Dz.U.1945.3.13 -j.t. dekret (tekst
ujednolicony)
Autor: Polski Komitet Wyzwolenia
Narodowego
Tytuł: Przeprowadzenie reformy
rolnej.
Data
aktu: 1944-09-06
Data
ogłoszenia: 1945-01-19
Wejście
w życie: 1944-09-13
Dz.U.45.3.13
1946.10.14 zm.wyn.z Dz.U.46.49.279 art. 47
1957.07.26 zm. Dz.U.57.39.172 art. 9 pkt 3
1958.04.05 zm.wyn.z Dz.U.58.17.71 art. 15
zm.wyn.z Dz.U.58.17.72 art. 1
1968.01.01 zm. Dz.U.68.3.6 art. 127
ust. 4 pkt 1
(jednolity tekst)
Na podstawie
ustawy Krajowej Rady Narodowej z dnia 15 sierpnia 1944 r. o tymczasowym trybie
wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 3) Polski Komitet
Wyzwolenia Narodowego postanawia a Prezydium Krajowej Rady Narodowej
zatwierdza, co następuje:
Art. 1. 1. Reforma Rolna
w Polsce jest koniecznością państwową i gospodarczą i będzie zrealizowana przy
udziale czynnika społecznego zgodnie z zasadami Manifestu Polskiego Komitetu
Wyzwolenia Narodowego.
Ustrój rolny w Polsce oparty
będzie na silnych, zdrowych i zdolnych do wydatnej produkcji gospodarstwach,
stanowiących prywatną własność ich posiadaczy.
2. Przeprowadzenie
reformy rolnej obejmuje:
a) upełnorolnienie istniejących
gospodarstw karłowatych, małorolnych i średniorolnych,
b) tworzenie nowych samodzielnych
gospodarstw rolnych dla bezrolnych, robotników i pracowników rolnych oraz
drobnych dzierżawców,
c) tworzenie w pobliżu miast i
ośrodków przemysłowych gospodarstw dla produkcji ogrodniczo-warzywniczej,
d) zarezerwowanie odpowiednich
terenów dla szkół oraz poddanych zarządowi państwowemu lub samorządowemu
ośrodków dla podniesienia kultury rolnej, wytwórczości nasiennej, hodowlanej
oraz przemysłu rolnego,
e) zarezerwowanie odpowiednich
terenów pod rozbudowę miast, kolonii mieszkaniowych i ogródków działkowych oraz
terenów na potrzeby wojskowe, komunikacji publicznej lub melioracji.
Wersje: 1945-01-19 tekst
jednolity Dz.U.1945.3.13 Art. 1. 1. Reforma Rolna w Polsce jest koniecznością
państwową i gospodarczą i będzie zrealizowana przy udziale czynnika
społecznego zgodnie z zasadami Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia
Narodowego. Ustrój rolny w Polsce oparty będzie
na silnych, zdrowych i zdolnych do wydatnej produkcji gospodarstwach,
stanowiących prywatną własność ich posiadaczy. 2. Przeprowadzenie reformy
rolnej obejmuje: a) upełnorolnienie
istniejących gospodarstw karłowatych, małorolnych i średniorolnych, b) tworzenie
nowych samodzielnych gospodarstw rolnych dla bezrolnych, robotników i
pracowników rolnych oraz drobnych dzierżawców, c) tworzenie w
pobliżu miast i ośrodków przemysłowych gospodarstw dla produkcji
ogrodniczo-warzywniczej, d) zarezerwowanie
odpowiednich terenów dla szkół oraz poddanych zarządowi państwowemu lub
samorządowemu ośrodków dla podniesienia kultury rolnej, wytwórczości
nasiennej, hodowlanej oraz przemysłu rolnego, e) zarezerwowanie
odpowiednich terenów pod rozbudowę miast, kolonii mieszkaniowych i ogródków
działkowych oraz terenów na potrzeby wojskowe, komunikacji publicznej lub
melioracji. 1945-01-19 zmiana Dz.U.1945.3.9 art. 1 Art. 1. 1. (1) Reforma rolna w Polsce jest
koniecznością państwową i gospodarczą i będzie zrealizowana przy udziale czynnika
społecznego zgodnie z zasadami Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia
Narodowego. Ustrój rolny w Polsce oparty będzie
na silnych, zdrowych i zdolnych do wydatnej produkcji gospodarstwach,
stanowiących prywatną własność ich posiadaczy. 2. Przeprowadzenie reformy
rolnej obejmuje: a) (2)
upełnorolnienie istniejących gospodarstw karłowatych, małorolnych i
średniorolnych; b) tworzenie
nowych samodzielnych gospodarstw rolnych dla bezrolnych, robotników i
pracowników rolnych oraz drobnych dzierżawców; c) (3)
tworzenie w pobliżu miast i ośrodków przemysłowych gospodarstw dla produkcji
ogrodniczo-warzywniczej; d) zarezerwowanie
odpowiednich terenów dla szkół oraz poddanych zarządowi państwowemu lub
samorządowemu ośrodków dla podniesienia kultury rolnej, wytwórczości
nasiennej, hodowlanej oraz przemysłu rolnego; e) (4)
zarezerwowanie odpowiednich terenów pod rozbudowę miast, kolonii
mieszkaniowych i ogródków działkowych oraz terenów na potrzeby wojskowe,
komunikacji publicznej lub melioracji. tekst
pierwotny Dz.U.1944.4.17 Art. 1. 1. Reforma rolna w Polsce jest koniecznością
państwową i gospodarczą i będzie zrealizowana przy udziale czynnika
społecznego zgodnie z zasadami Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia
Narodowego. Ustrój rolny w Polsce oparty będzie
na silnych, zdrowych i zdolnych do wydatnej produkcji gospodarstwach,
stanowiących prywatną własność ich posiadaczy. Wobec tego, że znaczna część Polski
pozostaje jeszcze pod okupacją, w obecnej chwili nastąpić może jedynie
częściowy nadział ziemi w rozmiarach zapasu ziemi na terytoriach już
wyzwolonych. 2. Przeprowadzenie reformy
rolnej obejmuje: a) upełnorolnienie
istniejących gospodarstw o powierzchni niżej pięciu hektarów użytków rolnych; b) tworzenie
nowych samodzielnych gospodarstw rolnych dla bezrolnych, robotników i
pracowników rolnych oraz drobnych dzierżawców; c) tworzenie w
pobliżu miast i ośrodków przemysłowych gospodarstw dla produkcji
ogrodniczo-warzywniczej, kolonii i ogródków działkowych robotniczych,
urzędniczych i rzemieślniczych; d) zarezerwowanie
odpowiednich terenów dla szkół oraz poddanych zarządowi państwowemu lub
samorządowemu ośrodków dla podniesienia kultury rolnej, wytwórczości
nasiennej, hodowlanej oraz przemysłu rolnego. |
Art. 2. 1. Na cele reformy
rolnej przeznaczone będą nieruchomości ziemskie:
a) stanowiące własność Skarbu
Państwa z jakiegokolwiek tytułu,
b) będące własnością obywateli
Rzeszy Niemieckiej, nie-Polaków i obywateli polskich narodowości niemieckiej,
c) będące własnością osób skazanych
prawomocnie za zdradę stanu, za dezercję lub uchylanie się od służby wojskowej,
za pomoc udzieloną okupantom ze szkodą dla Państwa lub miejscowej ludności,
względnie za inne przestępstwa, przewidziane w dekrecie Polskiego Komitetu
Wyzwolenia Narodowego z dnia 31 sierpnia 1944 r. (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 16)
oraz w dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października
1944 r. o ochronie Państwa (Dz. U. R. P. Nr 10, poz. 50),
d) skonfiskowane z jakichkolwiek
innych prawnych przyczyn,
e) stanowiące własność albo
współwłasność osób fizycznych lub prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny
przekracza bądź 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na
terenie województw poznańskiego, pomorskiego i śląskiego, jeśli ich rozmiar łączny
przekracza 100 ha powierzchni ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych
tej powierzchni.
O położeniu prawnym
nieruchomości ziemskich, należących do kościoła katolickiego lub gmin
wyznaniowych innych wyznań, orzeknie Sejm Ustawodawczy.
Wszystkie nieruchomości
ziemskie, wymienione w punktach b, c, d i e, części pierwszej niniejszego
artykułu przechodzą bezzwłocznie, bez żadnego wynagrodzenia w całości, na
własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele, wskazane w art. 1, część
druga.
2. Nieważne są
wszystkie prawne lub fizyczne działy nieruchomości ziemskich, wymienionych w
art. 2-im ust. (1) pkt e), dokonane po dniu 1
września 1939 r.
Wersje: 1958-04-05 zmiana Dz.U.1958.17.71 art. 15 Art. 2. 1. Na cele reformy rolnej przeznaczone
będą nieruchomości ziemskie: a) stanowiące własność Skarbu Państwa z jakiegokolwiek tytułu, b) będące własnością obywateli Rzeszy Niemieckiej, nie-Polaków i
obywateli polskich narodowości niemieckiej, c) będące własnością osób skazanych prawomocnie za zdradę stanu, za
dezercję lub uchylanie się od służby wojskowej, za pomoc udzieloną okupantom
ze szkodą dla Państwa lub miejscowej ludności, względnie za inne
przestępstwa, przewidziane w dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia
Narodowego z dnia 31 sierpnia 1944 r. (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 16) oraz w
dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października 1944
r. o ochronie Państwa (Dz. U. R. P. Nr 10, poz. 50), d) skonfiskowane z jakichkolwiek innych prawnych przyczyn, e) (1) stanowiące własność albo współwłasność osób
fizycznych lub prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekracza bądź 100 ha
powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województw
poznańskiego, pomorskiego i śląskiego, jeśli ich rozmiar łączny przekracza
100 ha powierzchni ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych tej
powierzchni. O
położeniu prawnym nieruchomości ziemskich, należących do kościoła
katolickiego lub gmin wyznaniowych innych wyznań, orzeknie Sejm Ustawodawczy. Wszystkie
nieruchomości ziemskie, wymienione w punktach b, c, d i e, części pierwszej
niniejszego artykułu przechodzą bezzwłocznie, bez żadnego wynagrodzenia w
całości, na własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele, wskazane w art.
1, część druga. 2. Nieważne
są wszystkie prawne lub fizyczne działy nieruchomości ziemskich, wymienionych
w art. 2-im ust. (1) pkt e), dokonane po dniu 1
września 1939 r. 1945-01-19 tekst jednolity Dz.U.1945.3.13 Art. 2. 1. Na cele reformy rolnej
przeznaczone będą nieruchomości ziemskie: a) stanowiące własność Skarbu Państwa z jakiegokolwiek tytułu, b) będące własnością obywateli Rzeszy Niemieckiej, nie-Polaków i
obywateli polskich narodowości niemieckiej, c) będące własnością osób skazanych prawomocnie za zdradę stanu, za
dezercję lub uchylanie się od służby wojskowej, za pomoc udzieloną okupantom
ze szkodą dla Państwa lub miejscowej ludności, względnie za inne
przestępstwa, przewidziane w dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia
Narodowego z dnia 31 sierpnia 1944 r. (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 16) oraz w
dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października 1944
r. o ochronie Państwa (Dz. U. R. P. Nr 10, poz. 50), d) skonfiskowane z jakichkolwiek innych prawnych przyczyn, e) stanowiące własność albo współwłasność osób fizycznych lub
prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekracza bądź 100 ha powierzchni
ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województw poznańskiego,
pomorskiego i śląskiego, jeśli ich rozmiar łączny przekracza 100 ha
powierzchni ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych tej
powierzchni. O
położeniu prawnym nieruchomości ziemskich, należących do kościoła
katolickiego lub gmin wyznaniowych innych wyznań, orzeknie Sejm Ustawodawczy. Wszystkie
nieruchomości ziemskie, wymienione w punktach b, c, d i e, części pierwszej
niniejszego artykułu przechodzą bezzwłocznie, bez żadnego wynagrodzenia w
całości, na własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele, wskazane w art.
1, część druga. 2. Nieważne
są wszystkie prawne lub fizyczne działy nieruchomości ziemskich, wymienionych
w art. 2-im ust. (1) pkt e), dokonane po dniu 1
września 1939 r. 1945-01-19 zmiana Dz.U.1945.3.9 art. 1 Art. 2. 1. (5) Na
cele reformy rolnej przeznaczone będą nieruchomości ziemskie: a) stanowiące własność Skarbu Państwa z jakiegokolwiek tytułu; b) będące własnością obywateli Rzeszy Niemieckiej nie-Polaków i
obywateli polskich narodowości niemieckiej; c) będące własnością osób skazanych prawomocnie za zdradę stanu, za
dezercję lub uchylanie się od służby wojskowej, za pomoc udzieloną okupantom
ze szkodą dla Państwa lub miejscowej ludności, względnie za inne przestępstwa
przewidziane w dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 12
września 1944 r. (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 16) oraz w dekrecie Polskiego
Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października 1944 r. o ochronie
Państwa (Dz.U. R.P. Nr
10, poz. 50); d) skonfiskowane z jakichkolwiek innych prawnych przyczyn; e) stanowiące własność albo współwłasność osób fizycznych lub
prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekracza bądź 100 ha powierzchni
ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województw poznańskiego,
pomorskiego i śląskiego, jeśli ich rozmiar łączny przekracza 100 ha
powierzchni ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych tej
powierzchni. O
położeniu prawnym nieruchomości ziemskich, należących do kościoła
katolickiego lub gmin wyznaniowych innych wyznań, orzeknie Sejm Ustawodawczy. Wszystkie
nieruchomości ziemskie wymienione w punktach b, c, d i e części pierwszej
niniejszego artykułu przechodzą bezzwłocznie bez żadnego wynagrodzenia w
całości na własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele wskazane w art.
1-ym część druga. 2. (6)
Nieważne są wszelkie prawne lub fizyczne działy nieruchomości ziemskich
wymienionych w art. 2 ust. 1 lit. e), dokonane po dniu 1 września 1939 r. 3. (7) (skreślony). tekst pierwotny Dz.U.1944.4.17 Art. 2. 1. Na cele reformy
rolnej przeznaczone będą nieruchomości ziemskie o charakterze rolniczym: a) stanowiące własność Skarbu Państwa z jakiegokolwiek tytułu; b) będące własnością obywateli Rzeszy Niemieckiej i obywateli
polskich narodowości niemieckiej; c) będące własnością osób skazanych prawomocnie za zdradę stanu, za
pomoc udzieloną okupantom ze szkodą dla Państwa lub miejscowej ludności,
względnie za inne przestępstwa przewidziane w dekrecie Polskiego Komitetu
Wyzwolenia Narodowego z dnia 12 września 1944 r. (Dz. U. R. P. Nr 4, poz.
16); d) skonfiskowane z jakichkolwiek innych prawnych przyczyn; e) stanowiące własność albo współwłasność osób fizycznych lub
prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekracza bądź 100 ha powierzchni
ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województw poznańskiego,
pomorskiego i śląskiego, jeśli ich rozmiar łączny przekracza 100 ha powierzchni
ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych tej powierzchni. O
położeniu prawnym nieruchomości ziemskich, należących do kościoła
katolickiego lub gmin wyznaniowych innych wyznań, orzeknie Sejm Ustawodawczy. Wszystkie
nieruchomości ziemskie wymienione w punktach b, c, d i e części pierwszej
niniejszego artykułu przechodzą bezzwłocznie bez żadnego wynagrodzenia w
całości na własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele wskazane w art.
1-ym część druga. 2. Rodzina podzielona co do praw majątkowych prawnie i fizycznie przed dniem 1 września 1939 r. nie będzie uważana za jednostkę w rozumieniu części 1 p. e niniejszego artykułu. 3. Podziałem
prawnym w rozumieniu części 2-ej art. 2 jest podział na podstawie wyroku sądowego,
ugody sądowej, aktu sporządzonego przed notariuszem zgodnie z zezwoleniem
właściwej władzy ziemskiej, chociaż wpis o podziale w wykazie hipotecznym
nieruchomości nie nastąpił z powodu wybuchu wojny. |
Art. 3. 1. Dla
zrealizowania przebudowy ustroju rolnego tworzy się Państwowy Fundusz Ziemi,
którym zarządza Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.
2. Państwowy Fundusz
Ziemi tworzą:
a) aktywa dotychczasowego Funduszu
Obrotowego Reformy Rolnej, powołanego ustawą z dnia 9 marca 1932 r. (Dz. U. R.
P. Nr 40, poz. 364 z 1934 r.),
b) należności i wpływy z tytułu
czynności, związanych z przebudową ustroju rolnego,
c) nieruchomości ziemskie,
przejęte na cele reformy rolnej (art. 2),
d) należności i wpływy z
administracji nieruchomości (pkt c),
e) należności i wpływy z tytułu
zbycia nieruchomości (art. 2) przejętych na cele reformy rolnej,
f) oprocentowanie gotowizny
Państwowego Funduszu Ziemi,
g) dotacje Skarbu Państwa,
h) inne wpływy.
Art. 4. 1. Minister
Rolnictwa i Reform Rolnych może powierzyć administrowanie Państwowego Funduszu
Ziemi Państwowemu Bankowi Rolnemu w zakresie i na zasadach przez siebie
ustalonych z wyjątkiem bezpośredniej administracji nieruchomości (art. 3, część
druga pkt c).
2. Obrót pieniężny
Państwowego Funduszu Ziemi wykonywany będzie za pośrednictwem Państwowego Banku
Rolnego.
Art. 5. Z Państwowego Funduszu Ziemi
pokrywane będą wszelkie wydatki, związane z przeprowadzeniem reformy rolnej
oraz udzielane będą pożyczki na urządzenia gospodarstwa oraz na inwestycje.
Art. 6. Minister Rolnictwa i Reform
Rolnych obejmie niezwłocznie zarząd państwowy nad nieruchomościami ziemskimi,
wymienionymi w art. 2 wraz z budynkami i całym inwentarzem żywym i martwym oraz
znajdującymi się na tych nieruchomościach przedsiębiorstwami przemysłu rolnego.
Art. 7. Delegowani przez Ministra
Rolnictwa i Reform Rolnych pełnomocnicy po objęciu zarządu (art. 6) sporządzają
przy współudziale komitetów folwarcznych dokładny spis objętych nieruchomości
wraz z inwentarzem, dokonują zabezpieczenia tychże oraz usuwają w terminie
trzydniowym dotychczasowych właścicieli.
Art. 8. 1. Dla
współdziałania z organami państwowymi i fachowymi przy przeprowadzaniu reformy
rolnej powołuje się wojewódzkich, powiatowych i gminnych pełnomocników, gminne
komisje reformy rolnej oraz komisje
podziału ziemi.
2. Pełnomocników
wojewódzkich oraz ich zastępców mianuje Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.
3. Minister Rolnictwa i
Reform Rolnych ustali w
rozporządzeniu wykonawczym sposób powołania pełnomocników powiatowych i
gminnych, gminnych komisyj reformy rolnej
i komisyj podziału ziemi oraz zakres ich działania.
Art. 9. Gminne komisje reformy
rolnej przeprowadzą niezwłocznie po ich powołaniu spisy uprawnionych do
korzystania z reformy rolnej na podstawie art. 1, ust. (2) pkt
a) i b).
Art. 10. 1. Po
przeprowadzeniu czynności wymienionych w art. 7 i 9 powiatowy pełnomocnik do
wykonania reformy rolnej dokona przy współudziale fachowych czynników,
delegowanych przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych oraz gminnych
pełnomocników reformy rolnej faktycznego podziału ziemi.
2. Pierwszeństwo do
korzystania z reformy rolnej spośród uprawnionych kandydatów przysługuje
żołnierzom Wojska Polskiego, inwalidom obecnej wojny oraz uczestnikom
partyzanckich walk o Polskę demokratyczną.
3. Wyłączone od
korzystania z reformy rolnej są osoby skazane prawomocnym wyrokiem za
przestępstwa, wymienione w dekretach powołanych w art. 2 ust. (1), pkt c).
4. Minister Rolnictwa i
Reform Rolnych określi w rozporządzeniu wykonawczym czynności formalno-prawne,
jakich należy dopełnić w związku z dokonanym podziałem ziemi.
Art. 11. 1. Inwentarz żywy
i martwy, przejęty z gospodarstw parcelowanych zostanie rozdzielony między
nowoutworzone gospodarstwa dla bezrolnych po uprzednim zaspokojeniu potrzeb
gospodarstw, wyłączonych na podstawie art. 15. Podziałowi nie podlega żywy
inwentarz zarodowy oraz część inwentarza martwego, która nie może być
racjonalnie wykorzystana w nowoutworzonych gospodarstwach jednostkowych.
2. Podziału dokonają
gminne komisje reformy rolnej.
Art. 12. 1. Obszar
nowoutworzonych gospodarstw, jak również obszar, do którego mają być
powiększone gospodarstwa karłowate, małorolne i średniorolne, winien być
uzależniony od jakości gleby i stosunku miejscowego zapotrzebowania ziemi do
będącego do dyspozycji zapasu ziemi.
2. Obszar ten dla
gospodarstw nowoutworzonych w zasadzie nie może wynosić więcej niż 5 ha ziemi
średniej jakości, a dla gospodarstw ogrodniczo-warzywniczych nie może
przekraczać 2 ha.
Art. 13. (uchylony).
Art. 14. 1. Cenę za ziemię
dla nabywców ustala się równą przeciętnemu rocznemu urodzajowi z danego obszaru
ziemi. Jako przeciętny urodzaj przyjmuje się dla ziemi trzeciej klasy
(rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 16 marca 1935 r. w
sprawie szacowania nieruchomości ziemskich przymusowo wykupywanych przy
przeprowadzeniu reformy rolnej - Dz. U. R. P. Nr 19, z 1935 r., poz. 107), 15
centnarów metrycznych żyta. Nabywcy mogą płacić w naturze żytem albo w gotówce
podług ceny żyta na wolnym rynku. Na rok gospodarczy 1944/45 przyjmuje się cenę
złotych 400,- za centar żyta.
2. Nowonabywcy wpłacają
w gotówce lub w naturze 10% ceny kupna. Spłata reszty ceny kupna zostaje
rozłożona dla małorolnych i średniorolnych na 10 lat, dla bezrolnych na 20 lat.
3. Nowonabywcy mogą
uzyskać w wypadkach zasługujących na uwzględnienie odroczenie pierwszej wpłaty
na lat trzy. Odroczenia udziela powiatowy urząd ziemski.
Art. 15. Przy wypracowaniu planu
podziału pewna część ziemi
zostaje niepodzielona dla utrzymania wzorowych gospodarstw w interesie podniesienia
poziomu gospodarki rolnej, dla szkół rolniczych i powszechnych, dla rozbudowy
miast i innych ważnych zadań użyteczności publicznej.
Wykaz imienny majątków i
części majątków, niepodlegających podziałowi, ustali rozporządzenie Ministra
Rolnictwa i Reform Rolnych po wysłuchaniu opinii wojewódzkich rad narodowych.
Art. 16. Obywatele polscy-rolnicy,
którzy niezależnie od swej woli znajdują się poza granicami kraju oraz
żołnierze Wojska Polskiego, których rodziny obecnie znajdują się poza granicami
kraju, będą uwzględnieni przy rozdziale ziemi po powrocie do kraju względnie po
demobilizacji.
Art. 17. (uchylony).
Art. 18. Nabywca otrzymuje ziemię w
stanie wolnym od wszelkich długów i ciężarów. Sprawa odpowiedzialności Skarbu
Państwa za dotychczasowe obdłużenie hipoteczne będzie uregulowana odrębnym
dekretem.
Art. 19. Dekret niniejszy wchodzi w
życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie traci moc obowiązującą ustawa z dnia 28
grudnia 1925 r., o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 1 z 1926
r.) wraz z późniejszymi zmianami.
Art. 20. Wykonanie niniejszego
dekretu porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych.