prezesem UTK.
1g. Wniosek o wyznaczenie terminu zakończenia negocjacji
dotyczących zawarcia umowy o udostępnienie infrastruktury kolejowej powinien
zawierać projekt umowy o udostępnienie infrastruktury kolejowej oraz aktualne
stanowiska stron, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie
doszły do porozumienia. W przypadku wydania z urzędu postanowienia, o którym mowa
w ust. 1e, Prezes UTK nakłada na strony obowiązek dostarczenia, w terminie 5
dni roboczych, dokumentów wymienionych w zdaniu pierwszym.
1h. W przypadku odmowy podjęcia negocjacji w sprawie umowy o
udostępnienie infrastruktury kolejowej Prezes UTK, na pisemny wniosek zarządcy
lub przewoźnika kolejowego albo z urzędu, w drodze postanowienia, może nałożyć
obowiązek ich przeprowadzenia i wyznaczyć termin ich zakończenia. Przepisy ust.
1f i 1g stosuje się odpowiednio.
1i. Po bezskutecznym upływie terminu zakończenia negocjacji,
wyznaczonego w postanowieniu, o którym mowa w ust. 1e i 1h, Prezes UTK wydaje
decyzję w sprawie udostępnienia infrastruktury kolejowej, która zastępuje umowę
o udostępnienie infrastruktury kolejowej.
2. Zarządca jest obowiązany do udostępniania infrastruktury
kolejowej na podstawie wniosków składanych zgodnie z regulaminem przydzielania
tras pociągów i korzystania z przydzielonych tras pociągów przez
licencjonowanych przewoźników kolejowych, o którym mowa w art. 32, zwanym dalej
"regulaminem", z zachowaniem zasady równego ich traktowania.
3. (uchylony).
3a. W zakresie pasażerskich przewozów kolejowych zarządca w
okresie obowiązywania umowy o udostępnienie infrastruktury kolejowej albo umowy
ramowej obowiązany jest zachować parametry linii kolejowej i czas przejazdu
pociągów zgodnie z danymi przekazanymi organizatorom publicznego transportu
kolejowego w trybie art. 5b.
4. Z tytułu udostępnienia infrastruktury kolejowej jej zarządca
pobiera opłaty, o których mowa w art. 33.
5. Rozwiązanie umowy o udostępnienie infrastruktury kolejowej
wymaga zgody Prezesa UTK, udzielonej w drodze decyzji.
6. Decyzjom, o których mowa w ust. 1i oraz w ust. 5, nadaje się
rygor natychmiastowej wykonalności.
Art. 29a. 1. Przewoźnikowi kolejowemu
mającemu siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w
państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) -
stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uprawnionemu do wykonywania
działalności gospodarczej w zakresie transportu kolejowego na podstawie
przepisów obowiązujących w państwie, w którym znajduje się jego siedziba,
przysługuje prawo dostępu do infrastruktury kolejowej, w celu wykonywania
międzynarodowych przewozów kolejowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 8.
2. Dostęp do Transeuropejskiej Kolejowej Sieci Towarowej (TERFN)
przysługuje z uwzględnieniem warunków załącznika XII Traktatu o przystąpieniu
Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.
3. Przewoźnikowi kolejowemu, o którym mowa w ust. 1, przysługuje dostęp
do infrastruktury kolejowej, w celu wykonywania przewozów kolejowych rzeczy.
4. Przewoźnik kolejowy, o którym mowa w ust. 1, wykonujący
międzynarodowe przewozy osób obejmujące prawo do zapewnienia podróżnym
możliwości wsiadania i wysiadania na stacjach znajdujących się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, zamierzający złożyć wniosek o przydzielenie tras
pociągów, o którym mowa w art. 30 ust. 1, przedkłada Prezesowi UTK i zarządcy
infrastruktury kolejowej informację, której zakres określa rozporządzenie
wydane na podstawie ust. 11. Informację przedkłada się nie później niż 90 dni
przed dniem złożenia wniosku.
5. Prezes UTK niezwłocznie udostępnia informację, o której mowa w
ust. 4, przewoźnikom kolejowym korzystającym z linii kolejowej objętej wnioskiem
oraz organom zawierającym umowy o świadczenie usług publicznych na tej linii.
6. Prezes UTK na wniosek:
1) przewoźnika kolejowego lub organu zawierającego umowy o
świadczenie usług publicznych na linii kolejowej objętej wnioskiem ustala, na
podstawie przewidywanych proporcji przychodu i natężenia ruchu wynikających z
przewozu pasażerów na trasach krajowych w stosunku do przewozu pasażerów na
trasach międzynarodowych oraz długości trasy, czy większość planowanych przez
tego przewoźnika kolejowego przewozów będzie wykonywana na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej; wniosek składa się w terminie 7 dni od dnia
otrzymania informacji, o której mowa w ust. 5;
2) przewoźnika kolejowego korzystającego z linii kolejowej objętej
wnioskiem, jej zarządcy lub organu zawierającego umowy o świadczenie usług
publicznych na tej linii, przeprowadza analizę w celu ustalenia, czy planowane
połączenie międzynarodowe naruszy równowagę ekonomiczną usług wykonywanych na
podstawie umów o świadczenie usług publicznych; wniosek składa się w terminie
14 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 5.
7. Wnioski, o których mowa w ust. 6, i informacja, o której mowa
w ust. 4, powinny zawierać dokumenty i materiały umożliwiające podjęcie decyzji
przez Prezesa UTK. Prezes UTK ma prawo żądania od występującego z wnioskiem o
niezwłoczne uzupełnienie dokumentów i materiałów.
8. Prezes UTK może wydać, nie później niż w terminie 2 miesięcy
od dnia otrzymania niezbędnych dokumentów i materiałów, decyzję w sprawie
ograniczenia dostępu do infrastruktury kolejowej przewoźnika kolejowego, o
którym mowa w ust. 4, jeżeli większość planowanych przez tego przewoźnika
przewozów będzie wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jeżeli
planowane połączenie międzynarodowe naruszy równowagę ekonomiczną usług wykonywanych
na podstawie umów o świadczenie usług publicznych.
9. Decyzję, o której mowa w ust. 8, wraz z uzasadnieniem Prezes
UTK przekazuje niezwłocznie zainteresowanym stronom.
10. Od decyzji, o której mowa w ust. 8, przysługuje odwołanie do
Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu ochrony konkurencji i konsumentów, w
terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Art. 14 ust. 6 i 7 stosuje się
odpowiednio.
11. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze
rozporządzenia, określi:
1) kryteria, na podstawie których ustalane będzie czy planowany
przewóz osób jest usługą międzynarodową,
2) kryteria, na podstawie których przeprowadzona będzie analiza czy
planowane połączenie międzynarodowe narusza równowagę ekonomiczną usług
wykonywanych na podstawie umów o świadczenie usług publicznych,
3) zakres informacji, o której mowa w ust. 4,
4) zakres wniosków, o których mowa w ust. 6,
5) tryb wydawania decyzji, o której mowa w ust. 8
- mając na uwadze
obowiązujące w tym zakresie przepisy międzynarodowe, konieczność zachowania
równowagi ekonomicznej usług wykonywanych na podstawie umów o świadczenie usług
publicznych, rodzaje ograniczeń dostępu do infrastruktury kolejowej, a także
konieczność przeprowadzenia rzetelnych, obiektywnych analiz.
Art. 30. 1. Zarządca planuje trasy
pociągów w rozkładzie jazdy pociągów na podstawie wniosków przyjętych od
przewoźników kolejowych. Wniosek o przydzielenie tras pociągów powinien być
złożony co najmniej na 6 miesięcy przed dniem wejścia w życie rozkładu jazdy
pociągów.
1a. W zakresie pasażerskich przewozów kolejowych, zarządca
planuje trasy pociągów w rozkładzie jazdy pociągów na podstawie zawartych umów
o świadczenie usług publicznych lub decyzji o przyznaniu otwartego dostępu.
2. (156) Zarządca przydziela trasy pociągów
przewoźnikom kolejowym, zapewniając jak najlepsze
wykorzystanie zdolności przepustowej oraz uwzględniając:
1) pierwszeństwo przewozu osób;
2) ogłoszone plany transportowe lub zawarte umowy o świadczenie usług
publicznych;
3) obowiązek wykonywania przewozu nałożony przepisami prawa
przewozowego;
4) umowy ramowe w zakresie przewozu rzeczy.
2a. (uchylony).
2b. Zarządca przed dokonaniem przydziału tras pociągów w
rozkładzie jazdy dla przewozu osób dokonuje, w miarę potrzeby, koordynacji
połączeń z udziałem zainteresowanych przewoźników.
2c. (uchylony).
3. W przypadku rozpatrywania wniosków o równych priorytetach
zarządca powinien w drodze konsultacji z wnioskodawcami przyjąć w rozkładzie jazdy
pociągów rozwiązanie najkorzystniejsze pod względem wykorzystania zdolności
przepustowej linii kolejowej.
3. (157) (uchylony).
4. Zarządca powiadamia wnioskodawców o przydzielonej trasie nie
później niż na miesiąc przed dniem wejścia w życie rozkładu jazdy pociągów i
jednocześnie przekazuje go właścicielowi dworca lub zarządzającemu dworcem. Od
dnia powiadomienia nie można zmienić rozkładu jazdy dla przewozu osób, z
zastrzeżeniem ust. 5b, 5f i 7.
5. Rozkład jazdy pociągów jest ustalany raz w roku.
5a. Zmiana obowiązującego rozkładu jazdy pociągów następuje o
północy w drugą sobotę grudnia, z zastrzeżeniem ust. 5b.
5b. Zmiany rozkładu jazdy nieprzewidziane w trakcie jego
tworzenia są wprowadzane z inicjatywy zarządcy infrastruktury lub na wniosek
przewoźnika. Zmiana rozkładu jazdy pociągów następuje o północy w drugą sobotę
czerwca. Zarządcy mogą uzgodnić inne daty; w przypadku gdy może to naruszyć
ruch międzynarodowy, informują o tym organy krajowe właściwe w sprawie kontroli
granicznej i kontroli celnej oraz Komisję Europejską.
5c. Zarządca podaje rozkład jazdy dla przewozu osób do publicznej
wiadomości w formie ogłoszenia na swojej stronie internetowej oraz na peronach,
nie później niż w terminie 21 dni przed dniem jego wejścia w życie. Zarządca,
niezwłocznie po wprowadzeniu zmian w rozkładzie jazdy dla przewozu osób,
aktualizuje go, a informację o aktualizacji przekazuje właścicielowi dworca lub
zarządzającemu dworcem.
5d. Właściciel dworca lub zarządzający dworcem podaje rozkład
jazdy dla przewozu osób do publicznej wiadomości w formie ogłoszeń w miejscu
powszechnie dostępnym w budynku dworca, nie później niż w terminie określonym w
ust. 5c. Przepis stosuje się odpowiednio do aktualizacji rozkładu jazdy dla
przewozu osób, której dokonuje się niezwłocznie po otrzymaniu informacji od
zarządcy.
5e. Przewoźnik kolejowy podaje do publicznej wiadomości rozkład
jazdy na zasadach i w terminie określonych w:
1) art. 2 ust. 2 oraz
2) przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 2
- ustawy z dnia
15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe.
5f. Zmiany w rozkładzie jazdy dla przewozu osób wynikające z
inwestycji, remontów lub utrzymania linii kolejowych wprowadzane są nie
częściej niż raz w miesiącu.
6. Trasy pociągów są przydzielane wnioskodawcom na czas
obowiązywania rozkładu jazdy pociągów, z zastrzeżeniem ust. 7.
7. Przydział tras pociągów na okres krótszy niż czas
obowiązywania rozkładu jazdy pociągów, na które przewoźnik złożył wnioski w
innym niż określony w ust. 1 terminie, może nastąpić wyłącznie w miarę wolnej
zdolności przepustowej.
8. Zarządca dokonuje przydziału tras pociągów w rozkładzie jazdy
pociągów w ramach posiadanej zdolności przepustowej, ustalonej przy
uwzględnieniu ograniczeń wynikających z rezerwacji przez zarządcę zdolności dla
własnych przewozów technologicznych.
9. Sposób ustalania zdolności przepustowej potrzebnej dla
własnych przewozów technologicznych zarządca określa w regulaminie.
10. W przypadku naruszenia terminów i zasad określonych w ust. 1,
4, 5a, 5c-5f, zarządca, przewoźnik kolejowy oraz właściciel dworca lub
zarządzający dworcem obowiązani są niezwłocznie przekazać stosowną informację
Prezesowi UTK, wraz z wyjaśnieniem przyczyn naruszenia.
11. W przypadku zmiany rozkładu jazdy na podstawie ust. 5b lub
ust. 7, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio.
Art. 31. 1. Sposób i warunki korzystania
z tras pociągów przydzielonych w rozkładzie jazdy pociągów określa umowa, o
której mowa w art. 29 ust. 1c.
2. Umowa zawierana jest na okres obowiązywania rozkładu jazdy
pociągów, z tym że na uzasadniony wniosek przewoźnika kolejowego może być
zawarta umowa ramowa na czas dłuższy niż okres obowiązywania jednego rozkładu
jazdy pociągów, nie dłuższy niż 5 lat, która może być przedłużana na kolejne
okresy 5-letnie.
3. Zawarcie umowy ramowej na okres dłuższy niż 5 lat wymaga
szczegółowego uzasadnienia przez przewoźnika kolejowego istniejącymi,
długoterminowymi umowami handlowymi lub poniesionymi albo planowanymi
inwestycjami.
4. Umowy ramowe mogą być zawierane na okres 15 lat w wyjątkowych,
uzasadnionych przypadkach, w przypadku usług świadczonych z wykorzystaniem
infrastruktury kolejowej wymagającej długoterminowych inwestycji.
4a. Umowy ramowe zawierane na okres dłuższy niż 15 lat mogą być
zawierane jedynie w wyjątkowych przypadkach, w szczególności gdy usługi są
świadczone z wykorzystaniem infrastruktury kolejowej wymagającej
długoterminowych inwestycji na dużą skalę oraz gdy inwestycje takie objęte są
zobowiązaniami umownymi, w tym wieloletnim planem amortyzacji.
5. Postanowienia umów ramowych nie mogą uniemożliwiać korzystania
z danej linii kolejowej innym przewoźnikom kolejowym.
6. Umowa ramowa jest zatwierdzana przez Prezesa UTK.
7. Ogólne istotne postanowienia każdej umowy ramowej powinny być,
na życzenie, udostępniane wszystkim ubiegającym się o przydział tras pociągów,
z zachowaniem tajemnicy handlowej.
8. Zarządca, właściciel dworca lub zarządzający dworcem są
obowiązani do nieujawniania informacji handlowych uzyskanych od wnioskodawców,
z zastrzeżeniem art. 30 ust. 5c i 5d.
9. Korzystanie z linii kolejowej nie może naruszać zasad
bezpieczeństwa ruchu kolejowego, bezpiecznego przewozu osób i rzeczy oraz
ochrony środowiska, a także ochrony zabytków.
Art. 32. 1. Zarządca opracowuje
regulamin określający w szczególności:
1) tryb składania i rozpatrywania wniosków o przydział tras pociągów;
2) charakterystykę infrastruktury kolejowej przeznaczonej do
udostępniania przewoźnikom kolejowym oraz informacje o warunkach dostępu do
niej;
3) sposób ustalania opłat za korzystanie z infrastruktury kolejowej;
4) warunki korzystania z udostępnionej infrastruktury kolejowej;
5) zakres usług związanych z udostępnianiem infrastruktury kolejowej
i warunki ich zapewnienia;
6) sposób przewożenia materiałów sypkich zapobiegający ich pyleniu.
1a. Do regulaminu, o którym mowa w ust. 1, dołącza się link do
strony internetowej, na której jest zamieszczony rejestr infrastruktury, o
którym mowa w art. 25g ust. 1.
2. Regulamin jest ogłaszany, w sposób zwyczajowo przyjęty, nie
później niż na 4 miesiące przed upływem terminu składania wniosków o przydział
tras pociągów.
3. Wprowadzenie do regulaminu postanowień dotyczących linii
kolejowych o znaczeniu obronnym wymaga uzgodnienia z Ministrem Obrony
Narodowej.
Art. 33. 1. Zarządca określa wysokość
opłat za korzystanie przez przewoźników kolejowych z infrastruktury kolejowej.
2. Opłata podstawowa za korzystanie z infrastruktury kolejowej
ustalana jest przy uwzględnieniu kosztów, jakie bezpośrednio poniesie zarządca
jako rezultat wykonywania przez przewoźnika kolejowego przewozów pociągami.
3. Opłata za korzystanie z infrastruktury kolejowej stanowi sumę
opłaty podstawowej i opłat dodatkowych.
3a. W ramach opłaty podstawowej zarządca pobiera określoną
odrębnie opłatę za:
1) minimalny dostęp do infrastruktury kolejowej obejmujący usługi, o
których mowa w części I ust. 1 załącznika do ustawy;
2) dostęp do urządzeń związanych z obsługą pociągów obejmujący
usługi, o których mowa w części I ust. 2 załącznika do ustawy.
4. Opłata podstawowa za minimalny dostęp do infrastruktury
kolejowej jest obliczana jako iloczyn przebiegów pociągów i stawek
jednostkowych ustalonych w zależności od kategorii linii kolejowej i rodzaju
pociągu, oddzielnie dla przewozu osób i rzeczy.
4a. Zarządca może stosować minimalną stawkę jednostkową opłaty
podstawowej. Minimalną stawkę stosuje się na jednakowych zasadach wobec
wszystkich przewoźników kolejowych osób za korzystanie z infrastruktury
kolejowej związane z działalnością wykonywaną zgodnie z umową o świadczenie
usług publicznych.
4b. (uchylony).
4c. Opłata podstawowa za dostęp do urządzeń związanych z obsługą
pociągów obliczana jest jako iloczyn zamówionych usług i odpowiadających im
stawek jednostkowych ustalonych odrębnie dla rodzajów usług określonych w części
I ust. 2 załącznika do ustawy.
5. Stawka jednostkowa opłaty podstawowej za minimalny dostęp do
infrastruktury kolejowej jest określana dla przejazdu jednego pociągu na
odległość jednego kilometra.
5a. (158) (uchylony).
5b. (uchylony).
5c. Wzrost stawek jednostkowych opłaty podstawowej dla kolejowych
przewozów osób wykonywanych na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych,
w okresie obowiązywania rozkładu jazdy pociągów, o którym mowa w art. 30 ust.
5, nie może przekraczać planowanego poziomu wskaźnika inflacji przyjętego w
projekcie ustawy budżetowej na dany rok.
6. Zarządca jest obowiązany podać do publicznej wiadomości, w
sposób zwyczajowo przyjęty, odrębnie dla przewozu osób i przewozu rzeczy,
wysokości i rodzaje stawek opłaty podstawowej oraz opłat dodatkowych.
7. Stawki jednostkowe opłaty podstawowej oraz opłaty dodatkowe,
poza opłatami za korzystanie z prądu trakcyjnego, wraz z kalkulacją ich
wysokości przekazuje się Prezesowi UTK.
8. Prezes UTK w terminie 30 dni od dnia otrzymania stawek, o
których mowa w ust. 7, zatwierdza je albo odmawia ich zatwierdzenia w przypadku
stwierdzenia niezgodności z zasadami, o których mowa w ust. 2-6, art. 34 oraz
przepisami wydanymi na podstawie art. 35.
8a. (159) W przypadku odmowy zatwierdzenia stawek, o
których mowa w ust. 7, w całości albo w części:
1) obowiązują odpowiednio stawki zatwierdzone w ostatniej decyzji
Prezesa UTK dotyczącej danego zarządcy;
2) zarządca, po wprowadzeniu zmian wynikających ze stwierdzonych
niezgodności, ponownie przekazuje stawki Prezesowi UTK do zatwierdzenia;
przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio.
8b. (160) W przypadku, o którym mowa w ust. 8a, nie
stosuje się przepisów ust. 9 i 9a, a stawki jednostkowe opłaty podstawowej
ogłasza się w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji przez Prezesa UTK.
8c. (161) Stawki zatwierdzone zgodnie z ust. 8a pkt 2
obowiązują nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia ich ogłoszenia.
9. Stawki jednostkowe opłaty podstawowej ogłasza się, w sposób
zwyczajowo przyjęty, nie później niż dwa miesiące po terminie określonym w art.
32 ust. 2.
9a. Zarządca może wprowadzać zmiany stawek jednostkowych opłaty
podstawowej:
1) w każdym czasie - jeżeli zmiana dotyczy obniżenia opłat;
2) nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia ich ogłoszenia - jeżeli
zmiana dotyczy podwyższenia opłat.
10. (uchylony).
11. Opłaty dodatkowe są pobierane za świadczone przez zarządcę
usługi inne niż wymienione w części I załącznika do ustawy, które zarządca
będzie świadczył wtedy, gdy zostały wymienione w regulaminie, a ich wykonania
zażąda przewoźnik kolejowy w zgłoszonym wniosku.
12. Z opłat podstawowych za korzystanie z infrastruktury
kolejowej na liniach kolejowych o znaczeniu wyłącznie obronnym zwolnione są
wojskowe jednostki budżetowe.
Art. 34. 1. Zarządca może podwyższyć
opłatę, o której mowa w art. 33 ust. 2, jeżeli:
1) udokumentuje, że poniósł lub będzie musiał ponieść wydatki z
tytułu:
a) powiększenia niewystarczającej zdolności przepustowej określonej
linii kolejowej,
b) niekorzystnego oddziaływania ruchu pociągów na środowisko pod
warunkiem, że zwiększenie opłaty będzie porównywalne do stosowanych przez
konkurencyjne gałęzie transportu,
c) podnoszących efektywność inwestycji w zakresie rozwoju sieci
kolejowej zakończonych lub rozpoczętych w okresie nie dłuższym niż 15 lat przed
wejściem w życie ustawy;
2) podwyższenie dotyczy kolejowych międzynarodowych przewozów
towarów, jednak tylko pod warunkiem stosowania, przewidzianych w regulaminie,
niedyskryminacyjnych zasad zapewniających utrzymanie konkurencyjności kolei na
rynku przewozów międzynarodowych i nieeliminowania z tego rynku przewoźników
kolejowych, którzy wskutek zwiększenia opłaty musieliby zaniechać wykonywania
kolejowych przewozów międzynarodowych.
1a. Opłata, o której mowa w art. 33 ust. 2, może być podwyższana
z tytułu korzystania, w czasie okresów przepełnienia, z linii kolejowej lub jej
odcinka o niewystarczającej zdolności przepustowej.
1b. Przez przepełnienie, o którym mowa w ust. 1a, rozumie się popyt
na zdolność przepustową linii kolejowej lub jej odcinka, który nie może być w
pełni zaspokojony w danym okresie czasu, nawet po dokonaniu koordynacji różnych
zamówień zdolności przepustowej.
2. Zarządca może przyznawać ulgi w opłacie podstawowej. Ulgi mogą
być przyznane na czas ograniczony i na określonym odcinku infrastruktury
kolejowej:
1) w celu rozwijania nowych usług kolejowych lub
2) w celu korzystania z linii kolejowych o znacznym stopniu
niewykorzystania zdolności przepustowej, lub
3) gdy wystąpiły oszczędności kosztów w zarządzaniu infrastrukturą
kolejową zarządcy.
2a. Ulgi przyznaje się na jednakowych zasadach dla wszystkich
przewoźników kolejowych.
3. (uchylony).
4. (uchylony).
Art. 35. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki dostępu i korzystania przez przewoźników kolejowych z
infrastruktury kolejowej,
1a) sposób postępowania w przypadku niewystarczającej zdolności
przepustowej infrastruktury kolejowej, mając na uwadze w szczególności analizę
zdolności przepustowej oraz plan powiększenia tej zdolności, o których mowa w
przepisach Unii Europejskiej,
2) tryb składania i rozpatrywania wniosków, o których mowa w art. 30
ust. 1,
3) rodzaj usług, o których mowa w art. 33 ust. 11,
4) szczegółowe zasady ustalania opłat za korzystanie z infrastruktury
kolejowej, w tym opłaty podstawowej, minimalnej stawki jednostkowej,
podwyższania opłat i udzielania ulg, mając na uwadze przepis art. 33 ust. 2,
5) zakres przedmiotowy zagadnień, które w szczególności wymagają uregulowania
umową, o której mowa w art. 31,
6) sposób opracowania regulaminu, o którym mowa w art. 32, z
uwzględnieniem obowiązku przeprowadzenia konsultacji z zainteresowanymi
stronami,
7) formy współdziałania zarządców w zakresie, o którym mowa w pkt 1-3,
jeżeli zarządzana przez nich infrastruktura kolejowa umożliwia wzajemne
przekazywanie pociągów, dzięki połączeniu, o którym mowa w art. 7
- przy
zapewnieniu niedyskryminacyjnego dostępu przewoźników kolejowych do
infrastruktury kolejowej.
Art. 36. Przepisów art. 29-35 nie stosuje się
do infrastruktury kolejowej:
1) przeznaczonej wyłącznie do przewozów osób wykonywanych przez
przewoźnika kolejowego, który równocześnie zarządza tą infrastrukturą bez
udostępniania jej innym przewoźnikom;
2) przeznaczonej do użytku właściciela w celu wykonywania przewozów
rzeczy wyłącznie dla jego własnych potrzeb;
3) obejmującej linie kolejowe o szerokości torów innej niż 1435 mm.
Rozdział 7
Finansowanie transportu kolejowego
Art. 37. 1. Zarządcy i przewoźnicy
kolejowi prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w odrębnych
przepisach, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału.
2. Zarządcy wyodrębnią, w ramach prowadzonej rachunkowości:
1) (uchylony);
2) ewidencję kosztów linii kolejowych, z podziałem na koszty budowy,
utrzymania, prowadzenia ruchu pociągów i administrowania tymi liniami.
Art. 38. 1. Z budżetu państwa są
finansowane:
1) inwestycje wynikające z umów i porozumień międzynarodowych;
2) inwestycje, remonty, eksploatacja i utrzymanie linii kolejowych o
znaczeniu wyłącznie obronnym;
3) koszty przygotowania i realizacji inwestycji obejmujących linie
kolejowe o znaczeniu państwowym.
1a. Do kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, należą w
szczególności:
1) wypłaty odszkodowań, o których mowa w art. 9y ust. 1 i 2;
2) wypłaty ceny nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 9t, oraz
pozostałe koszty związane z jej nabyciem;
3) wypłaty należności oraz jednorazowych odszkodowań, o których mowa
w art. 5a ust. 2 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i
leśnych;
4) koszty wskazania lokalu zamiennego wynikające z realizacji
obowiązku, o którym mowa w art. 9w ust. 4.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, mogą być również finansowane
ze środków zarządcy i jednostek samorządu terytorialnego oraz z innych źródeł.
3. (162) Koszty utrzymania infrastruktury kolejowej, z
zastrzeżeniem ust. 1 pkt 2, są finansowane przez zarządcę, z tym że mogą być
one finansowane przez jednostki samorządu terytorialnego i z innych źródeł lub
dofinansowane z budżetu państwa.
4. Wielkość środków przeznaczonych na finansowanie zadań, o
których mowa w ust. 1, w danym roku określa ustawa budżetowa.
5. (163) Inwestycje obejmujące pozostałe linie
kolejowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, finansowane są przez zarządcę;
mogą być one dofinansowywane z budżetu państwa,
budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z innych źródeł.
6. Ze środków publicznych mogą być finansowane lub
współfinansowane wydatki w zakresie zakupu i modernizacji pojazdów kolejowych
przeznaczonych do wykonywania przewozów pasażerskich oraz wydatki na budowę
informatycznego systemu rozliczeń sprzedaży biletów na przejazd środkami
transportu publicznego różnych przewoźników, w tym biletu wspólnego.
6a. Ze środków publicznych mogą być finansowane lub
współfinansowane wydatki na budowę lub przebudowę dworców kolejowych w zakresie
bezpośrednio związanym z obsługą podróżnych.
6b. (164) Ze środków publicznych mogą
być finansowane lub współfinansowane wydatki PLK S.A. w zakresie zakupu i
modernizacji pojazdów kolejowych przeznaczonych do diagnostyki, utrzymania,
naprawy lub budowy infrastruktury kolejowej oraz do prowadzenia działań
ratowniczych.
7. Ze środków publicznych mogą być finansowane lub współfinansowane
inwestycje kolejowe, wynikające z programów rozwoju infrastruktury
transportowej, oraz zakup pojazdów kolejowych przeznaczonych do przewozu rzeczy
na podstawie jednej umowy o przewóz przy użyciu co najmniej dwóch różnych
gałęzi transportu (transport intermodalny).
8. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb, sposób i warunki finansowania, współfinansowania
inwestycji, o których mowa w ust. 6 i 7, kierując się zasadami uczciwej
konkurencji, zrównoważonego rozwoju transportu i efektywności ekonomicznej.
9. Zarządca może zaciągnąć kredyty, pożyczki lub może emitować
obligacje w kraju i za granicą, z przeznaczeniem na finansowanie prac
przygotowawczych oraz zadań inwestycyjnych realizowanych w ramach programu
wieloletniego, o którym mowa w art. 38c.
10. Na zobowiązania PLK S.A. z tytułu zaciągniętych kredytów i
pożyczek oraz wyemitowanych obligacji z przeznaczeniem na finansowanie prac
przygotowawczych oraz zadań inwestycyjnych, o których mowa w ust. 1, mogą być
udzielane przez Skarb Państwa gwarancje i poręczenia, zgodnie z przepisami
ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez
Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2012 r. poz. 657 oraz z 2013
r. poz. 198), z wyjątkiem art. 2a ust. 2 tej ustawy.
11. Gwarancje i poręczenia, o których mowa w ust. 10, są
zwolnione z opłat prowizyjnych.
Art. 38a. (165) 1. Minister właściwy do spraw transportu może dofinansować z
budżetu państwa lub z Funduszu Kolejowego:
1) koszty remontu i utrzymania infrastruktury kolejowej, jeżeli
infrastruktura ta jest udostępniana przez zarządcę na zasadach określonych w
ustawie;
2) działalność zarządcy, która nie może być sfinansowana z opłat za korzystanie
z infrastruktury kolejowej.
2. Zadania i działalność, o których mowa w ust. 1, realizowane są
na podstawie umowy zawartej, na okres nie krótszy niż 5 lat, pomiędzy ministrem
właściwym do spraw transportu a zarządcą.
3. Umowa, o której mowa w ust. 2, określa w szczególności:
1) wskazanie zadań i działalności, o których mowa w ust. 1;
2) obowiązki zarządcy;
3) wielkość dofinansowania, w tym na zmniejszenie opłat za
korzystanie z infrastruktury; umowa może określać wielkość dofinansowania na
cele, o których mowa w art. 33 ust. 5c;
4) zasady rozliczenia dofinansowania;
5) zachęty do zmniejszania kosztów udostępniania infrastruktury i
poziomu opłat za dostęp;
6) mechanizmy motywujące polegające na uwzględnieniu w kosztach
zarządcy infrastruktury nagród i premii dla załogi za właściwą realizację celów
jakościowych wskazanych w umowie oraz za optymalizację kosztów udostępniania infrastruktury
i poziomu opłat za dostęp;
7) kary za nieutrzymanie poziomu kosztów założonych w umowie.
Art. 38b. 1. W przypadku finansowania lub
dofinansowania z budżetu jednostki samorządu terytorialnego inwestycji, o
których mowa w art. 38 ust. 1 i 5, zarządca przyznaje przewoźnikom kolejowym
ulgę w opłacie podstawowej na określonych liniach kolejowych lub ich odcinkach.
2. Wartość przyznanej ulgi, o której mowa w ust. 1, nie może
przekroczyć wielkości środków finansowych przeznaczonych na finansowanie lub
dofinansowanie inwestycji określonych w ust. 1.
3. Wielkość sfinansowania lub dofinansowania inwestycji i
wysokość ulgi, o której mowa w ust. 1, określa się w umowie o realizacji zadań
inwestycyjnych zawieranej między jednostką samorządu terytorialnego a zarządcą.
4. (166) Z budżetu jednostki samorządu
terytorialnego mogą być finansowane lub dofinansowane koszty działalności zarządcy
zarządzającego infrastrukturą kolejową obejmującą linie kolejowe o zasięgu
miejskim, podmiejskim lub regionalnym.
Art. 38c. (167) 1. Inwestycje obejmujące linie kolejowe są zarządzane przez PLK S.A. są prowadzone w ramach
programu wieloletniego w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.).
2. Program wieloletni określa rzeczowy i finansowy zakres
planowanych inwestycji kolejowych, na okres nie krótszy niż 3 lata. Program
wieloletni obejmuje wszystkie inwestycje realizowane z wykorzystaniem środków
finansowych, których dysponentem jest minister właściwy do spraw transportu.
Program wieloletni zawiera w szczególności harmonogram przygotowania i
realizacji poszczególnych inwestycji z podziałem na roczne etapy oraz wskazuje
wszystkie źródła finansowania inwestycji. W programie wieloletnim wskazuje się,
czy dana inwestycja dotyczy linii kolejowej o znaczeniu państwowym oraz czy
dana inwestycja jest współfinansowana ze środków pochodzących z budżetu Unii
Europejskiej.
3. W terminie do końca maja każdego roku minister właściwy do
spraw transportu składa Radzie Ministrów sprawozdanie z wykonania programu
wieloletniego.
2. Program wieloletni ustanawia się na okres nie
krótszy niż 3 lata.
3. Program wieloletni zawiera elementy, o których
mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju
(Dz. U. z 2014 r. poz. 1649), oraz:
1) listę wszystkich inwestycji realizowanych z wykorzystaniem środków
finansowych, których dysponentem jest minister właściwy do spraw transportu,
wraz z określeniem łącznego kosztu każdej z tych inwestycji i przyporządkowaniem
jej do grupy inwestycji finansowanych z określonych źródeł;
2) zestawienie wszystkich źródeł finansowania w podziale na lata
realizacji inwestycji ujętych w programie, z wyszczególnieniem grup inwestycji
finansowanych z określonych źródeł.
4. Minister właściwy do spraw transportu
zatwierdza szczegółowy plan realizacji programu wieloletniego, zawierający
rzeczowy i finansowy zakres planowanych inwestycji, w szczególności określenie
planowanych wydatków wraz z podziałem źródeł finansowania na określone
inwestycje w poszczególnych latach realizacji tego programu. Udzielenie zapewnienia
finansowania lub dofinansowania z budżetu państwa w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, następuje na podstawie
szczegółowego planu realizacji programu wieloletniego.
5. Zatwierdzenie planu realizacji programu
wieloletniego, o którym mowa w ust. 4, następuje w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych oraz w zakresie projektów realizowanych
z udziałem środków europejskich z ministrem właściwym do spraw rozwoju
regionalnego.
6. W terminie do dnia 31 marca każdego roku
minister właściwy do spraw transportu składa Radzie Ministrów sprawozdanie z
wykonania planu realizacji programu wieloletniego za rok poprzedni.
Art. 39. (uchylony).
Art. 40. (uchylony).
Art. 40a. (uchylony).
Art. 41. (uchylony).
Art. 42. (uchylony).
Rozdział 8
Licencjonowanie transportu kolejowego
Art. 43. 1. Działalność gospodarcza
polegająca na wykonywaniu przewozów kolejowych osób lub rzeczy albo na
świadczeniu usług trakcyjnych podlega licencjonowaniu
2. Licencja jest potwierdzeniem zdolności przedsiębiorcy do
wykonywania funkcji przewoźnika kolejowego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej oraz państw, o których mowa w ust. 3.
3. Potwierdzeniem zdolności przedsiębiorcy do wykonywania funkcji
przewoźnika kolejowego są również licencje wydane przez właściwe władze innych
państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym.
4. Licencję wydaje się na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem ust.
4a.
4a. W przypadku zawieszenia lub cofnięcia licencji z powodu
niespełniania wymagań dotyczących wiarygodności finansowej, Prezes UTK może
wydać licencję tymczasową na przeprowadzenie zmian w przedsiębiorstwie, pod
warunkiem, że nie będzie to zagrażać bezpieczeństwu prowadzonej działalności.
Licencja tymczasowa jest ważna nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia jej
wydania.
5. Licencja nie uprawnia przedsiębiorcy do dostępu do
infrastruktury kolejowej.
6. (uchylony).
Art. 44. Obowiązkowi uzyskania licencji nie
podlegają przedsiębiorcy wykonujący przewozy w obrębie bocznicy kolejowej lub
stacji kolejowej.
Art. 45. 1. Organem właściwym do
udzielania, odmowy udzielania, zmiany, zawieszania lub cofnięcia licencji jest
Prezes UTK.
2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana, zawieszenie lub
cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji.
Art. 46. Prezes UTK nie może odmówić
udzielenia licencji, z zastrzeżeniem art. 51, jeżeli przedsiębiorca ubiegający
się o przyznanie licencji spełnia wymagania dotyczące:
1) dobrej reputacji;
2) wiarygodności finansowej;
3) kompetencji zawodowych;
4) dysponowania taborem kolejowym;
5) odpowiedzialności cywilnej.
Art. 47. 1. Przedsiębiorca ubiegający
się o przyznanie licencji powinien przedstawić Prezesowi UTK dokumenty potwierdzające
spełnienie wymagań określonych w ustawie.
2. Wymagania dotyczące dobrej reputacji uznaje się za spełnione,
jeżeli członkowie organu zarządzającego osoby prawnej, osoby prowadzące sprawy
spółki w spółce jawnej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, a w przypadku
innego przedsiębiorcy - osoby prowadzące działalność gospodarczą nie zostały
skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne: przeciwko
bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów,
środowisku lub prawom osób wykonujących pracę zarobkową oraz przestępstwa
skarbowe.
3. Wymagania dotyczące wiarygodności finansowej uznaje się za
spełnione, gdy przedsiębiorca jest w stanie wykazać, że jest zdolny do
wypełnienia rzeczywistych i potencjalnych zobowiązań finansowych przez okres 12
miesięcy od dnia udzielenia licencji. W tym celu ubiegający się o licencję
przedsiębiorca winien przedstawić w szczególności:
1) sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy, wraz z opinią i raportem
biegłego rewidenta z jego badania, oraz aktualną sytuację finansową w
przypadku, gdy prowadził działalność gospodarczą w ostatnim roku przed dniem złożenia
wniosku o udzielenie licencji;
2) zestawienie przepływów pieniężnych dla roku, w którym ubiega się o
licencję i planowane zestawienie przepływów dla roku kolejnego;
3) potwierdzenie stanu rachunku bankowego oraz pozostałe
zabezpieczenia majątkowe zobowiązań;
4) dane dotyczące planowanych wydatków związanych z podjęciem
licencjonowanej działalności.
4. Prezes UTK może odmówić udzielenia licencji przedsiębiorcy,
który doprowadził do znacznych zaległości publicznoprawnych.
5. Wymagania dotyczące kompetencji zawodowych uznaje się za
spełnione, gdy przedsiębiorca:
1) posiada lub zobowiąże się, że będzie posiadał organizację
zarządzania umożliwiającą sprawowanie właściwego nadzoru nad licencjonowaną
działalnością oraz nad przestrzeganiem bezpieczeństwa w transporcie kolejowym;
2) oświadczy, że zatrudni pracowników odpowiadających za
bezpieczeństwo ruchu kolejowego posiadających wymagane kwalifikacje.
6. Wymagania dotyczące dysponowania taborem kolejowym uznaje się
za spełnione, gdy przedsiębiorca:
1) dysponuje bądź zobowiąże się do dysponowania pojazdami kolejowymi,
w tym wagonami i lokomotywami kolejowymi;
2) utworzy lub zobowiąże się do utworzenia z dniem rozpoczęcia
działalności systemu utrzymania i obsługi pojazdów kolejowych.
7. Wymagania dotyczące odpowiedzialności cywilnej uznaje się za
spełnione, gdy ubiegający się o udzielenie licencji przedsiębiorca posiada
zabezpieczenie roszczeń majątkowych związanych z prowadzoną działalnością lub
zobowiąże się do dokonania ubezpieczenia działalności objętej licencją.
8. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 7, uwzględnia wymagania
określone przepisami art. 12 rozporządzenia nr 1371/2007/WE.
Art. 48. 1. Licencji udziela się na
pisemny wniosek przedsiębiorcy.
2. Wniosek o udzielenie licencji powinien zawierać:
1) nazwę przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres;
2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo ewidencji działalności
gospodarczej;
2a) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
3) imiona i nazwiska osób uprawnionych do występowania w imieniu
przedsiębiorcy;
4) określenie przedmiotu i zakresu wykonywania działalności, na którą
ma być udzielona licencja.
3. Do wniosku należy dołączyć:
1) (uchylony);
2) (uchylony);
3) (uchylony);
4) dokumenty potwierdzające posiadanie zabezpieczenia, o którym mowa
w art. 47 ust. 7;
5) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności osób, o których
mowa w art. 47 ust. 2;
6) informacje o:
a) dotychczasowej działalności przedsiębiorcy,
b) toczących się postępowaniach: upadłościowym, układowym, ugodowym lub
likwidacyjnym wobec przedsiębiorcy;
7) szczegółowe dane dotyczące:
a) typów posiadanych pojazdów kolejowych, o których mowa w art. 47 ust.
6 pkt 1,
b) kwalifikacji pracowników odpowiedzialnych za bezpieczeństwo
przewozów kolejowych oraz szczegółowe dane dotyczące szkolenia tych
pracowników.
3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, składa się pod
rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści:
"Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności
karnej za składanie fałszywych zeznań.
4. Przed podjęciem decyzji w sprawie wydania licencji organ ją
wydający może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie,
brakującej dokumentacji.
5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, tryb składania i rozpatrywania wniosków o udzielenie licencji
oraz wzory licencji, uwzględniając odpowiednio konieczność zapewnienia
sprawności prowadzonego postępowania administracyjnego oraz zakres niezbędnych
danych.
Art. 49. W licencji określa się w
szczególności:
1) numer ewidencyjny licencji;
2) organ, który udzielił licencji;
3) datę udzielenia licencji;
4) podstawę prawną udzielenia licencji;
5) przedsiębiorcę, jego siedzibę i adres;
6) rodzaj przewozów.
Art. 50. 1. Za udzielenie licencji i
licencji tymczasowej pobiera się opłatę w wysokości nie wyższej niż
równowartość w złotych 2.000 euro, ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu udzielenia
licencji.
2. Opłatę uiszcza się jednorazowo lub ratalnie.
3. Opłata jest pobierana przez Prezesa UTK i stanowi dochód
budżetu państwa.
4. Do opłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o
charakterze pieniężnym.
5. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość i sposób uiszczania opłaty, o której mowa w ust. 1, z
uwzględnieniem kosztów nie wyższych niż uzasadnione koszty udzielenia licencji
i kontroli jej wykonania.
Art. 51. Prezes UTK odmawia udzielenia
licencji, cofa licencję, zawiesza licencję lub zmienia jej zakres ze względu na
zagrożenie obronności lub bezpieczeństwo państwa albo inny ważny interes
publiczny.
Art. 51a. 1. Licencjonowany przewoźnik w
przypadku zmiany mającej wpływ na jego sytuację prawną, w szczególności w
przypadku połączenia lub przejęcia przedsiębiorcy, informuje o tym Prezesa UTK.
W tym przypadku Prezes UTK może podjąć decyzję o ponownym przedłożeniu licencji
do zatwierdzenia, jeżeli stwierdzi zagrożenie bezpieczeństwa związanego z
prowadzoną działalnością.
2. W przypadku gdy licencjonowany przewoźnik zamierza znacznie
zmienić lub rozszerzyć swoją działalność, informuje o tym Prezesa UTK, który
wzywa go do ponownego przedłożenia licencji do zatwierdzenia.
3. W przypadku gdy przedsiębiorca nie prowadził licencjonowanej
działalności przez okres 6 miesięcy lub nie podjął tej działalności w okresie 6
miesięcy od dnia wydania licencji, Prezes UTK może podjąć decyzję o ponownym
przedłożeniu licencji do zatwierdzenia albo o jej zawieszeniu. Przedsiębiorca,
ze względu na specyficzny charakter usług, jakie mają być świadczone, może
wystąpić do Prezesa UTK o przyznanie dłuższego okresu na rozpoczęcie
prowadzenia licencjonowanej działalności.
Art. 52. 1. Prezes UTK zarządza
dokonywanie okresowych kontroli przewoźnika kolejowego posiadającego licencję,
w zakresie przestrzegania warunków określonych w licencji.
1a. Prezes UTK zawiesza licencję, jeżeli przedsiębiorca:
1) nie spełnia wymagań określonych w ustawie;
2) nie wywiązał się z zobowiązań złożonych w oświadczeniach, w
określonych w nich terminach;
3) wykonujący międzynarodowe przewozy kolejowe nie przestrzega
postanowień odpowiednich umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska
jest stroną.
2. Prezes UTK cofa licencję, jeżeli przedsiębiorca:
1) został pozbawiony prawa wykonywania działalności gospodarczej
objętej licencją na podstawie prawomocnego orzeczenia sądowego;
2) wobec którego wszczęto postępowanie upadłościowe lub inne
postępowanie o podobnym charakterze nie ma faktycznych możliwości zadowalającej
restrukturyzacji finansowej;
3) nie usunął nieprawidłowości będących podstawą zawieszenia licencji
w terminach wyznaczonych przez Prezesa UTK.
3. (uchylony).
4. Jeżeli przedsiębiorca zamierza zmienić zakres licencjonowanej
działalności, składa wniosek o zmianę licencji.
5. O przyznaniu licencji, jej cofnięciu, zawieszeniu lub zmianie
Prezes UTK niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską.
6. W przypadku gdy Prezes UTK stwierdzi, że przewoźnik kolejowy
posiadający licencję wydaną przez właściwą władzę innego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o
Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym nie
spełnia wymagań dotyczących licencjonowania, o fakcie tym niezwłocznie
powiadamia właściwą władzę tego państwa.
Rozdział 9
Usytuowanie budowli, budynków, drzew i
krzewów oraz wykonywanie robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowych
Art. 53. 1. Usytuowanie budowli,
budynków, drzew i krzewów oraz wykonywanie robót ziemnych w sąsiedztwie linii
kolejowych, bocznic kolejowych i przejazdów kolejowych może mieć miejsce w
odległości niezakłócającej ich eksploatacji, działania urządzeń związanych z
prowadzeniem ruchu kolejowego, a także niepowodującej zagrożenia bezpieczeństwa
ruchu kolejowego.
2. Budowle i budynki mogą być usytuowane w odległości nie
mniejszej niż 10 m od granicy obszaru kolejowego, z tym że odległość ta od osi
skrajnego toru nie może być mniejsza niż 20 m, z zastrzeżeniem ust. 4.
3. Odległości, o których mowa w ust. 2, dla budynków
mieszkalnych, szpitali, domów opieki społecznej, obiektów
rekreacyjno-sportowych, budynków związanych z wielogodzinnym pobytem dzieci i
młodzieży powinny być zwiększone, w zależności od przeznaczenia budynku, w celu
zachowania norm dopuszczalnego hałasu w środowisku, określonych w odrębnych
przepisach.
4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do budynków i budowli
przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego i utrzymania linii kolejowej
oraz do obsługi przewozu osób i rzeczy.
Art. 54. Minister właściwy do spraw
transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
wymagania w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i
krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w
sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon
odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych, biorąc pod uwagę zapewnienie
bezpieczeństwa ruchu kolejowego.
Art. 55. 1. Zarządca ma prawo na
sąsiadujących z linią kolejową gruntach, za odszkodowaniem:
1) ustawiać zasłony odśnieżne;
2) zakładać żywopłoty;
3) urządzać i utrzymywać pasy przeciwpożarowe.
2. Ustalenie odszkodowania za ustawianie zasłon odśnieżnych,
zakładanie żywopłotów, urządzanie i utrzymywanie pasów przeciwpożarowych
następuje w drodze umowy stron.
3. Jeżeli posadzenie drzew lub krzewów, powodujące potrzebę
urządzenia pasów przeciwpożarowych, nastąpiło po wybudowaniu linii kolejowej,
koszty związane z urządzeniem i utrzymaniem tych pasów obciążają właścicieli
gruntów.
Art. 56. 1. W razie potrzeby usunięcia
drzew lub krzewów utrudniających widoczność sygnałów i pociągów lub eksploatację
urządzeń kolejowych albo powodujących zaspy śnieżne, starosta, na wniosek
zarządcy, wydaje decyzję o usunięciu drzew lub krzewów. Decyzję wykonuje
zarządca.
2. Ustalenie odszkodowania za drzewa i krzewy oraz za ich
usunięcie następuje w drodze umowy stron.
3. Odszkodowania, o których mowa w ust. 2 i art. 55 ust. 1,
ustala, w przypadku braku umowy stron, starosta, z zastosowaniem zasad
przewidzianych przy wywłaszczaniu nieruchomości.
4. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli:
1) posadzenie drzew lub krzewów nastąpiło po wybudowaniu linii
kolejowej z naruszeniem przepisów ustawy;
2) drzewa lub krzewy przy skrzyżowaniach z drogami w poziomie szyn
utrudniają użytkownikom tych dróg dostrzeżenie nadjeżdżającego pociągu lub
sygnałów dla nich przeznaczonych.
Art. 57. 1. W przypadkach szczególnie
uzasadnionych dopuszcza się odstępstwo od warunków usytuowania budynków i
budowli określonych w art. 53 oraz wykonywania robót ziemnych określonych na
podstawie art. 54. Odstępstwo nie może powodować zagrożenia życia ludzi lub
bezpieczeństwa mienia oraz bezpieczeństwa i prawidłowego ruchu kolejowego, a
także nie może zakłócać działania urządzeń służących do prowadzenia tego ruchu.
2. Właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej, w
rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, udziela bądź odmawia zgody na
odstępstwo po uzyskaniu opinii właściwego zarządcy.
Rozdział 10
Ochrona porządku na obszarze kolejowym
Art. 58. 1. Wstęp na obszar kolejowy
jest dozwolony tylko w miejscach wyznaczonych przez zarządcę.
2. Poza miejscami, o których mowa w ust. 1, wstęp na obszar
kolejowy mają osoby posiadające upoważnienie właściwego zarządcy lub właściwego
przewoźnika kolejowego oraz osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów.
3. Zarządcy i przewoźnicy kolejowi obowiązani są do zapewnienia
ładu i porządku na obszarze kolejowym oraz w pociągach i innych pojazdach
kolejowych.
Art. 59. 1. Zarządca lub kilku zarządców
wspólnie w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw transportu wydaną w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych tworzą straż ochrony
kolei, działającą na zasadach określonych w niniejszym rozdziale, oraz powołują
komendanta straży ochrony kolei.
2. Zgodę, o której mowa w ust. 1, wydaje się w drodze decyzji.
3. Koszty związane z funkcjonowaniem straży ochrony kolei
pokrywane są przez zarządcę lub zarządców.
4. Funkcjonariuszem straży ochrony kolei może być osoba, która:
1) posiada obywatelstwo polskie;
2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
3) posiada co najmniej wykształcenie średnie;
4) ma uregulowany stosunek do służby wojskowej;
5) cieszy się nienaganną opinią;
6) posiada zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach
uzbrojonych;
7) nie była karana za przestępstwa umyślne.
5. Dopuszczenie funkcjonariusza straży ochrony kolei do
wykonywania zadań z użyciem broni palnej następuje na wniosek komendanta straży
ochrony kolei, w drodze decyzji, wydanej przez właściwy organ Policji.
6. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres działania oraz sposób organizacji straży
ochrony kolei,
2) (uchylony),
3) szczegółowe warunki, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze
straży ochrony kolei, zasady oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby
oraz tryb i jednostki uprawnione do orzekania o tej zdolności
- biorąc pod
uwagę zadania oraz zasady działania straży ochrony kolei.
7. (uchylony).
8. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia,
przepisy porządkowe obowiązujące na obszarze kolejowym, w pociągach i innych
pojazdach kolejowych, uwzględniając warunki i wymagania funkcjonowania
transportu kolejowego.
Art. 60. 1. Do zadań straży ochrony
kolei należy:
1) kontrola przestrzegania przepisów porządkowych na obszarze
kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych;
2) ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia na obszarze kolejowym, w
pociągach i innych pojazdach kolejowych.
2. Wykonując swoje zadania, funkcjonariusz straży ochrony kolei
ma prawo do:
1) legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub
wykroczenia, jak również świadków przestępstwa lub wykroczenia, w celu
ustalenia ich tożsamości;
2) ujęcia, w celu niezwłocznego doprowadzenia do najbliższej
jednostki Policji, osób, w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba
podjęcia czynności wykraczających poza uprawnienia straży ochrony kolei;
3) zatrzymywania i kontroli pojazdu drogowego poruszającego się na
obszarze kolejowym i przyległym pasie gruntu w przypadku uzasadnionego
podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przy użyciu tego pojazdu;
4) nakładania grzywien, w drodze mandatu karnego, na zasadach
określonych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia;
5) przeprowadzania czynności wyjaśniających, występowania do sądu z
wnioskiem o ukaranie, oskarżania przed sądem i wnoszenia środków odwoławczych w
trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.
6) (uchylony).
3. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1-6, 8-10 i 12-14
ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
(Dz. U. poz. 628 i 1165), funkcjonariusz straży ochrony kolei może użyć środków
przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a,
pkt 7, 9, pkt 12 lit. a i pkt 13 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
4. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a-c i e, pkt
2 i pkt 3 lit. a oraz w art. 47 pkt 3, 5 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o
środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusz straży ochrony
kolei może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
5. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni
palnej oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach
określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego
i broni palnej.
6. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 2 pkt
1-3 i ust. 3, przysługuje zażalenie do miejscowo właściwego prokuratora w
trybie przepisów Kodeksu postępowania karnego.
7. Do wykonywania przez funkcjonariusza straży ochrony kolei
czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy
o Policji.
8. Do wykonywania przez funkcjonariusza straży ochrony kolei
czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 6 oraz w ust. 4-7, stosuje się
odpowiednio przepisy o Policji.
Art. 61. 1. Minister właściwy do spraw
transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, może
cofnąć decyzję, o której mowa w art. 59 ust. 2, w przypadku naruszenia
przepisów art. 60.
2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych, może, w drodze decyzji, o której mowa w art.
59 ust. 2, ograniczyć zakres działania i uprawnień straży ochrony kolei.
Art. 62. 1. Straż ochrony kolei
zobowiązana jest do współdziałania z Policją, Strażą Graniczną, Żandarmerią Wojskową,
organami kontroli skarbowej i Inspekcją Transportu Drogowego.
2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe formy współdziałania straży ochrony kolei z Policją, Strażą
Graniczną i Inspekcją Transportu Drogowego, uwzględniając w szczególności:
sprawy wymagające współdziałania, sposób wymiany informacji dotyczących spraw
wymagających współdziałania, zasady koordynacji wspólnych przedsięwzięć.
3. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, formy
współdziałania straży ochrony kolei z Żandarmerią Wojskową, uwzględniając w
szczególności: sprawy wymagające współdziałania, sposób wymiany informacji
dotyczących spraw wymagających współdziałania, zasady koordynacji wspólnych
przedsięwzięć.
4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia,
formy współdziałania straży ochrony kolei z organami kontroli skarbowej,
uwzględniając w szczególności: sprawy wymagające współdziałania, sposób wymiany
informacji dotyczących spraw wymagających współdziałania, zasady koordynacji
wspólnych przedsięwzięć.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia,
przypadki, w których funkcjonariusze straży ochrony kolei mogą wykonywać swoje
zadania poza obszarem kolejowym, uwzględniając w szczególności zakres
wykonywanych zadań, o których mowa w niniejszej ustawie.
6. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
rodzaj i sposoby ewidencjonowania, przechowywania w straży ochrony kolei broni,
amunicji i środków przymusu bezpośredniego, z uwzględnieniem specyfiki
działania straży ochrony kolei oraz sposobów uniemożliwienia dostępu do tej
broni, amunicji i tych środków osobom trzecim.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i warunki uznawania pojazdów straży ochrony kolei za
pojazdy uprzywilejowane.
8. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, wzór umundurowania, legitymacji, dystynkcji i znaków
identyfikacyjnych funkcjonariuszy straży ochrony kolei, a także normy
przydziału, warunki i sposób ich noszenia.
Art. 63. Przy wykonywaniu czynności
służbowych funkcjonariusz straży ochrony kolei korzysta z ochrony prawnej
przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.
Art. 64. Funkcjonariusz straży ochrony kolei
nie może bez zezwolenia komendanta straży ochrony kolei podejmować innego
zajęcia zarobkowego.
Rozdział 11
Przepisy karne
Art. 65. 1. Kto prowadzi pojazd kolejowy
lub wykonuje pracę na stanowisku bezpośrednio związanym z prowadzeniem i
bezpieczeństwem ruchu kolejowego, nie posiadając wymaganych do tego
kwalifikacji, lub dopuszcza do wykonywania czynności związanych z prowadzeniem
i bezpieczeństwem ruchu kolejowego osobę, która takich kwalifikacji nie
posiada, podlega karze grzywny.
1a. Kto uchyla się od złożenia oświadczenia, o którym mowa w art.
22ca ust. 1, albo zawiera w nim informacje niezgodne ze stanem faktycznym,
podlega karze grzywny.
2. Kto eksploatuje pojazd kolejowy bez ważnego świadectwa
sprawności technicznej, o którym mowa w art. 24, podlega karze grzywny.
3. Kto wykracza przeciwko nakazom lub zakazom zawartym w
przepisach porządkowych obowiązujących na obszarze kolejowym oraz w pociągach i
innych pojazdach kolejowych wydanych na podstawie art. 59 ust. 8, podlega karze
grzywny.
4. Orzekanie w sprawach o czyny określone w ust. 1-3 następuje w
trybie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Rozdział 12
Kary pieniężne
Art. 66. 1. Karze pieniężnej podlega:
1) zarządca, który:
a) wbrew obowiązkowi nie opracował lub nie opublikował cennika stawek
opłaty podstawowej oraz opłat dodatkowych lub stosuje opłaty za udostępnienie
infrastruktury kolejowej naliczone niezgodnie z zasadami określonymi w art. 33,
b) zarządzając infrastrukturą kolejową, nie zapewnia przedsiębiorcom
wykonującym przewozy kolejowe równego dostępu do infrastruktury kolejowej,
c) wbrew obowiązkowi nie opracował regulaminu lub nie opublikował go w terminie
przewidzianym ustawą oraz nie określił w regulaminie wszystkich wymagań, o
których mowa w art. 32,
d) nie przedstawi organizatorowi publicznego transportu kolejowego
informacji, o których mowa w art. 5b,
e) wbrew ustawowym przesłankom wyraził zgodę na realizowanie przejazdu
okazjonalnego,
f) nie zachowuje parametrów linii kolejowej i czasu przejazdu
pociągów, o których mowa w art. 29 ust. 3a,
g) narusza terminy lub zasady dotyczące planowania tras pociągów,
określone w art. 30 ust. 1,
h) przydziela trasy pociągów na podstawie art. 30 ust. 7, pomimo braku
wolnej zdolności przepustowej,
i) nie powiadamia przewoźników kolejowych, którzy złożyli wnioski o
przydzielenie tras pociągów, o przydzielonej trasie w terminie, o którym mowa w
art. 30 ust. 4,
j) nie dokonuje zmiany obowiązującego rozkładu jazdy pociągów w
terminie, o którym mowa w art. 30 ust. 5a, albo
k) nie informuje właściwych w sprawie kontroli granicznej i kontroli
celnej organów krajowych oraz Komisji Europejskiej o uzgodnieniu dat zmian rozkładu
jazdy, które mogą naruszyć ruch międzynarodowy, o których mowa w art. 30 ust.
5b;
1a) przewoźnik kolejowy, który narusza termin składania wniosku o
przydzielenie tras pociągów, określony w art. 30 ust. 1;
2) zarządca lub przewoźnik kolejowy, który:
a) nie udzielił informacji, o których mowa w art. 13 ust. 7a,
b) nieterminowo przedkłada Prezesowi UTK raporty w sprawie
bezpieczeństwa, o których mowa w art. 17a ust. 4,
c) nie zgłosił Komisji wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 28g, o
zaistniałym poważnym wypadku lub incydencie,
d) utrudnia pracę Komisji;
3) zarządca, przewoźnik kolejowy lub użytkownik bocznicy kolejowej,
który:
a) prowadzi działalność bez dokumentu uprawniającego, o którym mowa w
art. 18,
b) uniemożliwia szkolenie lub dostęp do zaplecza szkoleniowego
pracownikom innego przewoźnika kolejowego, zarządcy lub użytkownika bocznicy
kolejowej;
3a) zarządca, przewoźnik kolejowy, użytkownik bocznicy kolejowej lub
przedsiębiorca wykonujący przewozy w obrębie bocznicy kolejowej, którzy nie
przekazali w terminie Prezesowi UTK oświadczeń, o których mowa w art. 22ca ust.
1 pkt 1;
3b) przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą polegającą na
świadczeniu usług trakcyjnych, bez dokumentów uprawniających, o których mowa w
art. 18 i art. 43;
4) przewoźnik kolejowy, zarządca infrastruktury kolejowej, właściciel
dworca kolejowego bądź zarządzający dworcem, sprzedawca biletów, operator
turystyczny, który nie przestrzega lub narusza przepisy art. 4, art. 5, art. 8
ust. 1, art. 9, art. 11, art. 12, art. 16, art. 19, art. 20 ust. 1, art. 21
ust. 2, art. 22, art. 23, art. 24, art. 26, art. 27, art. 28 i art. 29 rozporządzenia
nr 1371/2007/WE;
5) zarządca, przewoźnik kolejowy lub właściciel dworca albo
zarządzający dworcem, który:
a) nie podaje rozkładu jazdy dla przewozu osób lub jego zmiany do
publicznej wiadomości w terminie i na zasadach, o których mowa w art. 30 ust.
5c-5f,
b) naruszył zakaz stosowania bezprawnych praktyk naruszających zbiorowe
interesy pasażerów w transporcie kolejowym, o którym mowa w art. 14b ust. 1,
albo
c) utrudnia Prezesowi UTK wykonywanie czynności, o których mowa w art.
15;
6) dysponent, który nie poinformował Prezesa UTK o wszelkich zmianach
danych dotyczących pojazdu kolejowego zarejestrowanego w krajowym rejestrze
pojazdów kolejowych w zakresie danych objętych tym rejestrem, w tym o zaistnieniu
okoliczności powodującej konieczność wykreślenia pojazdu kolejowego z
prowadzonego przez siebie rejestru pojazdów kolejowych.
2. Za naruszanie przez przedsiębiorcę każdego z przepisów ust. 1
Prezes UTK nakłada, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości do 2% rocznego
przychodu przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym, z zastrzeżeniem
ust. 2a.
2a. Prezes UTK może odstąpić od nałożenia kary, o której mowa w
ust. 2, jeżeli skutki naruszenia przez przedsiębiorcę przepisu ust. 1 zostały
przez niego usunięte w terminie określonym w decyzji wydanej na podstawie art.
13 ust. 6.
2aa. Prezes UTK, uwzględniając zakres naruszenia, dotychczasową
działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe, może nałożyć, w drodze
decyzji, karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość do 5.000 euro za
każdy dzień zwłoki w wykonaniu:
1) decyzji, o których mowa w art. 13 ust. 6, art. 14 ust. 1 i 2, art.
14a ust. 4 i ust. 6 pkt 2 oraz art. 25m ust. 1 i 2, albo
2) wyroków sądowych w sprawach, o których mowa w ust. 2 i 3 oraz w
art. 29 ust. 1.
2ab. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 2aa, nakłada się,
licząc od daty wskazanej w decyzji nakładającej karę.
2ac. Wartość euro, o której mowa w ust. 2aa, podlega przeliczeniu
na złote według przepisów wydanych na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych.
2b. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes UTK uwzględnia
zakres naruszenia przepisu, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego
możliwości finansowe.
2c. Nie nakłada się kar, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jeżeli
przewoźnik kolejowy, zarządca infrastruktury kolejowej, właściciel dworca kolejowego
lub zarządzający dworcem, sprzedawca biletów, operator turystyczny przed dniem
wydania decyzji przez Prezesa UTK dobrowolnie usunął naruszenie lub wypełnił
obowiązki wynikające z rozporządzenia nr 1371/2007/WE.
3. Niezależnie od kary pieniężnej określonej w ust. 1 i 2 Prezes
UTK może nałożyć karę pieniężną na kierownika zarządcy i przewoźnika
kolejowego, z tym że kara ta może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300%
jego wynagrodzenia miesięcznego.
4. Kary pieniężne podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o
charakterze pieniężnym i stanowią dochód budżetu państwa.
Rozdział 13
Zmiany w przepisach obowiązujących.
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 67. W ustawie z dnia 19 listopada 1999
r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr
86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679,
Nr 102, poz. 1115 i Nr 147, poz. 1643 oraz z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz.
995 i Nr 130, poz. 1112) w art. 14 w ust. 1 uchyla się pkt 7.
Art. 68. 1. Przedsiębiorcy prowadzący do
dnia wejścia w życie ustawy działalność w zakresie przewozów kolejowych osób
lub rzeczy są obowiązani, w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r., spełnić
określone w ustawie wymagania do uzyskania licencji i wystąpić do Prezesa UTK z
wnioskiem o udzielenie licencji na wykonywanie przewozów kolejowych osób lub
rzeczy. Dotychczasowe uprawnienia do prowadzenia tej działalności wygasają z
dniem 29 lutego 2004 r.
2. Prezes UTK jest obowiązany udzielić lub odmówić udzielenia
licencji w terminie do dnia 29 lutego 2004 r.
Art. 69. Przewoźnicy kolejowi oraz zarządcy
obowiązani są uzyskać świadectwa bezpieczeństwa, o których mowa w art. 18, do
dnia 31 grudnia 2003 r., a użytkownicy bocznic kolejowych do dnia 31 grudnia
2004 r.
Art. 70. Postępowania sądowe dotyczące
zawarcia i wykonywania umów, o których mowa w art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 i
2 ustawy, o której mowa w art. 76 ust. 1, wszczęte przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy, są prowadzone według dotychczasowych przepisów.
Art. 71. 1. Uprawnienia wynikające z
decyzji wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, na podstawie
przepisów ustawy, o której mowa w art. 76 ust. 1, z zastrzeżeniem przepisów
art. 68, zachowują moc.
2. Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami
ustawy, o której mowa w art. 76 ust. 1, wszczętych, a niezakończonych przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.
Art. 72. 1. Straż ochrony kolei
działająca na podstawie ustawy, o której mowa w art. 76 ust. 1, zachowuje
uprawnienia do wykonywania zadań określonych w tej ustawie na dotychczasowych
zasadach do czasu utworzenia straży ochrony kolei na podstawie niniejszej
ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 2004 r.
2. W okresie do dnia 31 grudnia 2005 r. w straży ochrony kolei
mogą być zatrudnione osoby niespełniające wymagań określonych w art. 59 ust. 4
pkt 3, jeżeli mają co najmniej trzyletni okres zatrudnienia w straży ochrony
kolei.
Art. 73. Minister właściwy do spraw
transportu przekaże Prezesowi UTK sprawy wraz z aktami, które przechodzą do
zakresu jego działania i nie zostały zakończone do dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 74. 1. Tworzy się Urząd Transportu
Kolejowego.
2. Urząd Transportu Kolejowego jest utworzony w drodze
przekształcenia dotychczasowego Głównego Inspektoratu Kolejnictwa.
3. Znosi się Główny Inspektorat Kolejnictwa.
4. Prezes UTK przejmuje prowadzenie spraw Głównego Inspektora Kolejnictwa,
wraz z aktami spraw niezakończonych do dnia zniesienia Głównego Inspektoratu
Kolejnictwa.
5. Pracownicy Głównego Inspektoratu Kolejnictwa stają się
pracownikami Urzędu Transportu Kolejowego.
6. Urząd Transportu Kolejowego przejmuje mienie Głównego
Inspektoratu Kolejnictwa.
7. Prezes UTK wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których
podmiotem był Główny Inspektorat Kolejnictwa.
Art. 75. 1. Finansowanie Urzędu
Transportu Kolejowego do końca roku kalendarzowego, w którym przypada jego
utworzenie, odbywa się ze środków finansowych przeznaczonych na funkcjonowanie
Głównego Inspektoratu Kolejnictwa oraz z części budżetowej ministra właściwego
do spraw transportu przeznaczonej na zadania realizowane dotychczas przez
ministra właściwego do spraw transportu w zakresie, w którym przeszły do
zakresu działania Prezesa UTK.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych dokona w
budżecie państwa na rok 2003 odpowiednich zmian zapewniających finansowanie
Urzędu Transportu Kolejowego w zakresie niezbędnym do wykonania zadań
określonych w niniejszej ustawie.
Art. 76. 1. Traci moc ustawa z dnia 27
czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591, z późn. zm.).
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze:
1) wydane na podstawie art. 13 ust. 4, art. 14 ust. 4, art. 19, art.
22 ust. 11, art. 41b ust. 3, art. 46, art. 48 ust. 4 i 5 oraz art. 51 ust. 2-4
ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów
wykonawczych na podstawie art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 4 pkt 1, art. 24 ust. 5,
art. 27 ust. 5, art. 28 ust. 3, art. 40 ust. 7, art. 54, art. 59 ust. 6 pkt 1 i
3 oraz art. 62 ust. 2, 3, 5 i 6 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż do
dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej;
2) wydane na podstawie art. 5 ust. 2, art. 7 ust. 3 i 4, art. 13 ust.
5, art. 16, art. 17 ust. 4 oraz art. 48 ust. 6 ustawy, o której mowa w ust. 1,
zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art.
6 ust. 2, art. 17 ust. 7, art. 20, art. 23 ust. 4 pkt 2, art. 25 oraz art. 59
ust. 8 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2004 r.
Art. 77. Przepisy art. 27 ust. 6(168)
oraz art. 43 ust. 3 stosuje się z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską
członkostwa w Unii Europejskiej.
Art. 77a. Przepisy rozdziału 2b tracą moc z
dniem 31 grudnia 2020 r.
Art. 78. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14
dni od dnia ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIK
I. Usługi, które mają być świadczone
na rzecz przewoźników kolejowych
1. Minimalny dostęp do infrastruktury kolejowej obejmuje:
1) obsługę wniosku o przyznanie zdolności przepustowej infrastruktury
kolejowej;
2) prawo użytkowania przyznanej infrastruktury kolejowej;
3) korzystanie z rozjazdów i węzłów kolejowych w zakresie koniecznym
dla przejazdu pociągu po przyznanej trasie;
4) sterowanie ruchem pociągów, w tym sygnalizację, kontrolę,
odprawianie i łączność oraz dostarczanie informacji o ruchu pociągów;
5) udostępnienie informacji wymaganej do wdrożenia lub prowadzenia
przewozów, dla których została przyznana zdolność przepustowa infrastruktury
kolejowej;
6) udostępnienie urządzeń sieci trakcyjnej, jeżeli są one dostępne.
2. Dostęp na sieci kolejowej do urządzeń związanych z obsługą
pociągów, a także zapewnienie tej obsługi obejmujące korzystanie z:
1) (uchylony);
2) urządzeń zaopatrzenia w paliwo;
3) stacji pasażerskich, ich budynków i innych urządzeń;
4) terminali kolejowych;
5) stacji rozrządowych;
6) torów i urządzeń do formowania składów pociągów;
7) torów postojowych;
8) obrządzania i innych udogodnień technicznych.
II. Usługi, które mogą być świadczone
na rzecz przewoźników kolejowych
1. Usługi dodatkowe obejmują w szczególności:
1) korzystanie z prądu trakcyjnego;
2) podgrzewanie składów pociągów pasażerskich;
3) dostawę paliwa, prace manewrowe i pozostałe usługi świadczone w
celu obsługi urządzeń;
4) kontrakty dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta polegające
na:
a) sprawowaniu kontroli nad transportem ładunków niebezpiecznych,
b) udzielaniu pomocy w prowadzeniu pociągów nadzwyczajnych.
2. Usługi pomocnicze obejmują w szczególności:
1) dostęp do sieci telekomunikacyjnej;
2) dostarczanie uzupełniających informacji;
3) kontrolę techniczną taboru.
Przypisy:
1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie
swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich:
1) dyrektywy
91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych (Dz.
Urz. WE L 237 z 24.08.1991);
2) dyrektywy
92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dla
niektórych typów transportu kombinowanego towarów między państwami
członkowskimi (Dz. Urz. WE L 368 z 17.12.1992);
3) dyrektywy
95/18/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. w sprawie przyznawania licencji
przedsiębiorstwom kolejowym (Dz. Urz. WE L 143 z 27.06.1995);
4) dyrektywy
96/48/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności
transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (Dz. Urz. WE L 235 z
17.09.1996);
5) dyrektywy
2001/12/WE z dnia 26 lutego 2001 r. zmieniającej dyrektywę 91/440/EWG w sprawie
rozwoju kolei wspólnotowych (Dz. Urz. WE L 75 z 15.03.2001);
6) dyrektywy
2001/13/WE z dnia 26 lutego 2001 r. zmieniającej dyrektywę 95/18/WE w sprawie
przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym (Dz. Urz. WE L 75 z
15.03.2001),
7) dyrektywy
2001/14/WE z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej
infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury
kolejowej oraz przyznawania świadectw bezpieczeństwa (Dz. Urz. WE L 75 z
15.03.2001);
8) dyrektywy
2001/16/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie interoperacyjności
transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (Dz. Urz. WE L 110 z
20.04.2001).
Dane dotyczące
ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej -
dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie
specjalne.
2) Art. 1 pkt 5 zmieniony przez art. 1
pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
3) Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2
ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 31 marca 2014 r.
4) Art. 2 pkt 1 zmieniony przez art. 9
pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 11 grudnia 2014 r.
5) ECM – Entity in Charge of Maintenance.
6) NVR – National Vehicle Register.
7) Art. 4 pkt 6g dodany przez art. 1
pkt 3 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
8) Art. 4 pkt 14 zmieniony przez art. 1
pkt 3 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
9) Art. 4 pkt 14a zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
10) Art. 4 pkt 15 zmieniony przez art. 1
pkt 3 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
11) Art. 4 pkt 15a dodany przez art. 1
pkt 3 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
12) Art. 4 pkt 15b dodany przez art. 1
pkt 3 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
13) Art. 4 pkt 16 uchylony przez art. 1
pkt 3 lit. d ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
14) Art. 4 pkt 16a uchylony przez art. 1
pkt 3 lit. d ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
15) Art. 4 pkt 34a zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
16) Art. 4 pkt 35a zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. f ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
17) Art. 4 pkt 35c zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. g ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
18) Art. 4 pkt 36a zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. h ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
19) Art. 4 pkt 43 zmieniony przez art. 1
pkt 3 lit. i ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
20) Art. 4 pkt 44 zmieniony przez art. 1
pkt 3 lit. j ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
21) Rozdział 2b dodany przez art. 1 pkt
5 ustawy z dnia 19 września 2007 r. (Dz.U.2007.191.1374) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 2 listopada 2007 r. Przepisy rozdziału 2b tracą moc z dniem 31 grudnia
2020 r. - zob. art. 77a nin. ustawy.
22) Art. 9o ust. 1 zmieniony przez art.
1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
23) Art. 9o ust. 3 pkt 1 zmieniony przez
art. 1 pkt 1 lit. b tiret pierwsze ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r.
(Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
24) Art. 9o ust. 3 pkt 3a dodany przez
art. 1 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r.
(Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
25) Art. 9o ust. 3 pkt 4 lit. i dodana przez
art. 1 pkt 1 lit. b tiret trzecie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r.
(Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
26) Art. 9o ust. 3 pkt 4 lit. j dodana
przez art. 1 pkt 1 lit. b tiret trzecie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
27) Art. 9o ust. 4 zmieniony przez art.
1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
28) Art. 9o ust. 6a dodany przez art. 1
pkt 1 lit. d ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
29) Art. 9q ust. 1 pkt 6 dodany przez
art. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
30) Art. 9q ust. 1 pkt 7 dodany przez
art. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
31) Art. 9q ust. 1a dodany przez art. 1
pkt 2 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
32) Art. 9q ust. 2a dodany przez art. 1
pkt 2 lit. c ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
33) Art. 9q ust. 4 zmieniony przez art.
1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
34) Art. 9s ust. 3 zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
35) Art. 9s ust. 3b zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
36) Art. 9s ust. 3e dodany przez art. 1
pkt 3 lit. c ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
37) Art. 9s ust. 6 zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
38) Art. 9s ust. 8 zmieniony przez art.
1 pkt 3 lit. e ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
39) Zmiany tekstu jednolitego
wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 40, 768, 822, 1133
i 1200 oraz z 2015 r. poz. 151.
40) Art. 9t ust. 2 zmieniony przez art.
1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
41) Art. 9t ust. 3 zmieniony przez art.
1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
42) Art. 9t ust. 6 zmieniony przez art.
1 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
43) Art. 9w ust. 1 zmieniony przez art.
1 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
44) Art. 9w ust. 3 pkt 1 zmieniony przez
art. 1 pkt 5 lit. b tiret pierwsze ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
45) Art. 9w ust. 3 pkt 3 zmieniony przez
art. 1 pkt 5 lit. b tiret drugie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r.
(Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
46) Art. 9w ust. 3 pkt 4 dodany przez
art. 1 pkt 5 lit. b tiret trzecie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r.
(Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
47) Art. 9w ust. 3a dodany przez art. 1
pkt 5 lit. c ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
48) Art. 9w ust. 4 zmieniony przez art.
1 pkt 5 lit. d ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
49) Art. 9w ust. 5 zmieniony przez art.
1 pkt 5 lit. d ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
50) Art. 9x ust. 2 zmieniony przez art.
1 pkt 6 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
51) Art. 9y ust. 1 zmieniony przez art.
1 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
52) Art. 9y ust. 2 zmieniony przez art.
1 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
53) Art. 9y ust. 3 zmieniony przez art.
1 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
54) Art. 9y ust. 4 zmieniony przez art. 1
pkt 7 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
55) Art. 9ya dodany przez art. 1 pkt 8
ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 25 lutego 2015 r.
56) Art. 9yb dodany przez art. 1 pkt 8
ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 25 lutego 2015 r.
57) Art. 9yc dodany przez art. 1 pkt 8
ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z dniem
25 lutego 2015 r.
58) Art. 9z zmieniony przez art. 1 pkt 9
ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 25 lutego 2015 r.
59) Art. 9ac ust. 1a zmieniony przez
art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
60) Art. 9ad ust. 3 dodany przez art. 1
pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. (Dz.U.2014.962) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 7 sierpnia 2014 r.
61) Art. 9ae dodany przez art. 1 pkt 11
ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 25 lutego 2015 r.
62) Art. 13 ust. 1a pkt 3 zmieniony
przez art. 1 pkt 8 lit. a tiret pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
63) Art. 13 ust. 1a pkt 3a dodany przez
art. 1 pkt 8 lit. a tiret drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
64) Art. 13 ust. 1a pkt 6 lit. c
zmieniona przez art. 9 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 9 maja 2014 r.
(Dz.U.2014.768) zmieniającej nin. ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
65) Art. 13 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez
art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
66) Art. 13 ust. 2 pkt 3 zmieniony przez
art. 1 pkt 8 lit. b tiret pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
67) VKM - Vehicle Keeper Marking.
68) EVN - European Vehicle Number.
69) Art. 13 ust. 2 pkt 7a dodany przez
art. 1 pkt 8 lit. b tiret drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
70) Art. 13 ust. 5 zmieniony przez art.
9 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
71) Art. 14 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez
art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
72) Art. 14 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez
art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
73) Art. 16 ust. 2 pkt 1 lit. b tiret
pierwsze zmienione przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
74) Art. 16 ust. 2 pkt 1 lit. b tiret
drugie zmienione przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
75) Art. 16 ust. 2 pkt 4 lit. b
zmieniona przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
76) Art. 17 ust. 1 zmieniony przez art.
9 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
77) Art. 17 ust. 1b dodany przez art. 9
pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
78) Art. 18 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez
art. 9 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
79) Art. 18 ust. 5 zmieniony przez art.
9 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
80) Art. 19 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez
art. 1 pkt 11 lit. a tiret pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
81) Art. 19 ust. 1 pkt 4 zmieniony przez
art. 9 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
82) Art. 19 ust. 1 pkt 5 uchylony przez
art. 1 pkt 11 lit. a tiret drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
83) Art. 19 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez
art. 1 pkt 11 lit. b) tiret pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
84) Art. 19 ust. 2 pkt 3 zmieniony przez
art. 9 pkt 6 lit. b ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
85) Art. 19 ust. 2 pkt 5 uchylony przez
art. 1 pkt 11 lit. b) tiret drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
86) Art. 19 ust. 3 pkt 1 zmieniony przez
art. 1 pkt 11 lit. c) tiret pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
87) Art. 19 ust. 3 pkt 3 uchylony przez
art. 1 pkt 11 lit. c) tiret drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
88) Art. 19 ust. 3 pkt 5 zmieniony przez
art. 9 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
89) Art. 19 ust. 3a dodany przez art. 9
pkt 6 lit. d ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 11 grudnia 2014 r.
90) Art. 22d zmieniony przez art. 9 pkt
7 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. (Dz.U.2014.768) zmieniającej nin. ustawę z dniem
11 grudnia 2014 r.
91) Art. 22f dodany przez art. 1 pkt 12
ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 31 marca 2014 r.
92) Art. 22g zmieniony przez art. 1 pkt
12 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 31 marca 2014 r.
93) Art. 23 ust. 1 uchylony przez art. 1
pkt 13 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
94) Art. 23 ust. 2 uchylony przez art. 1
pkt 13 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
95) Art. 23 ust. 6 uchylony przez art. 1
pkt 13 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
96) Art. 23 ust. 7 uchylony przez art. 1
pkt 13 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
97) Art. 23 ust. 8 uchylony przez art. 1
pkt 13 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
98) Art. 23a ust. 1 pkt 3 lit. d dodana
przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
99) Art. 23b ust. 1a dodany przez art. 1
pkt 15 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
100) Art. 23b ust. 1b dodany przez art. 1
pkt 15 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
101) Art. 23b ust. 1c dodany przez art. 1
pkt 15 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
102) Art. 23b ust. 7 zmieniony przez art.
1 pkt 2 ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. (Dz.U.2014.962) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 7 sierpnia 2014 r.
103) Art. 23b ust. 10 zmieniony przez
art. 1 pkt 15 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
104) Art. 23e ust. 2 pkt 3 dodany przez
art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
105) Art. 23e ust. 2 pkt 4 dodany przez
art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
106) Art. 23e ust. 3 dodany przez art. 1
pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. (Dz.U.2014.962) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 7 sierpnia 2014 r.
107) Art. 23f ust. 2a dodany przez art. 1
pkt 4 ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. (Dz.U.2014.962) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 7 sierpnia 2014 r.
108) Art. 23g ust. 1 zmieniony przez art.
1 pkt 17 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
109) Art. 23g ust. 2a dodany przez art. 1
pkt 5 ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. (Dz.U.2014.962) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 7 sierpnia 2014 r.
110) Art. 23j ust. 4 zmieniony przez art.
1 pkt 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
111) Art. 23j ust. 5 zmieniony przez art.
1 pkt 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
112) Art. 23j ust. 6 zmieniony przez art.
1 pkt 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
113) Art. 24 ust. 4a dodany przez art. 1
pkt 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
114) Art. 25a ust. 1 zdanie wstępne
zmienione przez art. 1 pkt 20 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
115) Art. 25a ust. 2 pkt 1 zmieniony
przez art. 1 pkt 20 lit. b) ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
116) Art. 25a ust. 3 zmieniony przez art.
1 pkt 20 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
117) Art. 25b zmieniony przez art. 1 pkt
21 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 31 marca 2014 r.
118) Art. 25ca ust. 7 zmieniony przez
art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
119) Art. 25cb ust. 2 zmieniony przez
art. 1 pkt 23 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
120) Art. 25cb ust. 3 zmieniony przez
art. 1 pkt 23 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
121) Art. 25cb ust. 5 zmieniony przez
art. 1 pkt 23 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
122) Art. 25cb ust. 5a dodany przez art. 1
pkt 23 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
123) Art. 25cb ust. 5b dodany przez art.
1 pkt 23 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
124) Art. 25cb ust. 5c dodany przez art.
1 pkt 23 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
125) Art. 25cb ust. 6 pkt 1 zmieniony
przez art. 1 pkt 23 lit. d tiret pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
126) Art. 25cb ust. 6 pkt 2 uchylony
przez art. 1 pkt 23 lit. d tiret drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
127) Art. 25cb ust. 6 pkt 3 zmieniony
przez art. 1 pkt 23 lit. d tiret trzecie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
128) Art. 25cb ust. 6 pkt 6 zmieniony
przez art. 1 pkt 23 lit. d tiret czwarte ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
129) Art. 25cb ust. 6 pkt 7 dodany przez
art. 1 pkt 23 lit. d tiret piąte ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
130) Art. 25cb ust. 6 pkt 8 dodany przez
art. 1 pkt 23 lit. d tiret piąte ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
131) Art. 25cb ust. 7 zmieniony przez
art. 1 pkt 23 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
132) Art. 25cb ust. 7a dodany przez art.
1 pkt 23 lit. f ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
133) Art. 25cb ust. 7b dodany przez art.
1 pkt 23 lit. f ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
134) Art. 25cb ust. 9 uchylony przez art.
1 pkt 23 lit. g ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
135) Art. 25d ust. 1 pkt 2 zmieniony
przez art. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
136) Art. 25d ust. 1 pkt 3 zmieniony
przez art. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
137) Art. 25d ust. 6 zmieniony przez art.
1 pkt 24 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
138) Art. 25d ust. 7 dodany przez art. 1
pkt 24 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
139) Art. 25e ust. 1 zmieniony przez art.
1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
140) Art. 25e ust. 1a dodany przez art. 1
pkt 25 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
141) Art. 25e ust. 3 zmieniony przez art.
1 pkt 25 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
142) Art. 25e ust. 3a dodany przez art. 1
pkt 25 lit. d ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
143) Art. 25e ust. 4a dodany przez art. 1
pkt 15 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
144) Art. 25e ust. 5 pkt 1 zmieniony
przez art. 1 pkt 25 lit. e tiret pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
145) Art. 25e ust. 5 pkt 1a dodany przez
art. 1 pkt 25 lit. e tiret drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r.
(Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
146) Art. 25f zmieniony przez art. 1 pkt
26 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 31 marca 2014 r.
147) Art. 25f ust. 2 zdanie wstępne
zmienione przez art. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r.
(Dz.U.2014.962) zmieniającej nin. ustawę z dniem 7 sierpnia 2014 r.
148) Art. 25f ust. 3 zmieniony przez art.
1 pkt 6 lit. b ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. (Dz.U.2014.962) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 7 sierpnia 2014 r.
149) Art. 25g zmieniony przez art. 1 pkt
27 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 31 marca 2014 r.
150) Decyzja Komisji nr 2011/107/UE z
dnia 10 lutego 2011 r. zmieniająca decyzję 2007/756/WE przyjmującą wspólną
specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych (Dz. Urz. UE L 43
z 17.02.2011, str. 33).
151) Art. 25k ust. 2 zmieniony przez art.
1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
152) Art. 25k ust. 4 zmieniony przez art.
1 pkt 16 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
153) Art. 25k ust. 5 zmieniony przez art.
1 pkt 16 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
154) Art. 25s ust. 2 zmieniony przez art.
1 pkt 28 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 31 marca 2014 r.
155) Art. 25ta zmieniony przez art. 1 pkt
29 ustawy z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Dz.U.2013.1152) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 31 marca 2014 r.
156) Art. 30 ust. 2 zdanie wstępne
zmienione przez art. 1 pkt 17 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r.
(Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
157) Art. 30 ust. 3 uchylony przez art. 1
pkt 17 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
158) Art. 33 ust. 5a uchylony przez art.
1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.2014.644) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2014 r.
159) Art. 33 ust. 8a dodany przez art. 1
pkt 1 lit. b ustawy z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.2014.644) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2014 r.
160) Art. 33 ust. 8b dodany przez art. 1
pkt 1 lit. b ustawy z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.2014.644) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2014 r.
161) Art. 33 ust. 8c dodany przez art. 1
pkt 1 lit. b ustawy z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.2014.644) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2014 r.
162) Art. 38 ust. 3 zmieniony przez art.
1 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.2014.644) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 4 czerwca 2014 r.
163) Art. 38 ust. 5 zmieniony przez art.
1 pkt 18 lit. a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
164) Art. 38 ust. 6b dodany przez art. 1
pkt 18 lit. b ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej
nin. ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
165) Art. 38a zmieniony przez art. 1 pkt
3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.2014.644) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 4 czerwca 2014 r.
166) Art. 38b ust. 4 dodany przez art. 1
pkt 19 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 25 lutego 2015 r.
167) Art. 38c zmieniony przez art. 1 pkt
20 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U.2015.200) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 25 lutego 2015 r.
168) Uchylony przez art. 54 pkt 1 ustawy
z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych
(Dz.U.2004.97.962) z dniem 16 maja 2004 r.
Do strony
głównej – doradztwo w sprawie wywłaszczenia w trybie specustawy kolejowej